"Nefret aşka en yakın duygudur derler. İste bu yüzden geç anladım sende kendimi kaybettiğimi."
Zoraki bir evlilik.
Aşka yolculuk.
Not= Bazı sorunlardan dolayı ilk 3 bölümünü yayınladığım hikayeyi silmiştim. Ama artık buradayım?
Ben de yataktan kalktım hazırlandım ve aşağıya indim. Hilal kahvaltı sofrasını hazırlamıştı bile. Yine yok yoktu. Sabah uykulu olduğum için tam dikkat etmemiştim ama Hilal bugün de çok şıktı. Giydiği mavi elbisesi gözlerinin rengini daha çok ortaya çıkarmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Hilal'in elbisesi)
Ama bir karar almıştım. Annemler gittikten sonra Hilal'e yine soğuk davranmam gerekiyordu. Çünkü Hilal'in duvarlarımı yıkmasına izin vermemem gerekiyordu. Eskisi gibi sert olmayacaktım ama soğuk olmam gerekiyordu.
Yine Hilal'e övgüler, şirket konusu sonra kısa bir kahve sohbeti ve annemlere veda ettik. Hilal sofrayı topladı. Benimle hiç konuşmadı. Bu soğukluk konusunda bana yardımcı olacaktı sanırım. Ben televizyon izlerken Hilal de mutfaktaki işini bitirmişti ve yukarı çıkacakken kapı çaldı. Hilal hemen kapıyı açtı. Onun gelenleri görmesiyle yüzünde güller açması benimse sinirle yumruğumu sıkmam bir oldu. Buğra ve Bora...
Bora ve Hilal hemen birbirlerine sarıldı. Bora lafa girdi.
"Hilal abla benimle kek yapar mısın?"
"Böyle yakışıklı bir şef bulmuşum kaçırır mıyım hiç?" deyip Bora'nın elini tuttu ve Buğra'ya bakıp devam etti "Sen de hoşgeldin Buğra. Bize eşlik etmek ister misin?"
"Büyük bir zevkle." Ben senin zevkine...
Buğra Bey tenezzül edip bana da selam yolladıktan sonra mutfağa doğru yol aldılar. O sırada Buğra'nın sesiyle kendime geldim.
"Hilal sen bu elbiseyle mutfakta rahat edebilecek misin?" Hilal mutfakta her türlü rahat edebilirdi de onun yanında o elbiseyle mi duracaktı? Bu işin raflara uzanması falan var! Aman ya iyi de bundan bana ne?
"Ben rahat ederim de sen niye sordun ki? Yoksa beğenmedin mi?" Bana bir kere bu ses tonuyla konuşmadı be! Gerçi ben de onunla Buğra gibi konuşmadım.
"Hayır ya çok yakışmış. Gözlerinin rengiyle de çok uyumlu olmuş. Hem sana her şey yakışır." Hilal'in elbisesi, gözleri, saçları çok hojdir. Ama senenah! Senenah!
"Çok teşekkür ederim." Tam ben mutfağa gidecektim ki Bora olaya müdahale etti.
"Hadi ama kek yapacağız daha!"
"Tamam yakışıklı prensim benim. Beklettiğimiz için özür dileriz."
"Bir daha olmasın Hilal abla."
"Ay senin havanı yesinler! Hatta bir dakika ya! Keke ne gerek var ben seni yesem olmaz mı?"
"Tamam sen beni sonra yersin ama ben önce kek yapacağım." Bunun üzerine hep birlikte kek yapmaya başladılar. Hayır yani bu ne özen? Sanki kek değil insansız hava aracı yapıyorsunuz? Tıpkı bir aile gibi gülüşüyor ve eğleniyorlardı. Daha fazla bu tabloya katlanamadım. Bahçeye çıkıp hava almam lazımdı.
