4/25/2016
#unedited
...
69.
"Pasensya na po, natuwa po kasi si Benjo sa tubig sa fountain sa plaza, hindi ko na po nabawalan." Paliwanag ni Ren sa mga magulang ni Benjo pagkahatid niya sa bahay nito, masakit ang kanyang lalamunan pero pinipilit niyang magsalita.
"Ganoon ba, nakulitan ka siguro sa aming anak ano? Minsan lang kasi talaga siya lumabas, madalas lamang siya dito sa bahay o kaya sa mga kapitbahay, hindi na rin naman kasi kami ganoon kalakas para dalhin pa siya sa mga lugar na iyon. Alam naman natin an kailangan niyang ng ibayong alaga at pasensya. " Inutusan ng ginang ang anak para maligo, nakalabi naman na sumunod ito. "Ikaw din, maligo ka rin iho, mukhang ang tamlay tamlay mo, mukha kang magkakasakit. " puna nito sa kanya.
"Sige po, pasensya na po ulit." Umalis na rin siya para magtungo sa kanyang bahay, katabi ng kay Candice, nasa loob na noon si Portugal.
"Bakit hindi ka pa umuwi?" Puna niya dito...Mag aalas nuwebe na at tapos na dapat ang duty nito, hindi naman kasi sila natuloy sa orihinal na plano na mag overnight doon.
"Okey ka lang po pa boss? Hindi ka naman po ba nagtatangkang mag suicide?"
"Bakit ko naman gagawin yun? Hindi naman ako baliw para magpakamatay!" Saway niya dito.
Napahawak naman ito sa dibdib.
"Mabuti po, akala ko nahawa na kayo sa alaga nyo." Hindi niya nagustuhan ang sinabi nito, tukoy kay Benjo na hindi na rin iba sa kanya. Una talaga nakakaasar ito at nakakapikon, pero hindi niya nagustuhan ang sinabi ni Portugal.
"Hindi baliw si Benjo, nakapag aral ka kaya dapat alam mo ang kaibahan ng baliw sa may kapansanan, pero kahit man ganoon siya, hindi mo dapat minamaliit ang mga katulad niya." Pangaral niya dito, natahimik naman ito at nagyuko ng ulo.
"Patawad po boss, itong bibig ko po talaga minsan ay walang preno."
"Sige na ,umuwi ka na." Tatalikuran niya na ito para pumunta sa kusina at uminom ng tubig. Kumpleto na rin naman ang mga gamit niya na kailangan sa bahay. May mga stocks na rin ng pagkain.
"Sigurado po ba kayo na okey lang kayo?"
Itinaas niya na lamang ang kamay para itaboy ito.
"Sige po, basta maligo kayo bago matulog."
Sa halip na tubig ang kuhanin niya ay naglabas siya ng mga beer in can, nilagay niya yun coffee table at nag umpisang uminom. Hindi niya sinunod ang mga bilin sa kanya na maligo, hindi niya alintana ang sakit ng kanyang ulo. Gusto niya lamang uminom sa ngayon.
"Hello?" Inabot niya ang telepono at sinagot, hindi nagsalita ang nasa kabilang linya kaya naman tinignan niya ang caller ID.
"You're drunk." It' s a statement rather than a question.
"How did you know?" Nasa wisyo pa naman siya, buo ang boses kahit na malat.
"I sense alcohol, my husbands not drinking and I think of you."
Ren chuckle. Ran maybe a bitch oftentimes, yet she's the sweetest when kindness visits her.
"So the twin connection is true." Mapait siyang napatawa matapos lumagok muli ng kanyang iniinom, pang lima niya na iyon.
"What happened?" She asked with concern.
"She's with someone else, she just can't take me back." Naiiyak siya sa katotohanan na iyon.
"I'm sorry, I ruin your time with her...kung sinabi ko noon sa'yo , hindi sana ganito."
Yes, if only she did, but it's too late to blame anyone. Mas malaki ang kontribusyon niya kung paano sila nasira, Candice have the every right to love someone else. Hindi niya nga lang talaga matanggap because he is aiming for another chance.
"It's my fault."
"Do you need any help?" Alok nito...
"No thanks, I just have to fix the business here and comeback, I miss our family."
"Ren, I know that It's your first time to experience a heartbreak, hindi ka sanay dahil sa mundo na ibinigay sa atin ni daddy nakukuha natin lahat, hindi tayo naghihirap...but is it really time for you to give up? Is she really worth giving up?Can you really find another love like her? A lot stronger cause if you can, bid your goodbye and come back to us."
Ran made sense, she's not the talktive type kaya naman kapah nagsalita na ito ay talagang napapakinig siya.
"Who said that I gave up?"
...
"Thanks for today." Nag aalangan na sabi ni Candice kay Greg, past eleven na ng makarating sila sa kanyang bahay, nakakahiya na gabing gabi ay bumyahe sila pauwi, dapat bukas pa ng hapon pero nasira ang lahat ng kanilang plano.
It just takes one man to ruin everything even the principles that she built and the "frienship" she have with Greg.
"I selfishly wish that this day was in my favor, pero hindi, I'm just so unlucky." Pilit ang ngiti nito.
