Sexy back ft. Justin Bieber [Completed]

4.

Zachtjes open ik de deur, en loop op zonder geluid te maken het lokaal binnen. Al veel leerlingen hebben zich verzameld rond hun vaste tafel, en praatte gezellig over hun eigen creaties om op ideeën te komen. Ikzelf kijk naar mijn tas, en graai mijn blad er tussenuit. Een verfrommeld papier, vol kleine scheurtjes en vlekken komt tevoorschijn. Een glimlach siert mijn gezicht. De tekening was nog maar net begonnen, wat verlaten panden lieten zich zien op mijn tekening. Ergens, in de straten van New York. De lichtten die zouden verschijnen op de achtergrond, die het verhaal doen vertellen, dat elk nieuw ding, iets van het oude met zich mee brengt. Glimlachend pak ik mijn pencelen, en leg ze netjes op een rij naast me neer. Aangezien ik hier ergens aan de zijkant van het lokaal zat, leek het me het beste om hier gewoon gebruik van te maken. Te doen wat ik wilde doen, voor een uurtje. Uit mijn tas pak ik mijn telefoon, en een setje oortjes. Deze plug ik in mijn telefoon, en druk op de play knop. Al snel galmt een deuntje door mijn gedachten gangen heen, en laat ik mijn inspiratie de vrije loop.
Mijn potloden lijken de glijden over het papier, precies te weten waar ze heen willen, terwijl mijn gedachten de richting bepalen. Na ongeveer een half uur til ik mijn blad iets op van de tafel, en laat mijn blik er overheen glijden. 'Mooi', hoor ik een stem achter me zachtjes zeggen. Snel trek ik mijn oortjes uit, en draai mijn hoofd naar achteren. De lerares kijkt bewonderend naar mijn tekening, en glimlacht. 'Ik wist niet dat het slecht onderhouden van je tekening zo'n mooi effect kon hebben, ga zo door', glimlacht ze en klopt als voldoening op mijn schouder. Snel draai ik mijn hoofd naar de rest van de klas, bang dat ik zonet ben opgevallen, dat ze me zouden uitlachen door het feit dat een lerares mij complimenteerde. Maar niemand leek op of om te kijken, en iedereen was nog steeds zo druk in gesprek als net. Mijn ogen klem ik stijf tegen elkaar, en opgelucht haal ik adem, terwijl ik zachtjes mijn tranen weg slik. Onopvallend zijn was niet ideaal, het deed pijn...