SENDE KENDİMİ KAYBETTİM

Özel Bölüm 3 part 2

Hilal'in ağzından

Beyefendinin amacı en başından beri belliymiş! Bak sen uyanığa! Oturmuş, planlar yapmış Atina Lordu! Ama ben de ona bunun hesabını sorardım! Sanki tanımıyordum onu. Dayanamayacağını ikimiz de biliyorduk. Şu anda arabada sessizliğe bürünmüş bir şekilde Haluk babalara gidiyorduk. Arabadan inip eve doğru adımladık. İçeri girdikten sonra oğluşum ve prensesime kavuşmak için hızla salona doğru koştum. Bizimkilerle birlikte oturan kişiyi görünce şok geçirmem bir oldu. Kerem!

"Serçem! Gelsene bak Kerem burada!"

Tam yanlarına gidecekken aklıma gelen şeyle, arkamı döndüm ve burnundan duman fışkıran bir boğayla karşılaştım. Keşke bugün kırmızı giymeseydim.

"Kızım gelsene!" Babamın bana seslenmesiyle kendime gelip yanlarına gittim. Hoşgeldin faslını atlattıktan sonra Leon yanıma gelip belimden tutup beni kendisine çekince babamın kaşları çatıldı. Cevdet reisin önünde! Bu ne cesaret yiğidim?!

"Siz Kerim Bey'le nereden tanışıyorsunuz?" İşte sonunda Leon'dan beklenen soru gelmişti. Babama fırsat kalmadan Kerem araya girdi. "Kerim değil. Kerem."

Leon'un yüzünde onu küçümseyen bir ifade oluştu. "Kusura bakma! Ben yoğun bir adamım. Önemsiz şeyleri aklımda tutamıyorum."

Yav bırak! Sabahtan beri Kerem de Kerem diye başımın etini yedin. Senin havanı yesinler! Babam ikili arasındaki gergin havayı fark etti neyse ki. Hemen araya girdi.

"Kerem, Hilal'in liseden arkadaşı."

Bakışlarım anında Leon'u bulurken yüzümde masum bir gülümseme vardı. O an mezar taşıma ne yazdırsam diye düşünmeye başladım. Leon babama cevap verdiği halde bana bakıyordu. "Öyle mi? Bilmiyordum." 

"Demek ki söyleyecek kadar önemli değilmişsin." Kerem sen n'apıyorsun? Eceline mi susadın? İyi bilirdik rahmetliyi.     

"Belki de sen söylenecek kadar önemli değilsindir." Leon. Benim kocam olan Leon. Adama dalmadı. Laf soktu. Fena geçirdi. Ama dalmadı. Kerem şu an mosmor. En iyisi konuyu değiştirmek. Hatta en iyisi buradan kaçmak.

"Haydi yemek yiyelim!"

Önerimle birlikte herkes kalkıp sofraya geçmiş, Leon hem Kerem'e hem de bana öldürücğ bakışlar atıyordu. Zaten söyleyecektim ben onun liseden arkadaşım olduğunu, bana fırsat kalmadan kendisinin öğrenmesi kötü olmuştu. Kerem'le ilgili bu detay Leon'u iddia konusunda fazla hırslandıracaktı, dikkat etmem kendimi o kediden kollamam gerekiyordu. Yemekten sonra tatlı yemeye bile kalamamış, hatta planladığım gibi burada bile kalamamış eve gitmiştik. Önce konuşmak için Leon'un gözlerinin içine baksam da anlaşılan çok sinirliydi ve evliliğimiz boyunca her sinirlendiğinde yaptığı gibi beni kırmamak adına bir köşeye çekiliyordu.

Hemen arkasından gitmeyip, çocukları yatırdım. Gariplerim hiçbir şeyin farkında bile değillerdi. Sonrasında odaya geçtiğimde Leon odadaki koltukta uzanıyordu. Yok artık!

"Leon! Gece orada mı yatacaksın?" Sesimde hayretin altına gizlenmiş bir hayal kırıklığı vardı.

"Evet." Kısa bir cevap verdikten sonra eline telefonunu alıp oyalanmaya başladı. Madem öyle ben de ona inat soyunmaya başladım. Arkamı dönüp, dolaba doğru ilerledim. Leon'un gözlerinin üzerimde olduğuna adım kadar emindim. Sürünsün Atina Lordu!

Dolaptaki tüm ayıcıklı pijamalarıma hüzünle baktım. Bu gece sizden ayrı kalmak zorundayım canlarım, yarına kadar zaten zor dayanır bu Atina Lordu. Arkalarda duran, hatta Leon'un daha önce üzerimde hiç görmediği lacivert kısa geceliğimi aldım. Göbek kısmında dantel işlemeli tül detayı vardı. Salınarak yatağa doğru ilerlerken Leon'un bana hayret içinde baktığının farkındaydım.