Sexy back ft. Justin Bieber [Completed]

34

Met kleine stappen loop ik achter ze aan. Justin kijkt, naar mijn mening, vaak achterom. Hij probeert duidelijk mijn blik te vangen, en zijn lippen vormen een geluidloze sorry. Maar ik wist niet wat ik nu moest denken. Waarom ik mee moest was me ook nog maar de vraag. 'Naar binnen'. Zijn gezicht stond niet bepaald vrolijk, woedend was een betere verwoording. 'Ho, eerst alleen Ruby', zegt hij gauw als Justin en ik willen volgen. Met grote ogen kijk ik hem aan. 'Maar ik- wij-..', stotter ik zenuwachtig. Hij negeert mijn hopeloze poging tot woorden, en sluit de deur nadat hij zelf naar binnen is gestapt. Ik zie hoe Justin zich naar me toe draait. Gauw ga ik zitten op een van de stoelen, naast de deur. Justin komt naast mij zitten, en laat de overige 4 stoelen leeg. Geen ruimte tussen ons in, natuurlijk Justin. 'Hoorde je wat ik zei in de aula?', vraagt hij nieuwsgierig. Ik reageer niet, en kijk eigenwijs de andere kant op. Tuurlijk hoorde ik hem, idioot dat hij soms was. Maar wel een idioot die ik miste. 'Je moet weten dat ik de waarheid sprak', fluistert hij nu vlak tegen mijn oor aan. Net alsof niemand anders ons gesprek mocht horen. Zijn adem blies tegen mijn vel aan, wat kippenvel liet ontstaan. Zenuwen gieren door mijn lichaam, terwijl zijn adem nog steeds over mijn nek strijkt. Het was verleidelijk om nu mijn hoofd te draaien, en hem alles te vergeven. Maar het zou niet juist zijn. Niet zolang ik niks zeker wist. 'Oja?', zeg ik dan maar terug, na een lange stilte. Enkele seconden geeft hij geen antwoord, en beweegt niet. 'Ja, ik meen het Isa, jij bent mijn alles'. Vol verbazing draai ik mijn hoofd om, en zie hoe zijn ogen glimmen. 'Isabelle'. Verbaasd kijk ik terug naar de deur, waar Ruby vrolijk naar buiten loopt. Nog nooit moest ik mij melden in zijn kantoor! Ik schaamde me diep van binnen, als mijn ouders dit zouden horen, zouden ze het verschrikkelijk vinden. Langzaam sta ik op, en loop langs de directeur heen naar binnen.