Sexy back ft. Justin Bieber [Completed]

67.

Glimlachend kijk ik voor de laatste keer in de spiegel. Met kleine passen loop ik de trap af, en kijk rond in de woonkamer. 'Justin?'. 'Hier!'. Verbaasd draai ik me om waar hij klaar staat bij de deur. Vrolijk loop ik naar hem toe, en druk een korte kus tegen zijn wang aan. 'Nog niemand mag het weten, oké?'. Ik knik, dit hadden we net nog besproken onder het eten. Natuurlijk kon niemand het weten van ons, dat zou waarschijnlijk één grote media bom zijn, en mijn leven zou voorlopig alles behalve veilig zijn. Als we het al bekend zouden maken, moesten we dan voorzichtig doen, en stap voor stap. Justin loopt naar mijn deur, en houd hem netjes open. 'Dank u', grijns ik breed en ga zitten. Een glinstering verschijnt in zijn ogen, waarna hij de deur sluit, en naar zijn eigen kant loopt. Met een klik maak ik mijn gordel vast, en kijk nieuwsgierig voor me uit. Naast me Neemt Justin plaats, en start de auto na het vastmaken van zijn gordel. Langzaam komt de auto in beweging. 'Zullen we als we klaar zijn met de training bij mij thuis gaan zitten?'. Ik schud lachend mijn hoofd. 'Ik kan niet Justin, dat had ik je al verteld'. 'Zeg die afspraak met Brandon dan gewoon af'. Verbaasd kijk ik hem aan, maar zijn ogen zijn strak op de weg gericht. 'Serieus Justin? Ik moet het toch uitmaken met hem, of moet ik me maar als een slet blijven gedragen?'. Zijn wenkbrauwen schieten omhoog, en gauw kijkt hij mijn kant op. 'Zo gedraag jij je helemaal niet?!'. 'Ogen op de weg!', zeg ik in paniek en wijs naar de weg voor ons. Lachend kijkt hij weer naar de weg. 'Ik ga met twee jongens tegelijk Justin, dat is echt een vies idee'. Hij haalt zijn schouders op, en legt zijn hand gerustellend op mijn knie. 'Ik vind het wel geheimzinnig'. 'Oké, dan zou ik mijn relatie met Brandon wel houden'. Een grijns siert mijn gezicht als zijn gezicht van vrolijk naar boos gaat. 'Grapje Justin', fluister ik tegen zijn oor aan waarna ik een korte kus tegen zijn wang aandruk en weer goed ga zitten. 'Je bent echt gemeen'. Lachend open ik mijn raam, en kijk naar de voorbij gaande huizen en bomen. Verschillende auto's die ons voorbij rijden, en fietsende mensen langs de wegen. 'Danny zal er al wel zijn'. Volgensmij praatte hij meer tegen zichzelf, maar toch antwoorde ik zijn stelling. 'Wie is Danny?'. 'De camera man'. 'Die dude? Heet hij Danny?', grinnik ik. Justin knikt en kijkt me niet begrijpend aan wat ik er grappig aan vind. Schouderophalend kijk ik weer naar de weg, wachtend tot we er zijn.