Aptalın Biri (GirlxGirl)

0.9

Emirhan'dan tekrar beni okula bırakmasını istedim. Sorgulamadan isteğimi yerine getirmiş beni okula bırakmıştı. Ağır adımlarla müdürün odasına doğru yola çıktım. Kapısını bile çalmadan içeri daldığımda şaşkınca bana bakıyordu.

"İlay kızım hangi rüzgâr attı seni buraya? Bir isteğin mi var?" diye başladı konuşmaya.

"Birkaç öğrenci bilgisine bakmam lazım." Diyerek bilgisayarını işaret ettim.

"Bunun kurallara ay-" derken attığım bakışla cümlesini yarıda bıraktı. Koltuğundan kalkarak bana yer verdi. Bilgisayarını açtığım gibi öğrenci listesini buldum. Hiç umudum yoktu ama en azından deneyecektim. Listede arama kısmını bularak Atamaz yazdım. Belki kuzeni falandır amcasının kızıdır diye düşünüyordum ama listede kimsenin soy adı Atamaz değildi. 12. Sınıfların listesini özel olarak açıp yazdırdım. Eh en azından artık elimde bir liste vardı, gittikçe daraltabileceğim.

"Teşekkür ederim." Diyerek ayağa kalktım. 'Bu ne kibarlık lan?' diye sordu iç sesim. Onu yine görmezden gelerek elimde listeyle odadan çıktım.

Taksiyle eve döndükten sonra Zahide abla aç olup olmadığımı sordu. Bir şey yemek istemediğimi hatta mümkünse akşam yemeğine dahi çağrılmak istemediğimi belirterek odama kapandım. Şu an ise masama oturmuş elimdeki kalemle listedeki erkeklerin üstünü çiziyordum.

Bildirim sesini duyduğumda anında telefonu elime aldım.

Anonim: Sana biraz dert yanabilir miyim

Anonim: Az önce hayatımın şokunu yaşadım ve ben nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum

İlay: Ne oldu?

Anonim: Babam anneme, yeter 18 yıldır evlilik taklidi yaptığımız senden ayrılmak istiyorum dedi. Ablamla biz de vardık ve yemekteydik. Ben yakında 18 olacağım ve ablam 20 yaşında. İster istemez aralarının benim yüzümden bozulduğunu düşündüm. Annem ilk başta şaka mı yapıyorsun diye sordu babam sesini çıkarmayınca sinir krizi geçirdi. Şu an ablam annemi sakinleştirmeye çalışıyor ve babam odasında valizlerini dolduruyor. Ne yapmam gerekiyor bilmiyorum. Babam beni çok seviyordu ama birden soğuk davranmaya başladı.

Anonim: Seni bunlarla sıktığım için özür dilerim... Sadece anlatacak birine ihtiyacım vardı ve benim yakın bir arkadaşım yok arkadaşım dediğim insanlara da bunu anlatmak istemiyorum çünkü göstermelik olduklarını biliyorum

Anonim: Aptallık belki ama seni kendime herkesten daha yakın hissediyorum

İlay: Bana anlatmana sevindim

İlay: Peki baban neden birden böyle bir şey yaptığını söyledi mi?

Anonim: Hayır yemek masasındaki cümlesinden sonra tek kelime etmedi. Ben hep birbirlerini çok seviyorlar sanmıştım yani hiç kavga falan etmemişlerdi bugüne kadar

Anonim: Şu an ağlayamıyorum bile o derece şaşkınım

İlay: Üzgünüm

İlay: Pek tavsiye verebilen bir insan değilim

Anonim: Üzülme sadece anlatacak birine ihtiyacım vardı

Anonim: Senin kimseye anlatmayacağını biliyorum

Anonim: Seni sıktıysam özür dilerim

İlay: ÖZÜR DİLEMESENE ARTIK

Anonim: NE BAĞIRIYON AMK YA KORKTUM

İlay: Bak

İlay: Adını bilmiyorum kimsin bilmiyorum ama

İlay: Beni güvenilir görüp anlattığın için sevindim

İlay: O yüzden özür falan dileme

İlay: Eğer kabul edecek olsaydın bana gelmeni isterdim

İlay: Evimde yeterince oda var ve elbette seni misafir edebilirim

İlay: Ama gelmeyeceğini biliyorum

İlay: O yüzden üzgünüm çünkü elimden bir şey gelmiyor

Ses kaydı tuşuna bastım ve derin bir nefes aldıktan sonra tek bir cümle söyledim. "Canını çok fazla sıkma."

Bütün mesajlar görüldü oldu. Yukarıda yazıyor çıktı. Sonra çevrimiçi oldu. Tekrar yazıyor çıktı. Tekrar çevrimiçi oldu. Yavaştan sinirlenmeye başlıyordum.

İlay: NE YAZACAKSAN YAZ ARTIK

Anonim: Şey ben

Anonim: Bir an şok oldum

Anonim: Ses kaydı atacağını düşünemedim

Anonim: Evin durumu belli ve ben birkaç dakikadır senin sesinle aşk yaşıyorum

Anonim: Az önce bana verebileceğin en güzel teselliyi verdin

Anonim: Teşekkür ederim

Anonim: Şimdi gidip annemi kontrol edeceğim

Anonim: Teşekkür ederim ve

Anonim: Seni seviyorum.

Çevrimdışı olduğunda bende telefonu bıraktım.