SENDE KENDİMİ KAYBETTİM

Aynı Oda

Leon'un ağzından

Hilal'le aynı odada kalmak... Aniden heyecanlanmama sebep oldu bu düşünce. İyi ama ben bu konularda rahat bir insandım. Şimdiye kadar birçok kadınla ilişkim olmuştu. Hilal'le sadece aynı odada kalmak bile beni niye bu kadar heyecanlandırmıştı ki? Neden bu kadar gerilmiştim? Ondan etkileniyor olamazdım değil mi? Tabi ki olamazdım! Bu duruma daha mantıklı bir açıklama bulmam gerekiyordu ve buldum. Evet birçok kadınla ilişkiye girmiştim ama hiçbirinin yanında uyumamıştım.

Biriyle beraber uyumak, sabah onunla aynı güne uyanmak, ilk gördüğünüz yüzlerin birbirine ait olması bana hep çok özel gelmiştir. Masum ve özel. Hatta bu yüzden Yeliz'le bile hiç uyumamıştım. Ama... Ama geçen hafta... Geçen hafta ben Hilal'le uyudum! Bunun yavaş yavaş farkına varıyordum. Hilal benim ilk kez yanında uyuduğum kadındı! Ve bu gece ben yine onunla uyuyacaktım!

Hilal'e dönüp baktım bu sırada. O da benim gibi şaşkındı. Yüzündeki gülümsemenin donmasından da bunun hiç hoşuna gitmediğini anlamıştım. Zaten aramız bu kadar kötüyken üzülmemesini beklemek aptallık olurdu. Ama hanımefendinin çok da rahatsız olacağını zannetmiyorum. Nasıl olsa o Yağız denen çocukla evlenecekti. İllaki onunla yaşayacağını yaşamıştır! Bu yüzden benimle sadece uyumaktan ona zarar gelmez! İyi de ben niye kendi kendime sinirlendim şimdi?!

Hilal'in ağzından

Bu gece Leon'la aynı odada kalmak mı? En yakın camdan kendimi atsam daha mantıklı olmaz mıydı? Ne güzel bir haftadır uzaktık birbirimize. Kafam rahattı. Şimdi yine bana saçmasapan laflar sayacaktı. Kolumdaki morluklar zaten yeni yeni geçmeye başlamıştı. Kesin bu gece yine bir şeye sinirlenecekti ve koluma yeni morluklar eklenecekti.

Öncekilerde az da olsa sesimi çıkarıyordum. Şimdi annemler evde olduğu için bunu da fazla yapamazdım. Leon gidince rahat rahat ağlıyordum. Ama onun önünde asla ağlamayacaktım! Onun beni daha fazla kırmasına izin vermeyeceğim. Bu gece bir haftadır süren soğukluğumu devam ettireceğim ve hiçbir sorun çıkmayacak.

Bir dakika! Tamam daha önce bir kez Leon'la uyumuştum ki bu benim isteğimle olmadı! Ama ben hayatımda ilk kez sabaha kadar bir erkeğin yanında kalacaktım! Bu benim için çok üst düzey bir şeydi çünkü ben Yağız'la nişanlı olup evlenme kararı almış olmama rağmen bir kez bile onun beni öpmesine izin vermemiştim. Hatta vedalaşırken yanıma bıraktığı birkaç ufak buse dışında yanağımdan dahi öptürmemiştim! O da benim bu utangaçlığımın aslında çok iyi olduğunu ve beni bu yüzden daha çok sevdiğini söylemişti.

Tamam Leon bana elbette dokunmazdı ama sabaha kadar aynı odayı paylaşmak! Allah'ım sen bana yardım et! İkimiz de düşüncelere dalmış sessizliğimizi korurken Veronika annenin sesiyle kendimize geldik.

"Ne o çocuklar? Yoksa sevinmediniz mi?"

"Yok annecim olur mu öyle şey? B-ben şaşırdım. Bilseydim odanızı falan hazırlardım da o yüzden gerildim şimdi."

"İyi de kızım bizim bu evde zaten bir odamız var. Eskiden de arada sırada kalırdık burada. Bir haftadır Leon sana söylemedi mi?" diye şüpheyle sorunca çok şükür ki Leon araya girdi. Yoksa ben saf saf suratına bakmaya devam ederdim. Sırf Leon'la karşılaşmamak için adam akıllı odadan çıkmamıştım ki.

"Anne Hilal elbette odanızı biliyor ama sofradan da farkındasın ki o özenli iş yapmayı seviyor. Yani odanızı ben yeniden hazırlardım tarzında bir şeyler söylüyor." Sonra bana döndü ve gıcık gıcık sırıtarak "Sen zaten kendin mükemmelsin aşkım. Etrafındaki her şey için de çabalayıp yorulma. Senin varlığın zaten yetiyor." deyince ben de ona en yapmacık gülümsememle