"I'm sorry." Is all that she can say, no comforting words can heal his wound.
"I selfishly wish that it was I lobe you too..." itinahimik na lamang niya ang bibig, hindi pa rin siya lumalabas dahil wala ng ibang pagkakataon pa para pag usapan ito. Things will never be the same again. "After tonight, will you take him back again?"
"Hindi ko alam..."
"Wag muna, sariwa pa ang sakit sa akin...let him suffer a little more, make it a painful comeback for him...he deserve to cry some more ." Tumingin siya dito, wala namang galit sa mukha nito kung hindi puro sakit. Greg is a too good to be true man, gaya ng sabi ni Michelle noon, yung malas daw na male second lead sa mga korean drama. Sila yung tapat na magmahal, gwapo, mabait pero sila ang naiiwan. Naawa si Michelle sa mga second male lead, ganoon din siya kaapektado sa mga kwento nito.
Pero in reality, hindi niya pwedeng piliin ang second male lead dahil lamang sa awa.
Hindi pwede dahil unfair, hindi rin pwede dahil patuloy lamang masasaktan ang bawat isa.
"Ok." Her ok ended thier long day, sinilip niya ang bahay sa kabila...bukas ang ilaw sa sala, mukhang nasa loob si Ren pero mukhang masama talaga ang loob nito dahil hindi lumalabas gaya ng ginagawa nito.
Naramdaman niya ang pagod at pressure pagka lapat ng kanyang likod sa kama. Kapag pinipikit niya ang kanyang mata ang malungkot na mukha ni Ren ang nakikita niya?
Palagi siyang galit dito, napipikon pero nakita niya lang ang bigo nitong hitsura kanina ay parang natabunan lahat? Bakit parang walang taon na lumipas? Bakit parang may paulit ulit na sumisigaw sa utak niya na galit ka lang!
Galit naman talaga siya, he broke his promise.
Pero mahal niya pa rin ito.
Damn that truth!
...
"Pare!Magandang buhay!" Para siyang hinahampas ng malaking kahoy, nabibiyak na nga ang ulo niya sa sobrang sakit, parang hindi pa siya makagalaw.
Tanging ungol lamang ang naisukli niya kay Benjo, pumasok na naman ito sa kanyang bahay.
"Hala! Hindi ka naligo!" Parang dinudurog ang ulo niya, idagdag pa ang nakaka iritang boses nito. "Uminom ka ng maraming coke, bakit hindi ka namigay?"
"Pwe!Sama lasa!" Hinila siya muli nito sa dalawang kamay, malakas talaga ang mokong dahil nagawa siya nitong itayo, yun nga lang wala siyang lakas na tumayo. Gusto lang talaga niyang matulog.
"Bigat!" Bigla na lamang itong umalis, nahulog siya sa lapag...naramdaman niya na mas sumakit ang kanyang ulo pati ang pagsigaw nito ng mas malakas.
Napakaingay talaga, tutulugan niya na lamang, tutal antok na antok na siya.
....
"Sinta! Patay na si pare ko!" Tumakbo sa loob ng kanyang bahay si Benjo, namumutla ito at parang naiiyak.
"Anong sinasabi mo?" Napatakbo siya mula sa kusina, naghahanda siya ng kanyang agahan.
"Patay na siya ,may dugo, madami!" Nag aalala siya dahil ang bahay ni Ren ang tinutukoy nito, tinakbo nila ang bahay nito. Natagpuan nila si Ren na nakahiga sa lapag, agad niyang napansin ang mga basyo ng alcohol. Napapailing na lamang siya na lumapit dito. Lasing lang naman pala, pero laking gulat niya ng hawakan ito, sobrang init ng katawan nito at pawis na pawis...may dugo din sa noo nito, may galos ang makinis na mukha.
"Anong nangyari?" Pinahid niya ang dugo nito.
"Buhat ko siya, tapos natumba, tumama siya dito oh." Kwento ni Benjo habang turo ang dulo ng mesa.
"Tara dalhin natin siya sa kwarto niya, tulungan mo ako." Pinagtulungan nila buhatin si Ren, buti na lamang at nakita ito ni Benjo.
Inihiga nila ito sa kama, nakakapit ito sa kanya kaya naman napadapa siya sa dibdib nito.
"Honey, buti nandito ka?" Nagulat siya sa tawag nito sa kanya, half open lang ang mata nito. " Honey ko, ang sakit dito." Tinuro nito ang parte ng puso.
"Honey, honey, " kung hindi niya lang alam kung sino iyon ay iisipin niya na ibang babae ang tinutukoy nito...Tatayo na siya para asikasuhin ito, muli siyang napatigil ng magsalita ito. " Honey, kamukha kayo ni Candice, yung babaeng mahal na mahal na mahal ko..."
Napahinto siya at inabot ang mukha nito.
"Mahal pa rin naman kita pero gusto ko kasi ako lang talaga...ayoko ng may kahati, ayoko ng may kaagaw,ako lang dapat, walang kalabang first love, bakit kasi kinalimutan mo yun noon?"
Whether he heard her or not, that's what her heart wants to say.