Sexy back ft. Justin Bieber [Completed]

45.

Lachend kijk ik naar het grote huis. 'Justin, je droomhuis hoef ik echt niet te zien hoor', grinnik ik en kijk over mijn schouder naar zijn gezicht. 'Waar moeten we dan heen?'. Zijn handen zitten in zijn zakken gestoken terwijl zijn gezicht me verbaasd aankijkt. 'Gewoon naar jouw huis'. Hij lacht hard waarna hij richting het huis begint te lopen. 'Justin het is niet grappig, er wonen hier mensen!', roep ik als hij richting de tuin loopt. Zuchtend loop ik hem achterna terwijl mijn blik over het heldere zwembadwater gaat. 'Justin laten we terug gaan', mompel ik als de camera's meebewegen met onze looppas. 'Hoi mam'. Zijn stem galt door het huis als hij de deur heeft geopent. 'Justin! Eindelijk, thuis', lacht ze en kijkt mij glimlachend aan. Het enige wat ik kan doen is me dood schamen. Justin zal het vast heel grappig vinden dat ik dit niet wist. 'Hallo, ik ben Pattie, Justin's moeder', glimlacht ze en steekt haar hand uit. 'Isabelle', glimlach ik beleefd terug en laat mijn blik door de woonkamer gaan. 'Oh! Dat meisje waar je het gister over had Justin! Heb je het al gevraagd?'. 'Mam houd op', zegt Justin geirriteerd. Lachend, en onbegrijpelijk, kijk ik de twee aan en glimlach schaapachtig. 'Nog steeds niet Justin?'. 'Wij gaan naar boven mam'. Justin pakt mijn hand vast, en sleept me mee naar de trap. Wat ongemakkelijk kijk ik naar onze handen, maar negeer het rare gevoel in mijn buik. Met een zwakke glimlach kijkt Justin me aan, waarna hij een deur openmaakt. Gauw lopen we naar binnen toe, en kijk ik de kamer rond. 'Leuk'. Met een glimlach kijk ik hem aan terwijl hij zich omdraait naar mij toe. 'Mijn kamer of ik?'. Een grote grijns speelt op zijn lippen waardoor ik zachtjes moet lachen. 'Beide mag ik hopen?'. 'Justin, houd op, het kan gewoon niet'. 'Niemand ziet ons hier', fluistert hij zacht tegen mijn oor aan, en blaast zachtjes adem tegen mijn nek. 'Maar...'. Mijn stem klinkt schor en stottert bij het simpele woord. Zoals ik al verwacht had is Justin niet onder de indruk, en drukt kleine kusjes in mijn nek. Angstig zet ik kleine stappen naar achter, die Justin met gemak met me meeloopt. Als de deur tegen mijn rugholte aanknalt, kijk ik angstig weg. Het voelde fijn, maar fout. Ergens wilde ik niet meer dat Justin mijn coach is. Hij zorgde ervoor dat ik me niet kon concentreren op mijn doel, en bovendien kon ik hierdoor onmogelijk met hem gaan zoenen of wat dan ook. Alleen de gedachte zelf al was heel vies. 'Stop'. Justin tilt verbaasd zijn hoofd op en kijkt me zielig aan. 'Is dat echt wat je wilt?', grijnst hij speels en primeld wat aan mijn haren. 'J-ja'. Mijn stem stottert opnieuw en nerveus kijk ik naar mijn voeten. 'Dan kijken we wel een film'. Verbaasd over zijn reactie kijk ik hem na als hij richting zijn bed loopt. 'Kom je? Dan kunnen we er een uitzoeken', glimlacht hij en houd een paar hoesjes omhoog. Opgelucht loop ik naar hem toe. Vrienden worden was geen misdaad, het zou gewoon een vriendschappelijke middag worden.