Sexy back ft. Justin Bieber [Completed]

36.

Lachend laat ik me meeslepen, terwijl de camera man achter ons aan rent, poging tot ons bij te houden. Mijn voeten slenteren door het grint heen, terwijl Justin niet lijkt te willen stoppen. We rennen door de stad heen, waar verschillende mensen ons raar aankijken. Denkend dé Justin Bieber te zien, maar het niet zeker te weten. Was ook niet makkelijk met zo'n snelheid als hij voorbij rende. Waarom had hij zo'n haast? Een hoop gegil klinkt steeds dichterbij, terwijl er harde sirenes afgaan, en wat liedjes worden gedraaid. 'Is dit een van je fan bijeenkomsten?', grinnik ik. Justin kijkt verbaasd om. Lachend rent hij door, tot plots de kermis in zicht komt. Niet begrijpend kijk ik om me heen. Welke opdracht zou ik hier moeten gaan uitvoeren? Het had niks te maken met de uitvoering, dacht ik dan. 'Oké, zoals je ziet staan we op de kermis', grijnst Justin en laat me voorzichtig los. Hij komt tegenover me staan, en kijkt even kort langs me heen naar de camera man. 'We zijn hier om je angst te overwinnen'. Een frons ontstaat op mijn voorhoofd. In gedachten ga ik elke angst af die ik heb. De angst voor spinnen, grote vooral. Angst voor oude mannen in het donker, angst voor hoogte, angst voor nieuwe - ho wacht. 'We gaan spinnen eten?', vraag ik met een vies gezicht. Mijn gedachten gaan uit naar van die programma's op tv waar mensen daar geld voor krijgen. 'Want dat ga ik echt niet doen', grinnik ik zacht en kijk angstig naar Justin, smekend hem nee te zeggen, met mijn ogen. 'Nee, die angst niet', lacht hij en schud zijn hoofd. 'Meer de hoogte in'. Met grote ogen kijk ik naar het reuzenrad wat is neergezet bij de pier. Justin wijst er met zijn duim heen. Hij wilde dat ik daar in stapte? Dat ding was nog hoger dan de Eiffeltoren. Oké, dat was misschien niet helemaal waar. Mijn ogen begonnen te draaien bij het idee dat ik straks geen gezichten meer zou kunnen zien daarboven. Alleen maar kleine stipjes op de grond. Wat licht vlekjes, en hoge bomen die op dat moment toch echt laag bij de grond waren. Kippenvel vormt zich op mijn huid, waarna ik voor enkele seconden mijn ogen sluit. 'Wat dacht je van die spinnen eten? Lijkt me echt een prima idee', probeer ik voorzichtig en glimlach onschuldig.