TAMAMLANDI!
THE WATTYS 2020/TARİHİ KURGU KAZANANI
Tarihikurgu #1
Tarih #1
Aşkın, iktidarın ve gücün savaşı!
Başlangıcın ve bitişin kaybolduğu kaderler.
Prenses Larysa, krallığının iyiliği için asillerden Pietr Lyorran ile nişanlanmıştır. Ancak bu n...
Upuzun olan bu bölüme hakkettiği değeri verin lütfen.
Bölümü oylamayı ve yorumlamayı unutmayınız! Kendinizi belli edin.
Bölüm Şarkısı : Claire Wyndham - Kingdom Fall (Lyrics)
Yayın Tarihi:16.11.2018 (18:30)
Aşağıda Asenath, Makpha, Mithra, Artam, Lepika var.
İyi okumalar!
♣
Medarat Krallığı - Kainndarei - Çöl Kızılı Sarayı
Sandhya
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Saorah büyüdükçe bal rengine dönen sarı saçlarını nazikçe tarıyordum. Akşamki yemek için örmemi istemişti. Bu benim için iyi olmuştu çünkü rahat rahat düşünmem için verilen bir zamandı. Çevremdeki olaylara, bulunduğum ortama ve en önemlisi geçmişleriyle asla bağdaşmayan insanları şimdi düşünebiliyordum. Burada bulunduğum günler hep dolu doluydu ve kendime ayıracak zamanım yoktu.
Burası oldukça kavurucuydu. Evet, kavurucu ve bunaltıcı bir sıcaklıktı. Sashibai için egzotik dersem burası için kavurucu bir çöl derdim. İnsana sıcaklığı yüzünden seraplar gördürüyor ve öldürüyordu. Burada nasıl yaşanabilirdi ki? Kendinden olmayanlara acımasızca bakıyorlardı. Kölelere yapılan muamele beni üzüyordu. Tabii bu beni üzen konuların en küçüğüydü. En büyüğü ise geçmişte abim olan şimdi ise yabancı bir düşmana dönüşen Kral Makpha idi. Her hareketi yabancıydı, soğuktu. Vityor görünümündeydi ama davranışları farklıydı. Beni seven, beni koruyan abimin ölmüş olması benim için acı verici olsa bile bunu kabullenmiştim. Kral Makpha benim abim değildi. Benim abim ölmüştü, karşımdaki ise onun bedenine sahip olan bir yabancıydı. Evet, yabancı. Asenath bile ondan daha samimi geliyordu.
Son inciyi takınca Saorah'ın saçları olmuştu. Ardından kızım bana bakmış ve gülümsemişti. Ona baktıkça aklıma Anjali geliyordu. Fiziksel olarak benzediği gibi huyu da benziyordu. Onun gibi akıllı, mantıklıydı. İnsanları yönlendirmede yetenekliydi. Çevresindeki herkesi parmağında oynatırdı. Güzelliğinin farkındaydı ve ileride bunu silahı yapardı.
Saorah "Teşekkür ederim, anneciğim! Saçlarım çok güzel oldu." dedi neşeyle ve gülümsedi.
"Çok güzel oldun. Burayı sevdin mi?" dedim.
"Burası bizim ülkemiz gibi değil ama farklı bir havası var. Sınırsız eğlenceler, kuralsızlıklar arasındayız gibi geliyor."
"Kraliçe'nin çocukları ile aran nasıl?"
"Benim gibi değiller ama anlaşabiliyorum. Onların seviyesine iniyorum." dedi kendini beğenmiş şekilde ve güldüm.
"Saorah!" dedim gülerek ve omzunu silkti.
"Açıkçası evimizi özledim, anne. Buradan ne zaman gideceğiz?" dedi ve derin bir nefes aldım.
"Bende evimizi özledim, bir tanem. Burası bize göre bir yer değil. Yakında evimize döneceğiz." dedim ve kapı açıldı. İçeri Naresh girmişti. Saorah babasını görünce yüzü aydınlanmış ve ayağa kalkmıştı. Babasının karşısına geçmişti.
