Sexy back ft. Justin Bieber [Completed]

70.

Mijn blik glijd door de ruimte heen. Een paar bruine ogen ontmoeten de mijne, waarna hij opstaat. Met een kleine glimlach loop ik zijn kant op. Voorzichtig sla ik mijn armen rond zijn lichaam waarna ik me weer terug trek en ga zitten. 'Je wilde me spreken?', vraagt Brandon nieuwsgierig. 'Ja, even over onze relatie, op school enzo-'. 'Ja, dat gaat echt goed, iedereen gelooft ons. Is het niet perfect?'. Een glimlach staat op zijn gezicht. 'Ja daarover dus', mompel ik en priegel zenuwachtig met mijn vingers. 'We zijn echt een perfect koppel, iedereen vind ons leuk samen! Op Ruby na dan, maar die is jaloers op iedereen die met mij gaat'. Verbaasd kijk ik hem aan. 'Hoe bedoel je?', vraag ik niet begrijpend. Een vrouw met koffie komt onze kant op gelopen, en zet ze bij ons neer. De heerlijke geur dringt mijn neus binnen. 'Sorry, ik had alvast besteld aangezien je wat laat was', glimlacht hij verontschuldigend en wijst naar mijn koffie. 'Maar waarom is Ruby jaloers?', vraag ik nieuwsgierig. 'Omdat ze Ruby is?'. Ik zucht geïrriteerd en hang wat onderuit in mijn stoel. 'Maar over ons', fluister ik voorzichtig en neem een slok van mijn koffie. 'Ik denk dat het beter is als we het uit maken'. Zijn blik schiet mijn kant op, en kijkt me met samengeknepen ogen aan. 'Waarom?', vraagt hij niet begrijpend en bekijkt me van top tot teen. 'Omdat het me niet bevalt'. Zwak, de woorden die in de auto een goed excuus leken, waren nu verschrikkelijk om aan te horen. 'Je bent weer samen met Bever, is het niet?'. 'Bieber, ik bedoel Justin!', brom ik en sla mijn armen over elkaar. 'En nee, maar dit werkt niet Brandon. Liefde kun je niet dwingen', zeg ik simpel en drink het laatste beetje koffie uit mijn beker. 'Dan is dit het einde?', vraagt hij zacht. Zijn blik zegt dat hij gekwetst is, maar zijn lichaam weerspiegelt alsof het hem allemaal niks kan schelen. 'Ja, ik maak het uit'. Hij haalt zijn schouders op en mompelt iets wat voor mij onduidelijk is. 'Laat me je in iedergeval thuis brengen?'. Ik schud mijn hoofd en haal de sleutels uit mijn broek vandaan. 'Ik ben met de auto'. 'Oh, nou dan zie ik je morgen op school'. Zachtjes zucht ik, maar knik dan toch instemmend. Zonder nog een laatste aanraking of omhelzing loopt hij de ruimte uit. Wat geld ligt op tafel, voor de koffie. Voorzichtig stap ik naar buiten toe. Het was het beste om te doen, maar de blik in zijn ogen maakte me duidelijk dat ik hem pijn had gedaan, een jongen die mij nooit opzettelijk pijn heeft gedaan. 'Beauty'. Verbaasd draai ik me om. 'Wat doe jij hier?'. 'Spieken', grijnst Justin breed en slaat zijn armen rond mijn heupen. 'Don't cry', fluistert hij lief als hij mijn waterige ogen ziet. Ik druk mijn lichaam dicht tegen de zijne aan. Een warme knuffel was precies wat ik nu nodig had. Een omhelzing met liefde.