Ateşin Kurbanı

Soğuk Kibir♣

Lütfen bölüme oy verin ve yorum atın.

Bölüm Şarkısı : Within Temptation - Raise Your Banner (Official Lyric Video feat. Anders Fridén)

Aşağıda Prihan, Shalin, Krupa, Parinita var.

Yayımlanma Tarihi :17.11.2018 (23:35)

İyi okumalar!

♣

Sashibai Şahlığı - Başkent : Ghunda - Kılıç Sarayı

Anjali

Önümdeki resme bakıyordum. Her şeyi zihnime oturtmaya çalışıyordum, buna gösterdiğim çaba ise takdir edilesiydi. Koyu kahverengi saçlar, ela rengindeki gözler, haremdeki cariyeleri kendine hayran bıraktığı yüzü vardı. Parmağımla yüz hatlarına dokunmuştum. Abhay-i Daksh Priya. Neden yüzünü unutmak şu sıralar en büyük endişem haline gelmişti ki? Böylesine bir yüz unutulmaya mahkum muydu? Zaman çok acımasız olmalıydı.

Abhay. İsmimi veren, sonuna sebep olduğum adamdı. Beni görmeseydi, yaşayacağı hayat daha iyi olurdu. Daha uzun yaşardı. Fakat devlet ne olurdu, insanlar ne olurdu? Acı çekerlerdi. Beceriksiz bir yöneticinin yönetimindeki halk sefalete mahkumdur. Bunu Şah Azeadin demişti ve haklıydı. Kaç kuşak sonraki torunu beceriksiz bir yöneticiydi ve halkı sefalete süreklemişti. Daha sonra onun oğlu beceriksiz yöneticiyi devirmişti. Beceriksizliğinin bedelini canı ile ödemişti. Zavallıydı.

Kitabın diğer kısmında ise Yashila vardı. Zarif yüz hatları, iri kahverengi gözleri vardı. Koyu saçları düzdü. Başında ise örgülerle karışmış altın şahbanu zinciri vardı. Böylesine zarif olan bir yüzün yanarak öleceğini kim bilebilirdi ki? Kim derdi? Sakin, normal bir ölüm onu bulacağı düşünülürdü. Sonuçta Yashila Şahbanu olmadan öncede iyi anılan genç bir hanımdı. Drahi ailesinin gururuydu. Bu yüzden Abhay ile evlendirilmişti. Abhay'ı güçlendirmek istenmişti ve bir nebze başarılı olmuştu. Şanssızlığı ise tam şahbanu gibi davranacak iken Leylane'nin onu durdurmasıydı. Leylane gibi bir kadın dururken yeni yetme bir şahbanu mu ülkeyi yönetecekti? Asla olamazdı. 

Acaba Abhay beni dışarıda görseydi, ne olurdu? Şahbanular illa asil kan taşımak zorunda değildi. Bunun birçok örneği vardı. En basiti Şahbanu Nemdas idi. Bir at bakıcısının kızı iken bir devleti yönetmişti. Bende böyle olabilirdim. Belki o zaman her şey çok farklı olurdu. Daha mutlu bir şekilde sonlanırdı. Gerçekleşmesi imkansız, basit hayallerdi. Gerçeğe dönücek olursam Abhay ile dışarıda bir yerde tanışma imkanım asla yoktu. Ancak hareme girersem olabilirdi. Hareme girmiş, Yashila'nın nedimesi olmuş ve o şekilde Abhay beni fark etmişti. Sonrası ile biliniyordu.

Kitabı kapattım. Daha sonra çekmecemde saklı duran resmi çıkardım. Tahminen 17 yaşımda çizilen bir resim olmalıydı. Abhay bunu Dalhade'nin en meşhur ressamına çizdirmişti. Kendisi tahtında heybetle otururken ben yanındaydım. Bir elim onun omzunda iken diğer yanımda ise bir aslandı. Hatta aslanı bile ben kontrol edemiyormuşum gibiydi. Toz pembesi bir elbisem içindeydim. Sanırım çizimin olduğu gün Abhay'ın bana en sevdiğin elbiseyi giy demesiyle bunu giymiştim. Elbisenin üstündeki çiçek nakışları işlemeleri belirgindi. Sarı saçlarımın bir tutamı öne gelmişti. Yüzümde  ise hafif tebessüm vardı. Resim çizileceğini öğrendiğim ilk anda çok şaşırmış ve sebebinin benim doğum günüm olduğunu öğrenince utanmıştım. Bu utangaçlık bu resme de yansımıştı. Genç Anjali'nin hafif tebessümünde utangaçlıkta vardı. Tanrıçam, ne kadar güzelmişim. Gençliğin verdiği saf güzellikteydim.