"Stop staring at me." biglang sabi niya. Shocks! Nagulat ako. Napansin pala niya. "And stop biting your lip." Dagdag pa niya. What the heck! Nakakahiya.
Dios ko! baka isipin niya pinagnanasahan ko siya. Nilantakan ko na lang din ulit ng pagkain ko. . . pero sa laki din ng servings nila di ko na ubos.
"Di mo na ba yan uubusin yang sabaw mo?" Tanong niya sakin.
"Oo, e. Ang laki kasi ng servings nila. Busog na ako. G-gusto mo? Umm, sayo na lang tong sabaw ko. Mukhang nabitin ka sa kakahigup diyan, e. Sayang naman tong sakin. Ubusin mo na rin at higupin to. . . " sabaw ko. Wooooaah! Ang laswa ha. Grabidad! Hooo.
Sa walang patumpik tumpik pa. . . kinuha niya ang bowl na nasa harapan ko at kinain na din. Nag order pa ng extra rice. Grabi siya, o. Di halatang PG. Hahaha
Pagkatapos niyang kumain. . . balik na kami sa usapan namin.
"So the condition?" tanong ko ulit sa kanya.
"Can we just call on your father first?" Sabi niya.
Hala! Atat ano?
"No, tell me your condition first." Syempre dapat maniguro na ako.
Tinaasan niya ako ng kilay. Ang arte ha! Akala ko sasagutin niya ako pero hindi, instead he took his phone from his pocket at parang may kinukulikot ito doon.
May tinatawagan siya. . . may tinatawaga. . . -
"Hello? is this Mr. Mendoza?"Mahabaging langit! Tinawagan niya ang tatay ko! Dios mio. Akala ko ako ang tatawag at kakausap sa kanya tungkol dito pero hindi. Siya mismo ang tumawag sa tatay ko!
Tumayo ako sa kinauupo.an ko at tina.try ko na abutin mula sa kanya ang telepono niya. Woah! Hindi maari ito. Baka kung anong iisipin ni tatay. lalaki paman din siya.
"Huy! Huy! Bakit tinawagan mo tatay ko. . . i.off mo yan, i.off mo yan!" habang hinahablot ko telepono niya.
"Hey! Its my phone. . umayos ka nga at pumermi. H-hello? Hello Sir! y-yes sir. Kasama ko po si Mai ngayon. Uhm, may sadya po kasi ako sir but before that magpapakilala po ako sayo. I am Richard Faulke. . .- huy! Ano ba! Umupo ka nga. . .Hello sir? Uh, pasensya po. Ang kulit kasi nitong anak niyo, e. hehehe aaaw, yeah. kakatapos lang po naming kumain sir. Umm. . ." tumayo siya at siniyasan niya akong wag siyang sundan kundi malalagot daw ako. Nakakainis talaga tong gagong to.
Gusto ko siyang sundan at sugurin para agawin yung telepono niya Kaso pumasok siya sa CR ng mga lalaki. Alangan namang pati doon susundan ko. uugh!
Nakasimangot na ako dito sa kina uupo.an ko. Bwesit na bwesit na ako sa taong yun. Uuugh! Dapat di ko na siya i.crush! Wala naman kasing dapat ikagusto sa taong yun. Gwapo nga ang sama naman ng ugali.
"Hi. . . " magulat ako ng biglang may nagsalita mula sa likuran ko. Si Aleng Chedeng.
"H-hello po." Nginiti.an ko siya.
"Okay ka lang? San nagpunta si Carding?" Tanong niya sakin. Bakit ba pag narinig ko yung pangalang Carding natatawa ako. 'Aleng Chedeng naman. . .wag mo akong patawanin. Kung alam mo lang sana kung gaano ako kagalit sa Carding niyong yun.'
"Umm. O-okay lang naman po ako Aleng Chedeng. Salamat po pala sa masarap na nilaga. Tama nga si Car. . .-_Chard. Masarap nga yung Nilaga niyo dito." nginiti.an ko siya. "Nag CR lang po daw siya saglit." dagdag ko at sana
Ma flush na lang po siya ng buong buo doon sa loob. Gusto ko talagang idagdag din yun kaso di pwede.
"Umm, alam mo ba iha, ang saya ko na may dinala na dito ang alaga ko." umupo siya sa upo.an ni Chard. 'Alaga niya? Paano?'
"Ako na kasi ang nalakihan ng batang yan mula nung nagka isip na siya." pahayag niya. Wow naman kaya pala mukhang close talaga sila. Carding nga diba? Hmmm. Medyo napangisi ako doon ah.
VOCÊ ESTÁ LENDO
No Empty Spaces
FanficIsang babae'ng tinawid ang dagat ng Pilipinas mula sa probinsya hanggang sa syudad ng ka Maynilaan para makipagsapalaran. Kakayanin niyang mamuhay sa malayong lugar sa edad na biente uno para matustusan ang pangangailangan ng ama sa gamot pinansyal...
17 • Talk'n Txt
Começar do início
