ထာ၀ရနဂါး တန်ခိုးရှင် ( လုမင် ) (Ch 1 - 985 ) Book 1

Ch 1 - 5

အပိုင်း ( 1 ) သွေးကြော ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်း

နေဝင်ချိန်…

ဖန်ဟိုမြို့အပြင်ဘက်ရှ်ိ ချီယွမ်တောင်ထိပ်တွင် ကျောက်တုံးစားပွဲတစ်လုံးရှိနေပါသည်။စားပွဲဘေးမှာဝောာ့ ကျောက်ခုံတန်းလေးရှိပြီး လူငယ်လေးတစ်ဦးနှင့် မိန်းမငယ်လေးတစ်ဦးဟာ ပူးကပ်စွာ ထိုင်နေခဲ့ကြသည်။

လူငယ်လေးက ပိန်ပိန်ပါးပါးနှင့် သူ့မျက်နှာက ဖြူဖျော့နေပါသည်။မိန်းမပျိုကတော့ နှင်းဖြူလို စကတ်ရှည်ကို ဝတ်ဆင်ထားခဲ့သည်။ သူမရဲ့ အသားအရေက ကျောက်စိမ်းကဲ့သို့ ချောမွေ့ ကြည်လင်ကာ လှပသူ‌တစ်ဦးဖြစ်သည်။

မိန်းမပျိုလေးရဲ့ ခေါင်းက လူငယ်ရဲ့ပုခုံးပေါ်မှာ မှီထားခဲ့ပါသည်။သူတို့နှစ်ဦးကား ညနေခင်းအလင်းရောင်အောက်မှာ ကြည်နူးဖွယ်မြင်ကွင်းတစ်ခုကို ဖန်တီးနေလေ၏။

"ယောက်အာ... ငါဒီလို အမြဲနေသွားချင်မိတယ်"
လူငယ်လေးက ပြုံးရင်း ညင်သာစွာပြောလိုက်ပါသည်။

"အကိုမင်ကလည်း... ညီမတို့ အမြဲအတူတူနေကြမယ်လို့ ပြောထားတယ်လေ"
မိန်းမပျိုက ချစ်စဖွယ်ပြုံးရင်း ပြန်ပြောလိုက်သည်။

လူငယ်လေးက လုမင်ဖြစ်၍ မိန်းမပျိုကား လုယောက်ပင်...

လုယောက်ရဲ့ ပြုံးရွှင်နေတဲ့ မျက်နှာလေးကိုကြည့်ရင်း လုမင်းရဲ့ အကြည့်တွေက နူးညံ့ကာသွားသည်။သူက သူမရဲ့ လက်ကလေးကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း ပြောလိုက်သည်။
"ယောက်အာ... ငါ့ရဲ့သွေးကြောတွေက ပိတ်ဆို့နေလို့ ငါအစစ်အမှန်စွမ်းအင်ကို မထုတ်ဖော်နိုင်သေးပေမယ့် အနှေးနဲ့အမြန် ငါ့သွေးကြောတွေ ပြန်ကောင်းလာမှာပါ... အကြီးအကဲတွေ ဆေးဝယ်ပေးလို့ ငါ့သွေးကြောတွေ ပြန်ရှင်းလင်းသွားတာနဲ့ ငါပြန်လေ့ကျင့်နိုင်လာမှာလေ"

"ငါ သန်မာတဲ့ သိုင်းသမားတစ်ယောက်ဖြစ်လာစေရမယ်... ပြီးရင် မင်းကို အမြဲကာကွယ်သွားမယ်"

"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် အကိုမင်"
လုယောက်ရဲ့ မျက်လုံးတွေက အလင်းရောင်တစ်ချက်လက်သွားပြီး
"အကိုမင်... ရှင့်အဖေရဲ့ သွေး‌မျိုးဆက်ကို ရှင်က ဆက်ခံထားနိုင်လား‌ဟင်"