Sexy back ft. Justin Bieber [Completed]

100.

Mijn ogen glijden door de zaal, terwijl ik wat verveeld mijn glas vasthoud. Justin is in gesprek met Usher, terwijl ik een beetje sterren aan het kijken ben. Een beetje kapsels kijken, en jurken keuren. 'Verveeld mijn liefste zich een beetje?'. Verbaasd kijk ik op in de ogen van Justin, die me breed glimlachend aankijkt. 'Ja, aangezien mijn vriendje aan het praten was. En ik hier niemand ken'. Hij pakt mijn hand vast, en kijkt me met een medelevende blik aan. Zijn duim streelt over de rug van mijn hand heen, terwijl zijn ogen glinsteren door het licht. 'Ik zal de rest van de avond bij je blijven', belooft hij plechtig en drukt een korte kus tegen mijn lippen aan. 'Oh, en daarna niet meer?', grinnik ik en kijk hem verbaasd aan. Hij schud lachend zijn hoofd en drukt opnieuw zijn lippen tegen de mijne aan, iets langer. Als hij weer recht gaat staan, en een verhaal begint over de show van vanavond probeer ik geïnteresseerd te luisteren. Maar al mijn aandacht word getrokken door een verschijning in de verte die onze kant op komt. Helemaal in het zwart gekleed, zelfs met een grote zonnebril op. Waarvoor hij die op had, had ik geen idee van. 'Ken je hem?', fluister ik midden door Justin zijn verhaal heen, en wenk naar de verschijning die ik net zag. Hij schud verbaasd zijn hoofd. 'Heb ik concurrentie?', grijnst hij speels en kijkt me nieuwsgierig aan. 'Ja, ik val ontzettend voor jongens waar ik niks van kan zien of van weet', lach ik naar hem. Mijn ogen blijven de jongen volgen, terwijl hij met grote passen onze kant op komt. 'Justin, ik wil weg', fluister ik angstig als ik zie hoe de jongen dichterbij komt. 'Waarom?', vraagt hij verbaasd en volgt mijn blik. 'Ik meen het Justin, die jongen is wat van plan'. Hij schud zijn hoofd, zegt gauw tegen Usher dat we even weg gaan, en lopen naar buiten toe. De deur klapt achter ons dicht, en een koude windvlaag komt tegen mijn blote huid aan. Justin komt achter me staan, en legt zijn hoofd neer in mijn nek. 'Trust me, nothing will happen', fluistert hij tegen mijn oor aan, en drukt een kus tegen mijn kaak aan. Een zachte zucht verlaat mijn mond, terwijl ik voor me uitstaar naar het zwembad voor ons.

