3.

6.4K 179 45
                                    

Mijn ogen glijden over mijn antwoorden, en tevreden leg ik het aan de kant. Klaar met het huiswerk, net zoals het grote deel van de klas. Iedereen zit met elkaar te praten, zachtjes te overleggen, of gewoon opvallend door de klas te schreeuwen. En dan heb je nog de stille muis, het meisje zonder vrienden stil zittend, niets doen. Voorzichtig pak ik mijn telefoon uit mijn tas. Een gewone telefoon, voor deze tijd. Een touch, maar geen iPhone. Een telefoon die zo zijn kuren had, en af en toe uit viel. Maar gelukkig stond hij nu nog aan. Een beetje over twitter en facebook dwalend kijk ik op mijn telefoon. Zachtjes en geluidloos doe ik hem weer terug in mijn tas, en ruim de rest van mijn spullen op als de bel bijna gaat. Een kleine glimlach siert mijn gezicht bij het zien tikken van de klok. Het simpele aftellen van de dag, het moment dat je naar huis kan, je vrijheid hebt om gewoon iets voor jezelf te doen, naast je huiswerk. Een opgeluchte, maar niet te harde, zucht verlaat mijn mond als de bel klinkt, en vol voorzichtigheid schuif ik mijn stoel naar achteren, in tegenstelling van anderen, die gewoon hun stoel naar achter mikken, en hem laten denderen op de grond.
Mijn kleine passen loop ik het klaslokaal uit. Na de populaire kinderen, maar voor de nerds. Precies daartussenin weet ik me het lokaal uit te brengen, en naar mijn kluis te lopen. Mijn pas wordt iets sneller bij het zien van mijn locker. Onbeschadigd, overgeslagen met bekladding zoals altijd. Mijn kluis hoefde ze niet te hebben, godzijdank. Mijn mijn vingers ga ik naar mijn slot toe, en draai hem met de juiste cijfercombinatie open. Met een klik gaat het slot los, en gaat mijn locker open. Nog steeds ligt alles op zijn plek zoals ik het net achter gelaten had. Snel doe ik mijn wiskunde boeken terug in mijn kluis, en ga op zoek naar mijn map met tekeningen. Een grote map, die er voor moet zorgen dat er geen scheuren op kreukels in de tekeningen kwamen. Maar voor mij was dit iets wat betekenis had. Een scheur of kreuk zou betekenen dat je met je tekening iets mee had gemaakt. Een vlek op je tekening, misschien wel een kleine, een teken van onhandigheid. Snel haal ik de tekening waar ik nu mee bezig ben uit de map, en stop hem in mijn tas. Na mijn kluis gesloten te hebben loop ik met versnelde looppas naar mijn lokaal toe om niet te laat te komen.

Sexy back ft. Justin Bieber [Completed]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu