Chapter 11: Finally, I got you

40.2K 1.4K 30
                                    

Sunny's POV

Tumigil ako sa pagtatakbo at mabilis na nagtago sa loob ng parang eskenita habang patuloy kong hinahabol ang aking hinga.

Jusko sigurado ako nabawasan na ako ng limang kilo nito.

Tumingin ako sa kanan at kaliwa para malaman kung sinusundan pa rin nila ako subalit nang hindi ko na sila makita pa ay napabuga na lamang ako ng hangin.

Hay sa wakas! Hindi na rin ako hinahabol ng mga tatlong kapre.

Jusko po! Sa payat kong 'to, makakaya ko ang tatlong kapre na 'yon?

Eh kaya nga akong buhatin ng isang kamay lang sa isa sa mga kapreng 'yon.

Waaah! Nauuhaw na si Kitty!

"Gusto kong tubig. Nauuhaw na ako." Pagod kong sambit.

Pagkasabi kong 'yon ay may kumalbit sa balikat ko.

Lumingon ako sa likod at may nakita akong isang tao na may hawak na malamig na tubig pero hindi ko na tinignan pa kung sino man 'yon dahil kumikislap ang aking mga mata doon sa malamig na tubig.

"Wataah!" (Water!)

Kaagad kong kinuha ang tubig atsaka ininom ito.

Wooh! Charap charap!

Tumingin ako doon sa tao at nagpasalamat.

"Thank you sa tubig kuya!" Masaya kong wika at itinaas ang bote ng tubig na hawak-hawak ko.

Ngunit nang mamukhaan ko ang kaniyang mukha ay unti-unting napawi ang aking ngiti. Napanga-nga ako at napalunok na lamang ng malalim.

Waaah! Isa siya sa mga kuyang kapre na humahabol sa akin!

"Finally, I got you."

Pagkasabi niyang 'yon ay bigla na lamang ako nakaramdam ng hilo.

"Have a good rest now Ms. Sunny Villegas because once you'll wake up, there will be unexpected things that will happen."

'Yun lang ang huli kong narinig bago ako pumunta sa aking Hello Kitty Dreamland.

Wiiieee!

Demon's POV

Damn. This woman is fucking heavy. Akala ko magaan lang siya dahil ang payat niya but darn. Looks can really be deceiving.

I won't even do this kind of shit if it wasn't for Steven. Tch.

As I entered the President's office, I saw him sitting on his swivel chair while facing the view at his window.

"I guess she's already with you now, am I right?" He asked even though he's still not looking at me.

"Yes," I answered. Inikot niya ang kaniyang upuan upang makaharap niya na ako. Ipinatong niya ang kaniyang ulo sa kaliwang kamay niya na nakapatong sa mesa while giving me a bored look.

"Good. How about those idiot twins? Where are they?"

"I don't know and I don't freakin' care." I bluntly answered.

"Call the secretary and tell her to announce in the whole academy that those idiot twins must come back here faster. I'm pretty sure that they are now aware of what I will do to them." He said while looking at the woman I'm holding like a sack of rice.

"Sure."

"Lay her down on the sofa and you may leave."

"Okay." I answered and did what he commanded me to do.

As I finished laying her down on the sofa, I immediately left the President's office.

I will really beat the hell out of those idiot bastards once I'll get to see them. Those two are really a pain in the ass.

Steven's POV

I walked closer to the woman who's sleeping like a princess on my sofa.

I gently touched her right cheek and smirked.

Who would've thought that you'd look like an innocent girl when sleeping?

But damn, I finally caught you honey and I will never let you escape again. Mark my words Ms. Pambara, the game is only about to begin.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

JamieeeBlue<3 

Ms. Pambara meets Mr. PilosopoTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang