Sexy back ft. Justin Bieber [Completed]

80.

Teleurgesteld kijk ik naar het scherm waar met grote letters staat wat voor een loser ik ben. Tja, ik had Chaz veel minder goed ingeschat, dus dit viel best tegen. 'Ik speel nooit meer'. Een lach klinkt van Justin die wenkt dat ik naar hem toe moet komen. 'Ik zit prima', grijns ik en wiebel met mijn kont op het kussen. Ja, kussen. Ik had een kussen van de bank gepakt, op de grond gelegd, en zat nu dicht voor de tv, hopend dat dit ervoor zou zorgen dat ik zou winnen, maar helaas. 'Kom alsjeblieft', mompelt hij. Een lach siert mijn gezicht, die hij niet ziet, aangezien ik met mijn rug naar hem toe zit. 'Kom me maar halen, want ik ben depressief en kan niet meer lopen'. 'Omdat je depressief bent?', klinkt de stem verbaasd. Ik knik en kijk naar het spel wat Ryan en Chaz aan het spelen zijn. Een of ander vecht spel, alleen maar geweren zijn te zien. Geschrokken ga ik recht zitten als twee handen plaats nemen op mijn heupen. 'Dan kom ik wel naar jouw', fluistert Justin zacht tegen mijn oor aan, en drukt een kus tegen mijn nek aan, waarna hij glimlacht. 'Doe dat achter ons, niet vlak voor het scherm', zegt Chaz streng, helemaal in trance van het spel. Ik kijk gespannen naar het beelscherm, terwijl Justin met mijn vingers speelt die op mijn schoot liggen. Zijn adem strijkt in mijn nek, terwijl hij zijn aandacht op onze handen heeft gericht. 'GAME OVER!'. De stem van Chaz krijst door het huis en, en chagrijnig kijkt Ryan naar het scherm. 'Ik was stiekem beter, maar deze controler doet het niet goed'. Meteen stem ik in door te knikken. 'Daar had ik ook last van', glimlach ik onschuldig. 'Ja want ik was geweldig', grijnst Ryan trots en houd de controler omhoog, waarna hij hem weglegt. 'Zullen we stoppen met gamen en iets interessants gaan doen?'. 'Zoals?, vraag ik verbaasd aan Justin. 'Eten maken!'. 'Dat doen jullie maar, ik moet Chaz nog verslaan'. Lachend kijk ik de jongens aan, terwijl Justin opstaat. 'Ik kan nog steeds niet lopen', zeg ik gauw als hij me omhoog wenkt. Zijn armen nemen plaats rond mijn lichaam, en voorzichtig voel ik de grond onder me verdwijnen. 'Justin doe normaal!', lach ik hard. Meteen klinkt er een chagrijnige brom van Ryan, en sist hij dat we stil moeten zijn. Gezellig is hij weer zeg. Gauw loopt Justin door naar de keuken, waar hij me neerzet op een stoel. 'We maken wel pasta', grijnst hij en opent wat kastjes. Al gauw heeft hij alles klaargelegd, en verdelen we de taken. 'Kom maar op', grijns ik en ga staan. 'Oh shit, ik kan niet lopen', mompel ik als ik twee stappen heb gezet. Grijnzend steekt Justin zijn tong uit, en houd zijn handen omhoog. Een korte lach verlaat mijn mond, waarna ik toch naar hem toe loop, en hem help. Gewoon, even met zijn twee.