TAMAMLANDI!
THE WATTYS 2020/TARİHİ KURGU KAZANANI
Tarihikurgu #1
Tarih #1
Aşkın, iktidarın ve gücün savaşı!
Başlangıcın ve bitişin kaybolduğu kaderler.
Prenses Larysa, krallığının iyiliği için asillerden Pietr Lyorran ile nişanlanmıştır. Ancak bu n...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
İçim içime sığmıyordu. Yerimde duramıyordum. İçim huzursuzdu. Uyuyamıyordum. Günlerdir uyuyamıyordum. Huzursuz hakimdi. Baharın tadını bile çıkaramıyordum. Naresh yanımda yoktu, Yadrajım ve Chamsham yanımda yoktu. Gelen haberler ise karmaşıktı. Bir tek Naresh'in haberini alamıyordum. Onun haberi gelmediği için huzurla uyuyamıyordum. Her gece gökyüzüne bakıyordum ve ayı gördükçe beni düşündüğünü hissediyordum. Fakat neden kalbimde bir şey vardı? Neden huzursuzdum?
Devilal'in mezarının başında dua ederken yanıma Sahen gelmişti. Cüce oldukça ciddiydi. Yıllardır yanımda olan dostumun bu ciddiyeti içimde korkulara sebep oluyordu. Sakin kalmalıydım.
Sahen "Şahbanu, ordumuz döndüler ve sizi sarayın girişinde bekliyorlar." dedi sakince.
"Şahım beni bekliyor değil mi, Sahen?" dedim ama cüce gözlerini benden kaçırdı.
"Bence kendinizin görmesi daha iyi olacak." diye fısıldadı ve yutkundu. Ben ise derin bir nefes aldım. İnsanlar kaderlerinden kaçamazdı, olacak olan olurdu.
"Peki, geliyorum." dedim sakince ve mezarlıktan ayrıldım.
Yavaş adımlarla sarayın girişine gelmiştim. Karşımdaki orduya baktığımda Naresh yoktu. O en sevdiği atıyla karşımda değildi. Gözlerim arasa da yoktu. Ellerimi sıkmıştım. Karşımdakilere baktığımda ise eksiklikler vardı. Zanay yoktu, abim yoktu. Onların yokluğu en çok fark edilendi. Yadraj ve Chamsha vardı. Yadraj'ın kolu sarılıydı ama iyiydi. Chamsha ise bomboş gözlerle bakıyordu. Kızımın ruhu bambaşka bir yerde gibiydi. Vilraj'a baktığımda ise oldukça ciddiydi. Gözlerinde o neşe yoktu yerine sonsuz bir acı vardı. Onu bu kadar yıkılmış görmemiştim. Yüzüme bile bakamıyordu.
"Ne olduğunu açıklamayacak mısınız?" dedim sakin bir sesle. Her an, her şeye kendimi hazır etmeliydim. Yadraj birkaç adım öne çıkmıştı.
Yadraj "Anne öncelikle şunu bilmelisin ki bu savaşta net bir kazanan olmadı fakat Iyeka'ya kadar olan topraklarımızı kaybettik. Medarat hızla ilerledi ama babamın sayesinde Iyeka'dan öteye geçemediler." dedi soğukça ve yanıma Saorah gelmişti. Gözleri heyecanla bakıyordu.
Saorah "Babam ve Zanay nerede?" dedi telaşla ve Yadraj başını eğdi.
"Onlar Krisnae'nin Düşü Vadisinde öldüler. Yanmışlar." dedi ve gözlerim irileşmişti. Yadraj'a bakakalmıştım. Saorah ise gülmüştü.
