Sexy back ft. Justin Bieber [Completed]

27.

Pas nu drong het tot me door. Die Ruby, zij was het. Ik vergeleek ze met elkaar, maar pas nu besefte ik me dat zij het was. Ooit mijn beste vriendin, maar vanaf de basisschool mijn gezworen vijand. Ze was niks veranderd, alleen haar uiterlijk was totaal anders. Net wanneer de frisse buitenlucht mijn neus binnendringt hoor ik geschreeuw achter ons. Een kreun verlaat mijn mond van de pijn aan mijn hoofd. 'Wacht!'. Nog harder begin ik te kreunen, en grijp met een hand naar mijn hoofd toe. Het bonkende gevoel nam maar niet af. 'Doe eens rustig, je doet er pijn', bromt Ayden boos en kijkt woest opzij. Voorzichtig volg ik zijn blik en zie Justin naar ons toe komen lopen. Hij kijkt me angstig aan en komt met kleine passen dichterbij. 'Ik wil naar huis', fluister ik tegen de borst van mijn broer aan en voel een traan uit mijn ooghoek ontsnappen. 'Sorry Justin, maar Isa gaat naar huis'. Zijn stem klinkt vast, en al gauw voel ik hoe hij wegloopt van het feest, de muziek en mensen. 'Ik loop even mee'. 'Nee, jij hebt genoeg gedaan, mijn zusje had thuis moeten zitten'. Mijn broer klonk boos, zijn blik was woest, en zelfs zijn handen vormden zich tot vuisten. 'Rustig maar', mompelt Justin en steekt onschuldig zijn handen in de lucht. 'Ik wil niet dat je ooit nog eens zoiets doet bij mijn zusje'. En met die woorden stapt hij weg. Ik voel me veilig in zijn armen, wetend dat Ruby me zo niet meer kon raken. Niet van binnen, en niet van buiten. Ayden opent de voordeur, en loopt voorzichtig met mij in zijn armen de trap op. Het huis is nog volledig donker, dus ook mijn ouders waren nog niet terug. Hij legt me voorzichtig neer op bed, en legt de dekens over mijn lichaam heen nadat hij mijn schoenen uit heeft gedaan. Hij gaat op zijn hurken naast mijn bed zitten, en strijkt voorzichtig een plukje haar uit mijn gezicht. 'Even een doekje pakken voor die wond', fluistert hij zacht en drukt een kus tegen mijn voorhoofd aan. Braaf wacht ik af, tot ik hem terug zie komen met een natte washand. Vol voorzichtigheid dept hij de bloed resten van mijn slaap af, en kijkt er nauwkeurig naar. 'Ik wil niet dat ze je pijn doen Belle. Je bent mijn kleine zusje'. Zijn stem klinkt zacht en breekbaar. Een kleine glimlach siert mijn gezicht. 'Ik hou van je, grote'. 'Ik meer van jouw, kleine'.