TAMAMLANDI!
THE WATTYS 2020/TARİHİ KURGU KAZANANI
Tarihikurgu #1
Tarih #1
Aşkın, iktidarın ve gücün savaşı!
Başlangıcın ve bitişin kaybolduğu kaderler.
Prenses Larysa, krallığının iyiliği için asillerden Pietr Lyorran ile nişanlanmıştır. Ancak bu n...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Güzün başlangıcıydı. Yapraklar sararıyor ve dökülmeye hazırlanıyordu. Güzün tatlı ve hüzünlü esintisi ise üzerimizdeydi. Güz mevsimi bana bir ömrün sonunu hatırlatıyordu. Yaşamın sonu gibiydi. Evet, açan çiçekler soluyordu. Yeşeren ağaçlar yaprak döküyor. Kuşlar daha sıcak yerlere göç ediyordu ve kışın karamsarlığı yavaş yavaş geliyordu. Kış oldukça melankolik bir mevsimdi. Depresifliği ile insanları intihara sürükleyebilirdi. Yavaş yavaş kendi içinde öldürürdü.
Eski Kılıç yolundaki gölün kenarında oturmuş ve kuğuları izliyordum. Burada oturmak, düşünmek beni mutlu eden bir şeydi. Kendi kabuğuma çekiliyordum ve kuğuların zarif yüzüşünü izliyordum. Narinlerdi, oldukça narinlerdi ama hayata karşı oldukça güçlü durabiliyorlardı. Narin olan, hassas olanda güçlü olabilirdi değil mi? Narin, hassas olan da sertçe ve zalimce davranabilirdi? Hayat onu bu hale getirebilir olması lazımdı. Üzücü olan şey ise masumiyet denilen çiçeğin elimizde solmasıydı. Onu kaybetmek, üzüyordu. Asla olmam, asla yapmam dediğim şeyleri ise yapıyordum.
Omzuma dokunan el ile baktım. Lajit idi. Yanıma oturmuştu. Ayarlaması gereken şeyler vardı ve onunla uğraşmıştı. Yüzüne baktığımda ise her şeyin sorunsuz olduğunu görmüştüm ve bu beni rahatlatmıştı.
"Her şey ayarlandı mı?" dedim hissizce.
Lajit "Evet, ayarlandı Devilal. Şahten Parinita'nın gönderdiği yabancı suikastçileri sarayın içine sızdırdım. Devşirme askerler olarak buradalar ve seni koruyormuş gibi kayıtlardalar."
"Fakat amaçları farklı olması çok garip değil mi?"
"Amaçları yine sensin ki! Yalan yok. Senin şimdini değil geleceğini koruyorlar. Her şey iyi olacak, Devilal. Buna mecbursun, mecburuz farkında mısın?"
"Buna mecbur kalacağımı asla düşünmedim, biliyor musun? Böyle bir şeyi kendime de yakıştıramazdım."
"Fakat şu an koşullar değişti, buna mecbursun. Yukarı topraklardan olduğunu da göstermiş oluyorsun. Aynı soğukluk, aynı sertlik sende de var."
"Aynı soğukluk, aynı sertliği oradan aldım diyelim ama zalimliği nereden aldım Lajit? Bu kadar zalim olabilmek benim kanımda var mıydı?"
"Babanın kim olduğunu unutuyorsun." dedi alaycı bir şekilde.
"Şah Naresh Krisnae. Sence böylesine güçlü bir isim unutulur mu? Merak ediyorum. İleride yaşadığımız hayatla mı hatırlanacağız yoksa sonumuzla mı? Sonu korkunç olan birisinin ihtişamı, gücü unutulmaya mahkum mudur?"
