Sexy back ft. Justin Bieber [Completed]

41

Isa, doe niet zo dramatisch. Justin wist toch ook niet dat Ruby zou komen?'. Met een wilde beweging draai ik me om naar hem. 'Niet?'. 'Nee, dus ga zitten, en wacht hier braaf die tien minuten die je aan hem beloofd hebt'. 'Oké dan, misschien moet ik dat maar doen'. Een grijns siert Ryan zijn gezicht, waarna hij zicht afzet van de tuinstoel. Zijn blik kijkt mij nog even aan, alsof hij zeker wilt weten dat ik blijf zitten. 'Wat moet je doen?', vraagt opeens een stem uit de deuropening. Glimlachend geeft Ryan een knikje mijn kant op, waarna hij naar binnen verdwijnt. 'Niks, blijven zitten'. Gauw neemt hij naast me plaats, waar enkele seconden geleden Ryan nog plaats had genomen. 'Oké, sorry van dat van Ruby', zegt Justin zwak glimlachend, en kijkt me verontschuldigend aan. Ik kan niks anders doen dan terug glimlachen, door de witte rij tanden die hij tevoorschijn tovert. 'Ruby en ik hebben niks gehad Isa, en voor je in de verdediging schiet, laat mij het uitleggen'. Duidelijk had hij gezien hoe mijn mond enkele centimeters was geopend om inderdaad er tegenin te gaan. 'Ruby vond ons samen niks, ze wilde niet dat wij samen waren. Ze bedreigde me'. Met wat? Haar leger van aanhangsels. Een frons op mijn voorhoofd verraad dat ik diep in gedachten ben, maar uitspreken van deze gedachten doe ik niet. 'Als ik haar vriendje zou zijn, tegen haar vriendinnen, zou ze ophouden met jou lastig vallen'. Langzaam knik ik, begrijpend waar hij heen wilt. 'Ik wilde niet, maar wist hoeveel het voor je betekende. Ze deed er nog iets bovenop. Als ik het niet zou doen, zou jij door haar de grond in geboord worden'. Een zucht verlaat mijn mond, niet wetend of zijn woorden de waarheid vertelde, of een mooie leugen vormden. 'Maar achteraf gezien heb ik nog nooit zoveel pijn in je ogen kunnen aflezen'. Een stilte volgde. Zijn hand neemt plaats op een lege plek tussen ons in, maar ik doe er niks mee. 'Je moet weten dat ik nog nooit zoveel spijt heb gehad, van wát dan ook', fluistert hij zacht. De tranen die achter mijn ogen hadden gebrand toen dit allemaal begon, komen langzaam terug. Wat als hij de waarheid zei, was dan alles vanaf nu opgelost? Gingen we dan beiden verder met ons leven, of wilde hij het samen opnieuw proberen? Of werden we nu opeens beste vrienden? Een zucht verlaat mijn mond, terwijl zijn ogen mij gespannen aankijken, wachtend tot een woord van mijn kant.