Ateşin Kurbanı

Yanan Şahbanu♥

"Evet, dayı neden geldin?" dedim ve dayım güldü.

Dayım "Koskoca Şahana Anjali Radhanka'yı görmeyecek miyim?" dedi gururla.

"Şahana Anjali-i Radhanka Priya! Şah Abhay'ın başaramadığını, oğlum yaptı ve beni bir Priya yaptı." dedim yumuşak bir sesle.

"20 günlük bir hükümdar ama 20 gün içinde sıkı disiplinle olmaz denilen şeyleri olduruyor."

"Çünkü o Şah Naresh Krisnae! Yapılmaz, olamaz denilen her şeyi yapar, dayı." dedim gururla.

"Bundan sonrası zorlu olacak, Anjali veya Kanta. İnsanlar eteğini öpseler bile düşmen için çabalayacaklar, oğlunla arana girmek isteyenler olacak."

"Buna müsaade eder miyim sence? Oğlumla hiçbir güç arama giremez. O benim, ben ise oyum. Ayrıca Naresh bana oldukça düşkün."

"Sana bir tavsiye vereyim mi? Asla ama asla Naresh evlenmemeli! Bir Priya'nın aşık olduğu zaman ne kadar tutkulu ve ateşli olduğunu biliyoruz. Şah Azeadin'i düşün. Şahbanu Nemdas'a olan aşkıyla Sashibai'yi kurdu ve ikisi yönettiler."

"Her Priya bahsettiğin tutkuya sahip değil. Mesela Abhay. Beni çok sevdi ama Şahbanu olmamı sağlayamadı." dedim soğukça ve dayım güldü.

"O aptalın tutkusu vardı ama ateşi yoktu. Naresh ise farklı. Senin tutkun, atalarından gelen Priya tutkusu ve ateşi ile çok tehlikeli biri haline geliyor. Eğer oğlunu dizginleyemezsen yükselişe geçen soyumuzun sonunu da getirmiş olursun."

"Naresh benim sözümden çıkacak birisi değil, hayatı boyunca yanında ben vardım ve bunun kıymetini bilecektir. Haklısın, benim dönemimde bir şahbanu oldukça fazlalık olur. Ben varken bir şahbanu mu bu ülkeyi yönetecekmiş? Bir şahbanu asla ama asla olmayacak. Buna müsaadem yok."

"Akıllı kadınsın."

"Öyle olmasaydım sence bugünlere gelebilir miydim? Benim de zaten dediklerin aklıma ve haremden istediklerime uyacak bir kız bakmaya başladım bile! Hoş, aptal Prihan bana gıcıklık olsun diye kendisi de cariye bakmaya başlamış."

"Babasının ölümünü senden biliyor değil mi? Ona göre Abhay'ı sen öldürttün."

"Evet, ben ölmesini istedim. O ölürse her şey daha iyi olacağına inandım. Üstelik beni çok üzdü." dedim soğukça.

"Peki diğerlerine ne olacak? Şahbanu Yashila'nın oğulları, diğer şahranlar ve şahtenler ne olacak? idamları gerçekten yarın mı?"

"Evet! Bir kısmı Eski Kılıç'a sürgün edildi, bir kısmı idam edilecek ve bir kısmı ise vali olarak atanacak. Şahtenleri seçtik vali olarak ve önemsiz bölgeleri vermeyi uygun gördük."

"Şahbanu'nun oğulları kesinlikle ölmeli! Onlar yaşadıkça saltanatımızın temeli sağlam olmaz."

"Naresh'de senin gibi düşünüyor, dayı."

"Ayrıca Yashila'dan da kurtulman gerekiyor ve o Leylane cadısından. İkisinin sana neler yaptığını unutma!" dedi kinle.

"İntikam çok güçlü bir duygu, dayı. Yıllar geçse bile asla soğumuyor, biliyor musun? Şimdi ise Yashila benim intikam ateşimde yanacak ve anneme uygun gördüğü ölümü kendisi yaşayacak." dedim ve derin bir nefes aldım. Yıllar önce annemi o yanan evden çıkmasını nasıl beklediğimi hiç unutmamıştım. Yangın sönesiye kadar beklemiştim ama olmamıştı. Gördüğüm şey ise kömürleşmiş bir bedendi. Katili ile aynı yerde yaşamak zorunda kalmıştım ve her gün intikamı alacağım günü beklemiştim. Aynı ölümü Yashila da sahip olacaktı. Annem ne hissetti ise daha beterini hissetmesini istiyordum. Acılar içinde yanacaktı ve kazandığımı anlamış olacaktı.