Kış ve İsyan❦

1.9K 149 367
                                    

Herkese Merhaba! Lütfen oylarınızı ve yorumlarınızı yazınız.
:) yorumlarda gelsin ama... Kendinizi belli edin lütfen.

Bölüm şarkısı ile okuyunuz. :)

Aşağıda Asenath kolajı var. sseliinaaa yaptı, çok teşekkür ederim ♥ Ayrıca Vilraj ve Rithu var.

İyi okumalar!

Yayınlanma : 28.08.2018 (23:55)

Sashibai Şahlığı - Başkent: Ghunda - Kılıç Sarayı

Anjali

Abhay'ın mezarının başındaydım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Abhay'ın mezarının başındaydım. Hafif karla kaplanmıştı. Bu kış ilk defa Ghunda'ya kar yağmıştı. Kışın şiddeti ortadaydı. Kış, kendisini hissettiriyordu. Soğuk her tarafı sarmıştı. İsyanlar bile bu soğuk kışı ısıtmaya yetmiyordu. Kış ve isyan, ülkemi zorluyordu. İsyan her yere yayılmıştı. Ghunda olarak kalmamıştı ve bu beni çok sevindirmişti. Haklı olduğumu biliyordum, insanlarımı biliyordum. Bu topraklara hükmedecek kişiler belliydi. Asla bir yabancı olamazdı.

Yanımdaki Aryan'a baktım. Zavallı Sandhya'nın elinden çok çekiyordu. Hapse atılmalar, falakaya yatırılması gibi cezalar alıyordu. Çünkü asla boyun eğmemişti. Sandhya ise onu bezdirmek ve kendi azlakisini öne çıkarmak adına küçük düşürtüyordu. Bedelini ise acı acı ödetecektim. Bunda son derece kararlıydım. Ben Anjali isem, ben kendimi tanıyorsam Sandhya acı çekecekti. Bu sarayda ona en büyük acıyı ben verecektim ve ölmek için bana yalvaracak hale gelecekti.

"Abhay yaşasaydı, şu an 57 yaşında olurdu. Acaba bugünleri görseydi, ne derdi?" dedim yavaşça.

Aryan "Şah Abhay bugünleri görseydi, kesinlikle hoşuna gitmezdi. Şah Naresh'in delilik yaptığını, kendisinden daha deli olduğunu söylerdi."

"Bugünleri görseydi, çok gülerdi. Hatırlıyorum da, Naresh asla babama benzemeyeceğim diyordu. Fakat söz konusu aşk olunca babasından bir farkı kalmamış."

"Şah Abhay sizi çok sevdi, hanımım."

"Ben onu sevemedim, Aryan. Nefret de edemedim. Garip bir şekilde kaldım. Fakat beni uzaktan görenler, içindeki fırtınaları görmeyenler onu harcadığımı düşünüyorlar."

"Bırakın arkanızdan konuşsunlar, hanımım. Gerçeği sizi tanıyanlar biliyor."

"Artık umursamıyorum. Sadece oğlum beni hayal kırıklığına uğrattı. Elimi bıraktı, beni bıraktı. Artık yüzüme bile bakmıyor. Nankör!" dedim ve derin bir nefes aldım. Canımı acıtan bu durumu dile getirmek beni üzüyordu.

"Hanımım, böyle düşünmeyin. Oğlunuz sizi seviyor."

"Seviyor mu? Yanıma gelmiyor, karşılaştığımızda küs duruyoruz ve konuşmuyoruz. Eğer odalarıma geldi ise kavga ediyoruz. Sence bu ne demektir? Babasını umursamayan adam beni mi umursayacak?"

Ateşin KurbanıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin