Sexy back ft. Justin Bieber [Completed]

33.

Glimlachend kijk ik naar Justin die het danspasje voordoet. Een of andere rare beweging volgt met zijn handen. Hoofdschuddend volg ik zijn bewegingen en kijk naar zijn gezicht die uiterst geconcentreerd bezig lijkt te zijn met dit alles. Hij schud met zijn hoofd, en begint alles weer opnieuw, terwijl ik toekijk, samen met de camera man. 'Oké, we kunnen beginnen', glimlacht Justin en kijkt me aan. Zijn ogen rechtstreeks in de mijne. Zijn blik die op me rust en me onderzoekend aankijkt. Alles lijkt te bekijken wat van mij is. Twijfelend sta ik op, en haal gauw mijn blik uit zijn ogen. Zenuwen zijn te voelen door mijn lichaam, maar ergens wist ik niet meer zeker waar die zenuwen vandaan kwamen. Of ik ze nou van dit programma kreeg, of van het feit dat Justin in dezelfde ruimte was als mij. 'Kom, eerst twee stappen links', glimlacht Justin en gaat tegenover me staan, in spiegelbeeld dus. Simpel doe ik wat hij zegt, waardoor hij in de lach schiet. 'Het mag wel met iets meer beweging', lacht hij als hij mijn verbaasde gezicht ziet. Dan bedenk ik me dat het er heel lomp uit heeft gezien toen ik gewoon twee stappen opzij zette. 'Oké'. Samen met hem neem ik het eerste gedeelte door. 'Nu nog het laatste, twee rondjes en dan landen op beide voeten'. Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik hem aan. 'Ik help je wel'. Voorzichtig komt hij achter me staan en legt zijn handen op mijn heupen. Een vreemd gevoel kronkelt door mijn huid op de plekken die hij aanraakt. Een glimlach siert zijn liepen. Voorzichtig brengt hij mijn lichaam in beweging, en laat me eerst een klein rondje draaien. Mijn blik staat onzeker op de grond gericht. Zonder woorden te wisselen draaien we twee rondjes achter elkaar, waarna ik wijdbeens op de grond ga staan en lachend opkijk naar Justin. Zijn adem lijkt dichtbij te zijn. Zijn ogen kijken naar mijn gezicht, terwijl zijn ogen glinsteren. Zijn duim streelt over mijn heup, terwijl zijn ogen de mijne gevangen houden. Verschillende gedachten gaan door mij heen. Of hij me wel ziet staan, of hij daadwerkelijk aan mij denkt, en niet aan een ander. Of dit wel is wat hij wil, of liever ergens anders was geweest. Misschien werd hij hier allemaal wel tot verplicht. 'Isa?', verbaasd kijk ik op naar de deur, terwijl de handen op mijn heupen verdwijnen. Daar gaat het gevoel.