Lose yourself → larry ✔

pain 22

27 grudnia, 9:37 am

Harry, po śniadaniu, poszedł do swojego pokoju i spakował kilka rzeczy. Dopiero po tym przyszedł do Louis'a. Walizkę postawił przy drzwiach i spojrzał na szatyna, który tępo wpatrywał się w tą rzecz na kółkach. 

To było do przewidzenia. Harry go zostawiał, a teraz przyszedł mu o tym powiedzieć. Starał się nie płakać.

— Louis, dobrze się czujesz?

Kiwnął głową i wziął urywany oddech. Jego ręce znów się zatrzęsły. Harry widząc co się dzieje, wziął szybko inhalator z kieszeni i poddał mu. Wziął głęboki wdech i po chwili było dobrze. 

— Chciałem ci powiedzieć, że... Louis, hej, nie ma powodów do płaczu. 

Chwycił jego twarz w swoje dłonie i starł łzy. 

— Moja siostra zaprosiła mnie na Sylwestra i Nowy Rok. Nie chcę cię tutaj zostawić, dlatego chciałem zapytać czy pojedziesz ze mną. Jeżeli nie chcesz to okay. Nie będę cię zmuszać, ale wolałbym...

— Och...

— Hej, co się stało? 

Spojrzał na niego i po chwili zrozumiał. 

— Och... Lou! Nie zamierzałem cię zostawić. Ostatnio też moja siostra potrzebowała pomocy, bo jej mąż był na nocnej zmianie, a oni nie mają drugiego auta. Jej córeczka potrzebowała pomocy lekarza i pojechałem do niej. A Gemma dzwoniła do mnie wczoraj i pytała się czy przyjadę na parę dni. Powiedziałem jej, że jak pojadę to z tobą i...

— Okay. 

— Okay? To super! Spakujesz się? Ja przyszykuję ci leki na te parę dni. Nie będziemy brać tych wszystkich pudełek. To jest nie wygodne. Przesiedzimy w domu. Rose jest cudowna. To złote dziecko. Pokocha cię.