Güneş'in Kızı♥

1.5K 123 244
                                    

Yorum ve oylamayı unutmayın!

Bölüm Şarkısı: Ariana Grande - God is a woman (Lyric Video) -Sebebi bu şarkının bana Saorah'ı anımsatmasıdır. :) -

Yayımlanma Tarihi: 05.01.2019 00:06

Aşağıda Dakiah, Manisha, Matsyana, Zanay var.

İyi Okumalar!

Sashibai Şahlığı - Ghunda - Kılıç Sarayı

Saorah - Yaş:18

Aynada kendimi hayranlıkla izliyordum

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Aynada kendimi hayranlıkla izliyordum. Ateşi taşıyan ela gözlerim, dolgun dudaklarım,  bal rengi saçlarım vardı. Bu kadar hayran hayran izlemek yeterdi. Saray dışına çıkıp, insanlarla konuşmam gerekiyordu. Sonuçta izin verilmişti. Abim Devilal buna izin vermişti. Bunun tadını doya doya çıkarmak istiyordum. İnsanların beni sevmesini ve asıl gücümün kaynağı olmalarını istiyordum. Annem bunu yapmıştı. Halk asıl gücüydü ve böylelikle kendisini kabul ettirmişti. Bende hükümdar olacak isem benimde asıl gücüm halkım olmalıydı.

Koyu kırmızı giydiğim tuniğin üstüne kısa kılıcımı ve hançerlerimi almıştım. Aslında okçuluğu daha çok seviyordum ama kendimi korumam için bunlar da lazımdı. Bir başkasının beni savunmasını beklemekten hoşlanmadığım için bunları alıyordum. Tehlikenin nerede ve nasıl geleceği belli olmazdı.

Odamdan çıkmıştım ve dışarı çıkmıştım. Küçük bir kafile istemiştim. Bu kafilede şaşırtıcı olan kuzenim Dakiah'ın olmasıydı.  Tek kaşımı kaldırdığım anda bana gülümsemişti.

Dakiah "Ghunda'yı tek başına incelemene izin veremezdim, kuzen." dedi ve gözlerimi kıstım. Bu sözden hoşlanmamıştım.

"Tek başıma hareket etmekten daha çok hoşlanırım, bir başkasının himayesine girmek bana göre değildir." dedim ve güldü. Gülünce babasına benzetmiştim ve ürpermiştim. Bir hainin oğlu olmak, oldukça kötü bir şeydi.

"Beni himayene giren birisi olarak görebilirsin. Çevrene saçtığın ışıkla kimse seni himayesi altına alamaz."

"Sözlerinle kalp kazanmasını biliyorsun, Dakiah."

"Kimin torunu olduğumuzu hatırlamanı isterim, kuzen." dedi ve güldüm. Babaannemin tatlı sözlerle insanları parmağında oynattığı herkes tarafından bilinen bir gerçekti.

Bize doğru gelen Lajit'i gördüğümde ise gülümsemem solmuştu. Ondan kesinlikle hoşlanmıyordum. Abimi sürekli alttan alta şişiriyordu, onu dolduruyordu. Abim Devilal özünde iyi birisiydi ama çevresindekilerden fazlasıyla etkilenmesi onu gittikçe öldürüyordu. Onu uyarmaya çalışmıştım ama beni umursamamıştı. Saorah her zamanki gibi çok bilmişlik yapıyorsun demişti oysa ben gerçekleri diyordum. Bu şişirmeler sonucu başına hiç iyi şeyler geleceğini düşünmüyordum. Bunun en güzel örneği dün olmuştu. Yadraj ile ikisi dünden beri konuşmuyorlardı. Aralarında bir kavga çıkmamasına rağmen ikisi de birbirinin yüzüne bakmıyordu ve ben bunun nedenini deli gibi merak ediyordum. Yadraj abimi sıkıştırırsam mutlaka bana derdi. Sonuçta ben onun altın kız kardeşiydim, benimle paylaşmayacak kimle paylaşacaktı?

Ateşin KurbanıWhere stories live. Discover now