TAMAMLANDI!
THE WATTYS 2020/TARİHİ KURGU KAZANANI
Tarihikurgu #1
Tarih #1
Aşkın, iktidarın ve gücün savaşı!
Başlangıcın ve bitişin kaybolduğu kaderler.
Prenses Larysa, krallığının iyiliği için asillerden Pietr Lyorran ile nişanlanmıştır. Ancak bu n...
Bölüm Şarkısı: Lp - Lost on You (Sandhya&Naresh'in şarkısı olarak düşünüyorum.)
Yayınlanma Tarihi: 10.02.2019 (19:16)
Final yazımı okursanız sevinirim. Farklı detaylar öğrenirsiniz! :)
İyi Okumalar!
♥
Sashibai Şahlığı - Ghunda - Kılıç Sarayı
Naresh ♥ (Yaş:46)
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Sonunda sarayıma dönebilmiştim. Sandhya'ya, biricik ışığıma kavuşmak için çok sabırsızdım. Ona olan hasretim sona eriyordu. Aşıklar kavuşuyordu ve bu bir Parsmet mucizesiydi. Tanrıçam! Bana bu gücü verdiğin için sana şükrediyorum. Ondan ayrı kalmaya nasıl dayanmıştım ki? Onsuz nasıl yapabildim? Devletimin geleceği için diyerek sabretmiştim ve ödülünü alacaktım.
Sarayın bahçesine gelmiştim. Ejderha çiçeklerini bir daha görmek ise beni mutlu etmişti. Çiçeklerin pembe yaprakları rüzgar estikçe dağılıyor ve mucizevi bir ortam sunuyordu. Yavaş yavaş yürürken karşımda Sandhya'yı görmüştüm. Arkası dönük bir haldeydi. Beyaz bir elbise giymişti. Simsiyah saçları beline kadar geliyordu. Ona dokunmak, ona sarılmak için sabırsızdım.
"Işığım!" dedim şefkatle.
Sandhya "Geç kaldın, Naresh." dedi nefes nefese ve önüne döndü. Dönmesiyle gözlerim iri iri olmuştu. Göğsüne saplamış olduğu hançerle karşımdaydı. Kan beyaz elbiseye hızla yayılırken Sandhya gözleri dolu dolu bana bakıyordu. Hızla ona koştum ve Sandhya kollarımın arasına düştü. Ellerim titreye titreye yüzündeydi. O ise ağlaya ağlaya bana bakıyordu.
"Neden bunu yaptın?" dedim titrek bir sesle.
"Gelmedin, sevgilim gelmedin. Bende intikamımızı aldıktan sonra sana kavuşmak istedim."
"Hayır, hayır! Tut elimi, tut elimi ve sakın bırakma. Duyuyor musun? Ölmeyeceksin, ölemezsin." dedim bağırarak ve Sandhya bana gülümsedi.
"Başlangıcım ve sonum. Aslında ikisi de aynıymış." diye mırıldandı.
"Sandhya, kapatma gözlerini kapatma!" dedim ağlayarak ve Sandhya gözlerini kapattı.
"Seni seviyorum, Barbarların Şahı." dedi sessizce ve elimi bıraktı.
"Uyan, uyan! Ne olur, uyan. Bırakma beni!" dedim ve onu kendime bastırdım. Yaptıklarımın bedelini ödemiştim. Benim kalbim o var diye atıyordu, o var diye cesurdum. Şimdi ise o gitmişti, beni yarım bırakmıştı. Bunun tek suçlusu ise bendim. Büyük bir acıya mahkum edilmiştim. Kollarımın arasında olan bu cansız bedenle sonsuz bir acıya mahkumdum ve bundan kurtuluşum yoktu.
Titreyerek uyanmıştım. Nefes nefeseydim. Yıllardır gördüğüm kabus yine beni bulmuştu. Kollarımın arasında ölen, intihar eden Sandhya ve acıdan deliren bendim. Tanrıçam! Çok korkunçtu. Oysa biraz uyumak istemiştim ama uykuda huzurum yoktu. Sandhya'yı tek bırakmanın verdiği ağırlıkla bu kabusu görüyordum.
