Ms. Pambara meets Mr. Pilosopo

Chapter 24: Weakness

Sofia's POV

That bitch! How dare she hurt Steven like that?!

Sa ilang years ko nang nag-aaral dito, walang sino man ang may nagtatangkang kalabanin si Steven pero ang bitch na 'yon ang lakas ng loob niyang saktan si Steven!

Akala mo kung sino siya pero sa totoo lang, isa siyang famewhore! A slutty bitch!

Napakaplastik niya! Acting like an innocent girl behind her true bitch face!

Argh! I can't take this anymore! I hate her! I HATE THAT FAMEWHORE BITCH!

"Sofia," tawag sakin ng isa sa mga alipores ko.

"What?" Irita kong tanong.

"What will you do now?" Tanong niya.

Hmm... What will I do?

"Why don't you use her weakness?" Suggest ng isa kong alipores na si Kenny.

Weakness?

"What do you mean?" Nakataas-kilay kong tanong sa kanya.

Lumapit siya sa akin at bumulong.

Bigla na lamang nanlaki ang dalawang beautiful eyes ko sa sinabi niya.

"How did you know that?" Tanong ko na parang hindi pa rin makapaniwala.

Nagkibit-balikat lamang siya at nagsalita.

"Sources." Maikling sagot niya.

Napangisi ako nang biglang bumalik sa aking isipan ang kahinaan ni bitch.

I smiled sweetly when a plan came into my mind.

Sources, ha? Let's see if you can still be a famewhore if I will use your weakness, bitch.

Sunny's POV

Maayos namang natapos ang morning classes ko pero hanggang ngayon ay pinagtitinginan at pinaguusapan pa rin ako ng mga estudyante dito simula ng mangyari ang ginawa ko kanina kay yelo.

Nang lumabas na ang last subject teacher namin ay nagsimula na ang lunch break.

"Tara Kitty, maglunch na tayo." Yaya sa akin ni Milky.

"Sige, susunod na lang ako. Kukunin ko muna si Hello Kitty sa locker ko." Sagot ko.

"Okay. I'll just wait for you there." Sinabi niya atsaka umalis.

Naglakad naman ako papunta sa locker ko.

Waaahh! Magkakasama nanaman ulit tayo Hello Kitty! I can't wait to kiss and cuddle you! Hihi...

Kinuha ko ang susi sa ID ko at binuksan ang locker.

Pero biglang nanlaki ang mga mata ko sa nakita ko.

AKJDUSHJ! NASAAN ANG HELLO KITTY KO?!

Kinalkal ko ang buong gamit ko sa loob ng locker ko pero wala akong makitang Hello Kitty.

Wala na akong pakialam kung gulo-gulo na ang lahat ng mga gamit ko, ang importante ay makita ko ang Hello Kitty ko!

Habang patuloy pa rin akong nangangalkal ay may biglang nahulog na isang Hello Kitty envelope.

Binuksan ko ito at kinuha ang letter.

Dear Famewhore Bitch,

It's true that your cute Hello Kitty is missing. And please use your common sense. Wag kang tanga na patuloy pa ring nangangalkal diyan sa locker mo dahil wala talaga diyan ang Hello Kitty mo. Sa laki ba naman n'on, hindi mo kaagad mapapansin na wala siya sa locker mo? Bitch please. Anyway, if you're that desperate to get Ms. Hello Kitty back into your arms, then immediately go to the pool's area. Hurry up before you lose your Hello Kitty forever. I don't like waiting for slutty bitch like you so if I were you, tumakbo ka na because I might lose my patience any minute now.

P.S Thank me for this stupid Hello Kitty letter.

Yours,

Queen Bee

Binitawan ko na ang letter at hinayaan na mahulog 'yon sa sahig.

Dali-dali akong tumakbo papunta sa pool's area.

That stupid, crazy woman. What does she think she's doing?

Kapag nakita kong may ginawa siyang masama kay Hello Kitty, sisiguraduhin kong hindi na siya sisikatan pa ng araw!

Nang makarating ako doon ay bumungad sa akin ang isang olympic pool pero wala akong nakitang tao ni isa.

Asan na ang mga 'yon?

Nakaharap ako sa may pool nang may biglang tumulak sa akin.

"AHH!" Sigaw ko.

Nang mahulog na ako ng tuluyan sa pool ay biglang bumalik ulit ang mga ala-ala na naging sanhi ng trauma ko.

Pinipilit kong tumalon para makahinga pero napapainom lang ako ng tubig.

Ginawa ko ang lahat ng makakaya ko para sumigaw ng tulong pero bigla na lamang akong napagod.

Ang huli kong nakita ay binato ni Sofia ang Hello Kitty ko sa pool at umalis na kasama ang mga alipores niya.

Nang hindi ko na makayanan pa ay pinikit ko na lang ang dalawa kong mata at hinayaan na lamang na malunod ang aking sarili.

Nag-flashback lahat ng mga ala-ala ko noong araw na 'yon.

The painful memories that keeps on playing in my mind.

That unforgettable and disastrous day.

Unti-unti nang sumisikip ang dibdib ko.

Ito na ba?

Hanggang dito na lang ba?

Malapit na akong mawalan ng malay ngunit may bigla akong naramdaman na may humawak sa katawan ko.

After that, darkness consumed me.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

JamieeeBlue<3