Een harde klap klinkt naast ons, wat me laat opkijken. Justin blijft met zijn hoofd in mijn nek, terwijl mijn blik blijft kijken opzij. Het enige wat ik zie is een zwarte vlek. Tot een gedaante eruit stapt. 'Isa, Justin, wat een verrassing jullie te zien'. Verbaasd kijkt Justin nu ook op, terwijl ik direct de stem herken. 'Wat doe je hier?'. Mijn stem klinkt kil en grauw. 'Om jou de waarheid te vertellen Isa, ik vind dat je dat wel verdient, aangezien je vriendje het voor je verzwijgt'. Verbaasd en angstig staar ik in Justin zijn ogen. 'Waar heeft hij het over?'. Justin doet niks. Zijn armen liggen beschermend rond mijn heupen, en houden mijn lichaam dicht tegen de zijne aan. 'Kan je het zelf vertellen Justin? Of moet ik je vriendinnetje duidelijk maken hoeveel je daadwerkelijk van haar houd? Of eerder gezegd, dat ze haar liefde moet delen met een ander'. 'Wat zegt hij? Justin, wat is hier aan de hand?'. Mijn stem trilt, en ergens hoop ik dat Justin me verteld dat hij allemaal onzin zegt. 'Je deelt je vriendje lieve Isa, zonder dat je ook maar iets door hebt, arm ding'. Zijn hand grijpt naar zijn broekzak, waar hij langzaam een glinsterend iets uithaalt. Voor ik het door heb, heeft hij een geweer op ons beide gericht. 'Laat haar los, en niemand zal hier gewond raken'. Brandon zijn stem klinkt dreigend, en onbeheerst. Langzaam verdwijnen de veilige armen rond mijn heupen, en tevreden kijkt Brandon toe. Justin's ogen kijken me vol spijt aan, wat mijn hersenen overuren laat maken. Wat was er gebeurd dat hun wisten, maar mij voorbij was gegaan? 'Vertel het haar Justin, voor je het niet meer kán vertellen'. Angstig kijk ik naar Brandon, waarna mijn blik weer naar Justin gaat. 'Isa, ik...'. Zijn blik gaat beschaamd naar de grond, terwijl zijn handen lijken te trillen. 'Wát Justin?', fluister ik angstig. 'Ruby, ik-'. 'Je gaat vreemd met Ruby?', schreeuw ik luid en kijk hem met grote ogen aan. Tranen branden achter mijn ogen. 'Nee ik-'. 'Justin, lieve vriend, je hoeft het niet te ontkennen, of er omheen te draaien, we weten allemaal wat jij doet als je weg bent'. Niet begrijpend kijk ik Justin aan. Hij komt naar me toe gelopen, en wil zijn armen om me heen slaan. Gauw duw ik ze weg. 'Justin, je kansen zijn voorbij, dat hoeft zij je toch niet meer duidelijk te maken?', klinkt de lachende stem van Brandon. Verbaasd kijk ik hem aan. 'Ze is nu van mij'. Met grote ogen kijk ik zijn kant op. 'Wát?! Heb ik dat niet zelf te beslissen?'. 'Wil jij met een bedriegend vriendje verder gaan dan?'. Mijn ogen schieten van zijn geweer, terug naar zijn ogen, naar Justin. Gelijk schieten ze weer naar het geweer. 'Doe dat ding weg', zeg ik nog steeds vol angst. Tranen biggelen nog steeds over mijn wangen heen, al sinds hij dat ding maar tevoorschijn haalde. 'Denk maar niet dat ik deze voor niets heb geladen vandaag'. Met grote ogen kijk ik toe hoe hij zijn andere hand er naartoe brengt, en er vervolgens een klik klinkt. 'Justin, the game is over. She will be mine'. Verbaasd kijk ik toe hoe hij zijn wijsvinger naar de trekker haalt. Net voor de klap klinkt, stap ik voor Justin. Ondanks alles, kan ik het niet aan om Justin te zien overlijden. Een doffe klap klinkt, wat me naar beneden doet kijken. Geen pijn, geen bloed. Verbaasd kijk ik achter me, en zie hoe er een gat in het raam zit. Gauw beginnen Justin en ik te rennen, naar binnen toe. Tot we binnen staan. Polititie agenten rennen langs ons heen, terwijl ik nog steeds met grote ogen naar Justin kijk. 'Hoe kon je', vormt mijn mond geluidloos, waarna ik de zaal verlaat en huilend over straat ren. Tranen lopen over mijn wangen heen, terwijl ik mijn hakken uit doe, en in mijn handen neem. Hoe kon hij, over me heen walsen, harteloos. Hij wist hoeveel pijn me hiermee deed. Hoeveel hij kapot maakte.

-----------

100 hoofdstukken!!!! Daarom ook een lang hoofdstuk :) En zo gaaf, kan t niet geloven dat t me is gelukt hahaha maar t verhaal is nog niet afgelopen. Hopelijk vinden jullie t geweldig? Gelukkig kan ik nu lekker door schrijven, aangezien ik ziek ben dus er komen vast vandaag nog meer hoofdstukken erbij :)