Uyuyan Güç & Zalim, Şarap♦

5.5K 322 299
                                    

***MERHABA! WATTY SORUNLU OLABİLİYOR. SİZE ULAŞMAM İÇİN, TAKİP EDİN.***

Herkese merhaba! Lütfen okuyan herkes kendini belli ederse, sevinirim. Vote veya yorum. İkisi de olursa, beni mutlu eder. :) Bölüm şarkısı ile iyi okumalar.

Aşağıda Vilraj ve Shalin gifi var. :)



Sashibai Şahlığı – Başkent: Ghunda - Kılıç Sarayı

Sandhya

Naresh ile elçilerle sohbet etme imkânı bulmuştum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Naresh ile elçilerle sohbet etme imkânı bulmuştum. Kimileri ile onların dilinde konuşma imkânı bulmuştum. Ardından gelin ile damadın evlerine gideceğimiz duyuru yapıldı ve kafileye katıldık. Gelin ve damat önden biz arkadan gidiyorduk. Naresh ile konuşurken, yanımıza Anjali gelmişti. Gülümsemiştim. O da bana gülümsemişti.

"Şimdi dövmeler mi çıkacak?" dedim merakla.

Anjali "Evet. Salonlarının ortasındaki bir koltuğa Prihan oturacak ve Rithu da o dövmeleri çıkaracak."

Naresh "Ayrıca ablam eve girer girmez, bir kurban kesilecek ve onun eti yoksullara dağıtılacak. Bunun amacı evliliğin bozulmaması için Parsmat'e bir kurban vermek. Derisini de ablamlar saklamak zorunda. İkisi öldüğü zaman çocukları o deriyi yakacaklar."

"Peki maddi durumu kötü olanlar bu kurbanı kesebiliyor mu?" dedim.

Anjali "Devlet bunu karşılıyor, tatlım. Sonuçta evliliklerin bozulmasını istemeyiz."

"Artangal'a göre buradaki düğünler daha renkli." dedi neşeyle.

"Kutlamalar önemlidir, tatlım. Sonuçta mutluluk paylaşılmalı."

"Kesinlikle, mutluluk paylaşılmalı. Ayrıca yarın akşamki düğün sonrası aile yemeğini de merak ediyorum."

Naresh "Dayılarımı ve tatlı teyzem fazlasıyla merakına değiyorlar." dedi alaycı bir şekilde.

Anjali "Naresh! Terbiyesizleşme." dedi gülerek.

"Ne? Hepsi seçmece gibi değil mi? Hepsi ayrı bir cins."

"Sana katılıyorum. Hepsi ayrı bir cins ama onlardan başka güveneceğimiz birileri yok."

"Ne yazık ki, onlara bile güvenmiyorum."

"Belki de kimseye güvenmemek en iyisidir." diye mırıldandım.

Anjali "O zaman bir adım bile ilerleyemezsin, Sandhya. Güveneceğin kişileri özenle seçmelisin ve adımını ona göre atmalısın." dedi ve durduk.

Köşke gelmiştik. Sarayın arka çıkışındaydı ve orta büyüklükteydi. Dışını krem rengine boyamışlardı. Prihan ile Rithu evin içine girince, yan tarafta kurbanlık dananın kesildiğini görmüştüm. Salonları genişti. Salonun ortasında bir koltuk vardı. Rithu, Prihan'ı oraya oturtmuştu. Biz ise çevrelerini sarmıştık. Merakla izliyordum. Rithu eşinin ayakkabılarını çıkardı. Getirilen altın rengi kaba Prihan'ın ayaklarını koymuştu. Ardından şarkılar eşliğinde o özel suyu dökerek, nazikçe yıkamaya başladı. Arada gül yaprakları da kabın içine atılıyordu. Prihan ise soğuk bir ifadeyle izliyordu. Hoş, Rithu da donuk bir ifadeyle yapıyordu. İkisinin de hisleri buzdu. Sıra ellerini yıkamaya geldiğinde Prihan ellerini uzattı ve Rithu onları da yıkadı. Hiçbir iz kalmamıştı. Alkışlar eşliğinde yatak odalarına çekilmişlerdi.

Ateşin KurbanıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin