အခန်း (၈၁၉) : ကောင်းကင်ဘုံအလွန် စကြဝဠာ၌ နံပါတ်တစ် ကျင့်ကြံသူ
ဤနတ်ဘုရားမျိုးနွယ် တာအိုဧကရာဇ်က သူ့ပုလင်းရှည်အား ပြန်သိမ်းဖို့ ကြိုးစားလိုက်သည်။ သူက မိုဝူကျိ၏ လက်ချောင်းကို ကာကွယ်ပြီးသည့်နောက်တွင် သူက မိုးမြေအဆုံးဆီ ထွက်ပြေးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်။ မိုဝူကျိ၏ အင်အားမှာ အမှန်တကယ် ကြောက်ဖို့ ကောင်းလွန်းလှသည်။ အကယ်၍ သူက မိုဝူကျိသည် လွန်ဖာနှင့် ချင်းယီစာကို သတ်ခဲ့သည့်အကြောင်း သံသယဝင်ခဲ့မိမည်ဆိုလျှင် ထိုသံသယများမှာ ယခု ပျောက်ကွယ်သွားလေပြီ။
ဝုန်း …..
ပုလင်းရှည်က တိုက်ရိုက် ကြေမွသွားတော့သည်။ သက်ရှိလောကကား ဖျက်စီးခြင်း စလာလေပြီ။ ဤနတ်ဘုရား တာအိုဧကရာဇ်အဆင့် ကျင့်ကြံသူက စိတ်ပျက်မိသွားသည်။ သက်ရှိလောကမျှသာ ဖြစ်နေလျှင် သူ့အနေနှင့် ထွက်ပြေးဖို့ အခွင့်အရေး ရကောင်း ရနိုင်ပေမည်။ သို့သော်လည်း သူက သက်ရှိလောက၏ ဖျက်စီးစွမ်းအား မြင်လိုက်ပြီးနောက် မိုးမြေ ပြိုလဲပျက်စီးလာမှုအား မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။ အရာအားလုံးမှာ ဗလာနတ္ထိအဖြစ် အဆုံးသတ်သွားရာ သူ့တွင်လည်း အခွင့်အရေး မရှိတော့ချေ။
မိုးမြေစည်းမျည်းများက ပေါက်ကွဲထွက်သွားကာ ဤတာအိုဧကရာဇ်၏ ကျင့်ကြံဆင့်၊ အသိအမြင်များ၊ စွမ်းအားစက်ကွင်းနှင့် အစရှိသဖြင့် အရာအားလုံးမှာ ဖျက်စီးခံလိုက်ရသည်။
ဘေးပတ်ဝန်းကျင်၌ တည်ငြိမ်လာသောအခါ အားလုံးက ထိုနတ်ဘုရား မျိုးနွယ် တာအိုဧကရာဇ် ရပ်နေခဲ့သည့် နေရာ၌ ဆယ်မီတာကျော် ကျယ်သည့် အတွင်းနက်ကြီးကို မြင်လိုက်ကြရသည်။ ထိုနတ်ဘုရားမျိုးနွယ် တာအိုဧကရာဇ်မှာ ပျောက်ကွယ်သွားလေပြီ။
တစ်ချိန်တည်းဆိုသလို ကျန်ရှိနေသော နတ်ဘုရားမျိုးနွယ် အင်မော်တယ် ဧကရာဇ် နှစ်ယောက်မှာလည်း ယွမ်မို၊ လုကျီတင်းတို့ လက်ချက်ဖြင့် သေဆုံးသွားပြီ ဖြစ်၏။
ဤနေရာသို့ ရောက်ရှိလာကြသော အင်မော်တယ် ဧကရာဇ်များနှင့် တာအိုဧကရာဇ်များကြားတွင် သုံးယောက်သာ မိုဝူကျိနှင့် တိုက်ခိုက်ရဲကြပြီး အချိန်တိုလေးအတွင်း ထိုသူများမှ အသတ်ခံလိုက်ရလေသည်။
