Sexy back ft. Justin Bieber [Completed]

77.

Zachtjes loop ik naar binnen toe. De deur valt met een klap dicht, wat mijn zachte binnenkomst meteen verpest. Aydon komt met een bezorgd gezicht naar me toe gelopen. 'Wat doe jij thuis?', vraagt hij verrast. Ik haal mijn schouders op en leg mijn koffer neer op de grond. Niet langer mijn tranen te kunnen weerhouden, laat ik me vallen in zijn armen. Verbaasd sust hij me geruststellende woorden in. 'What happend?', fluistert hij zacht. Ik snik en klamp me vast aan zijn borst. 'Kom, laten we zitten'. Voorzichtig nemen we plaats op de bank, terwijl hij het licht aandoet. Het was aardig donker in de woonkamer. 'Justin-n...'. Begin ik mijn verhaal. Maar alleen al bij het uitspreken van zijn naam lijkt alles in mij te breken. 'Ik hoorde hem praten', fluister ik vervolgens, en veeg wat tranen onder mijn ogen vandaan. 'Hij had het over een probleem uit de weg ruimen'. De woorden komen stotterend mijn mond uit, terwijl ik nog steeds huiver. 'Ik volg je niet helemaal'. Zijn ogen kijken me niet begrijpend aan, terwijl zijn hand troostend mijn rug streelt. Iets wat hij nooit deed, maar nu goed aanvoelde. 'Hij gaat iemand vermoorden Ayden, ik meen het', fluister ik en sluit mijn ogen. Even valt er een stilte, waarna de lach van Ayden luid door de woonkamer galt. Nu is het mijn beurt om hem verbaasd aan te kijken. 'Justin die iemand vermoord? Je weet zeker dat hij dit zei?', zegt hij al lachend en schud zijn hoofd. 'Heeft hij het woord; "moord" wel in zijn mond gehad?'. Beschaamd kleuren mijn wangen rood, maar ik blijf bij mijn beslissing dat er iets niet klopte. 'Maar wat hij zei...', fluister ik bedenkelijk. 'Dat was vast niet bedoeld voor jouw om te horen, of wel?', lacht hij en kijkt me onderzoekend aan. 'Nee, maar-'. 'Dan is het ook niet voor jouw bedoeld. Misschien heeft hij het wel over zaken, die hij moet bespreken met Scooter'. 'Hij had het over een vrouwelijk persoon'. 'Er zitten vast ook vrouwelijke leden in zijn team'. Mijn schuld gevoel werd alleen maar erger. Ik had nooit bij hem weg moeten rennen, met die stomme smoes dat mijn vader ziek was. 'Kom, we gaan naar bed, bel hem morgen maar', glimlacht hij voorzichtig en legt zijn hand neer op mijn schouder. 'Goodnight sis'. Ik glimlach waterig naar hem, en zie hoe hij de woonkamer verlaat. Hoe kon ik ook zo stom zijn, zo weinig vertrouwen hebben in Justin, terwijl hij dat wel had in mij. Gauw haalde ik mijn telefoon uit mijn broekzak, en zocht Justin zijn nummer op, zijn gemiste oproepen en smsjes negerend. "I'm sorry, tomorrow i'll explane everything. xx yours" Glimlachend druk ik op verzenden, en laat mezelf in bed zakken. Hopend dat het gauw morgen word.