TAMAMLANDI!
THE WATTYS 2020/TARİHİ KURGU KAZANANI
Tarihikurgu #1
Tarih #1
Aşkın, iktidarın ve gücün savaşı!
Başlangıcın ve bitişin kaybolduğu kaderler.
Prenses Larysa, krallığının iyiliği için asillerden Pietr Lyorran ile nişanlanmıştır. Ancak bu n...
Bölüm Şarkısı: ShamRain - To Leave (Aynı şarkıyı ikinci defa koydum ama sözleri, şarkı tamamen Devilal'i anlattığını düşünüyorum.)
Yayımlanma Tarihi: 29.01.2019 (23:04)
Aşağıda Lajit, Parinita, Yadraj, Chamsha var.
İyi Okumalar!
♥
Sashibai Şahlığı/Iyeka/Valilik Konağı
Devilal
Dünya hassas kalpler için bir cehennemdir. -Goethe
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dışarıya bakıyordum. Akşam vakti yıldızları izlemeyi seviyordum. Maute'nin yıldızlarını görmeyi ise daha da çok sevmiştim. Koyu kadife bir kumaşın üzerine saçılan elmaslar gibi olan gökyüzünde Maute yıldızları ise bu elmasların en gösterişlisi ve en parlak olanıydı. Kimsenin sahip olamayacağı, sahip olana ölüm getireceği elmaslardı. Ben ise bu elmasları arzuluyordum. Böylece bu sefil, anlamsız yaşamım anlamlı bir şekilde son bulacaktı.
22 yıl! Evet, 22 yıldır yaşıyordum ama son zamanlarda kendimi daha yaşlı ve yorgun hissettiğim gerçekti. Bhaegya'nın bana oynadığı acımasız oyunlar ile ruhumun tazeliği ölmüştü ve yerine ölmek isteyen sefil bir ruh gelmişti. Bu yaşanan olaylar hayata karşı olan hevesimi söndürmüştü. Başarısız olacağımı bile bile bir isyan başlatmıştım, başarısız olacağımı bile bile savaşa girmiştim. Amacım çürüyerek ölmek değildi, hızlı ve keskin bir ölümdü. Hassas ruhumun o Eski Kılıç denilen deli yuvasında her gün ızdırap çekmesinden ise bir savaş sonucu, bir isyanda ölmek en büyük arzumdu.
Her şeyi planlamıştım. Savaş sırasında neler yapacağımı biliyordum. Zaten kaçma sebebim buradaki Sashibai'ye zarar verecek insanları temizlemekti. Sonuçta Eski Kılıç gibi bir yerde intiharda benim için fena olmazdı ama buradaki insanlara ne olacaktı? Burada aldıkları her nefes devletime zarardı. Benimle beraber buradakilerde ölmeliydi. Bana destek veren, Medarat ile işbirliğine giren herkes ölmeliydi. Devlete verilen zarar fazlaydı ama kesin bir çözümdü. Acaba babaannemin amacı bu muydu? Son tartışmamızda gözlerinde benden vazgeçtiğini görmüştüm. Son konuşmamızda ise daha farklıydı. Sanki amacı benim isyanda başarılı olmam değildi isyanın başarısız olup, burayı temizlemekti. Tereddütlerim olsa bile artık olan olmuştu. Ben kendimle beraber buradaki herkesi yakmaya kararlıydım. Öleceklerdi ve Sashibai rahatlayacaktı.
Arkamdan sarılan ellere baktım ve gülümsedim. Lajit'in varlığını hissetmek güzeldi. Ömrümün son zamanlarında bana harika bir aşk sunmuştu aynı zamanda hayatımın mahvetme sebebi olmuştu. Hayır, ona kızgın değildim. Sonuçta kaderimin gerçekleşmesini sağlamıştı. Eğer o yapmasaydı başka bir şekilde olacaktı. Yine kaderimi bulacağımı düşünüyordum. Fakat o da cezasız kalamazdı değil mi? Ona olan hislerimi bir kenara bırakarak onu da cezalandırmayı tercih etmiştim. Bu hayattaki en büyük korkusunu biliyordum. O ölmekten korkmuyordu. Öldürsem mutlu ölürdü ama onun korkusu sevdiği birisinin gözlerinin önünde ölmesiydi. Böyle bir korkuyu ona yaşatarak onu cezalandırmam en uygunu olacaktı. Zaten benden sonra nasıl öleceği Lajit'in umurunda olmazdı. Beni kaybetmek, benim ölümümü görmek ona yetecekti ve bugüne kadar Sashibai'ye yaptığı kötülüklerin bedelini ödemiş olacaktı. Sevgilimdi ama adil olmak zorundaydım. Hakkettiğini yaşamak zorundaydı.
