A/N: yung nanay,kaibigan,kapatid at kaklase ko na paulit-ulit ang sinasabi, tinutulugan ko...dahil kung hindi matitikman nila ang bangis ng kulang sa tulog...sana magets...hindi pa rin?
#unedited
...
57.
Palakad lakad si Ren sa malaking living room ng Romualdez -Uytingco mansion, kahit ang pagtingin kanina sa malawak na garden ng mga ito ay hindi nagpakalma sa kanya. Sinipa siya ng kapatid palabas ng kwarto, hindi literal pero parang ganoon na rin.
"Husband ,bakit ka nagpapasok ng abnormal sa bahay natin?" Tinignan niya si Yuan na mukhang natatae ang hitsura, masama niya itong tinignan, magkamali lamang ito nang sasabihin ay malilintikan ito sa kanya.
"Ah, wifey, may kailangan yata sa'yo yang kapatid mo."
"Well obviously!" Singhal niya ng maglambingan pa ito sa kanyang harapan, kakadiri.
"Pa kiss husband ,ay hindi pa pala ako nag totoothbrush" agad na tinakpan ng kanyang kapatid ang bibig...tumatawa naman si Yuan na tinanggal iyon.
"Like it matters."
"Pwede ba wag nga kayo sa harapan ko!" Kumuha siya ng unan at binato ang dalawa...mabilis naman na hinarang ni Yuan ang kamay kaya hindi natamaan si Ran. Nakakainis ang love bird na ito.
"Get out!" Hiyaw ni Ran, tumayo na ito at masama ang tingin sa kanya. Galit din siya dahil binabalewala siya nito, halata naman na hindi nito sinagot ang tawag niya...gaano lang ba ang ilang minuto? Hindi nito ibinigay, ngayon nga ay may tsansa na, nagiging mailap pa ito...na akala mo walang kasalanan?!
"I won't you will explain everything to me!" Giit niya dito...lumapit si Yuan at inakbayan ito...
"Kalma lang wifey, bayaw sige labas ka muna, mag aayos lang si Ran," tinignan niya si Yuan na nakiki usap sa kanya...mukhang .as kilala na nito ang kapatid niya, well sa ginawa nito sa kanya, mukhang hindi na nga niya kilala ang kanyang kakambal..
Narinig niya ang yabag mula sa taas na dissappoint siya ng si Yuan lamang iyon.
"Sandali na lang bababa na siya,"
"Yung sandali nyo, inabot na ng isang oras mahigit...para kayong gumawa ng milagro." Hula lang naman niya yun, pero ang makita niyang pamumula at kaba sa mukha nito at nagpatunay na meron nga. Nakakabanas na buhay kung kailan ka nagmamadali, saka ka pa paasahin at patatagalin.
"We're married its normal that we can't get are hands off each other." Komento iyon ng kanyang kapatid, nakabihis na ito at bagong ligo na rin, pababa ng hagdan at patungo sa couch kung saan nakaupo ang asawa.
"Okey talk, what do you want to know, I'll answer it all." Nagtitigan na sila ng kapatid, naupo din siya sa harap nito.
"Why did you hide all the details of Candice from me?" Yung imbestigador na pinapahanap niya kay Candice ay puro negative ang feedback, yun pala may nagmamanipola nito, akala niya ang daddy nila...yun pala ang kanyang kakambal pa.
"Because she doesn't deserve a jerk like you."walang gatol na sabi nito.
"Kaya ba yung mga ticket na pinapadala ko sa kanya bumabalik,sabi ng ate niya sumama siya sa iba-"
"Stupid, asshole brother of mine. You knew nothing about her. Bumabalik yun dahil hindi na doon nakatira si C, pinalayas siya ng ate nya ng maaksidente ang kanyang kapatid. It happened on the day of your departure. Paano mo pala malalaman, busy ka sa pag woworry sa first love me. We have all the money pero mas pinili mong ikaw, bakit nag aalala ka? Naguguilty? O mahal mo pa rin siya? Ni hindi mo alam kung ano ang buhay ni C, she's the unwanted child, may kanya kanyang family ang mommy at daddy niya bago siya dumating...so what do you expect, matatanggap siya? No. They hate her...hanggang sa mawala ang parents niya na tanging nagmamahal sa kanya, she went to the orphanage, hanggang sa kunin ng ate niya na katulong ang turing sa kanya. And what do you know?"
"I didn't-" nagugulat siya sa rebelasyon nito..hindi niya alam yun, hindi nasabi ni Candice sa kanya, maging ang dati nitong kaibigan ay hindi niya rin alam kung nasaan.
"Syempre, hindi mo malalaman dahil hindi ka ganoon ka interesado." Irap nito sa kanya." Sa bagay, nagkakamabutihan na kayo ng ng first love mo and you're busy fathering her child."
"That's not true!" Tumayo siya dahil sa galit...galit sa kanyang sarili dahil hindi niya alam ang lahat ng iyon, wala siya sa mga panahon na kailangan siya ni Candice.
"Keep denying it...you didn't try hard, you failed, huli ka na...wala ka na sa buhay niya. Time erased you in her life." Kalmado pa rin ito sa kabila ng kanyang galit. His sister, she really has her way.
"Hindi yan totoo! I came back for her as promised!"
"Promises are made to be broken...dear brother," nakangisi pa ito sa kanya. Kuyom naman ang kanyang mga kamao.
"Kapag sinabi mo yan,para mo na ring sinabi na maghihiwalay kayo." Balik tanong niya, nagtinginan naman ang dalawa, pero hindi naman natinag, lalo na ang kanyang kakambal.
"Well, my husband is way too better than you, he can drop everyone for me, defy everything for me. Hindi katulad mo na masugatan lang ang first love , tumatakbo na pabalik...Tell me do you even love Candice, pagmamahal na yun para sa'yo? Kasi para sa akin, napakababaw noon, seryoso." Kitang kita niya ang confidence sa mukha nito...ganoon na rin ang pagkabaliw ng lalaki sa tabi nito, na kahit baluktot yata ang katwiran ng kanyang kapatid ay kakampihan nito. Masyadong masama.
"It's not you to tell." May sasabihin pa sana siya ng itaas nito ang kanang kamay.
"You can leave now, sumasakit na ang ulo ko sa'yo." Dumantay pa ito sa asawa na hinalikan ang ulo.
Mangkukulam ba ang kapatid niya? Kasi baka nakulam nito ang kanyang bayaw.
Tumalikod na siya dito at tinungo ang kanyang kotse. Ngayong tapos niya ng makausap ang kapatid oras na para hanapin si Candice, sa opisina sya dumiretso. Sinabihan siya ng secretary niya na pinapatawag daw siya sa opisina nito. Masama pa rin ang kanyang loob habang paakyat sa floor ng CEO.
"Dad."
"Good morning din, napapadalas yata na nakasimangot ka, baka mahipan ng masamang hangin ang mukha mo at maging pangit ka." Nagpapatawa pa ito, hindi naman siya natatawa o ano.
"What do you want."
"Kumusta sina Eunice, kailan sila bibisita?"
"They're okey, wala pa siyang sinasabi. I think mas maganda kung nandoon sila." Last week lang kausap niya si Eunice, her eyes are doing good. Tatlong taon na simula ng maoperahan ito, hindi pa rin nila alam kung sino ang donor. Abala si Eunice na hanapin ang pamilya ng nagbigay sa kanya ng mata, asian din daw kasi iyon, baka Filipino pa.
"Here's your project, you have to stay there for months or so." Inabot niya ang folder na binibigay nito. Hindi siya nangingiti, balak niya pa naman mag paalam dahil hahanapin niya si Candice pero heto at meron pa siyang project."
"I want you to manage the construction of that theme park. It will be the first park in the province of Bataan, tumira na kayo dyan dati, diba?"
Yes doon sila pinanganak ni Ran, pero maliit pa lang sila bumalik na sila ng Manila.
"Bakit di na lang iba?" Reklamo niya.
"Why not you?You're the future CEO, isa pa may mga residente pa sa lugar na mahirap kausap. I want to you to deal with them para hindi na umabot sa korte. That's our land but we're willing to pay them kung makikipag cooperate sila."
"But dad, I need a vacation!"katwiran niya, yun ang kailangan niya para mahanap si Candice at hindi nakaka stress na trabaho.
"Vacation?"
"Yes, You told me to have my own child to call me father at magiging busy ako doon...hahanapin ko yung magiging nanay ng anak ko!" Giit niya napasandal ang ama sa silya nito, habang hinihilot ang sentido.
Nalimutan na ba nito ang sinabi? Kailan lang iyon.
"So, tatanggihan mo yan?"
"Yes!"
"You can leave now, sumasakit ang ulo ko sa'yo."taboy nito sa kanya, narinig niya na rin ito kanina lang.
"Parehas kayo ng linya mag-ama nga kayo!" Umalis na siya ng hindi sinasagot ang pagkalito nito.
Pumunta siya sa opisina para ayusin ang mga dapat ayusin, aalis siya buka na bukas din. Kinuha niya ang phone ng may mapansing email doon.
It's from Ran.
To my jerk of a brother,
Goodluck moron!
He read the whole email details iyon ng whereabout ni Candice, mga pictures, kung saan ito nagtatrabaho at saang lugar ito naroroon.
Balanga City, Bataan.
Was its just a coincidence?
Tumakbo siya muli sa opisina ng ama, laking gulat nito ng kuhanin niya ang folder sa mesa nito.
"What the hell!"
"Bukas na bukas din aalis ako!" He declare.
The chase is on.
...
Tbc