Big Bossရဲ့ ကိုယ်ဝန်လွယ်ထားရပြီ (Book 2)

Chapter 209(Uni)

ညနေခင်း နေကျချိန်မှာ ကောင်းကင်ကြီးက လိမ္မော်ရောင်တောက်ပနေတယ် ။ ပူနွေးတဲ့ ဆည်းဆာနေရောင်က ကမ္ဘာတစ်လွှားကို ဖြန့်ကြက်ကျရောက်လို့ ။ နွေးထွေးပြီး တောက်ပမှုတွေ ဆောင်ကြဉ်းလာပုံက နေ့တစ်နေ့ရဲ့ နေဝင်ဆည်းဆာနဲ့မတူဘဲ စိတ်ကူးယဉ်အိပ်မက်ဘုံထဲရောက်နေတဲ့အလား ။

နန်ရှန်းသင်္ချိုင်းမြေမှာ နွေဦးလေရူးက အေးစက်စက် ဆောင်းနှောင်းအငွေ့အသက်တွေကိုပါ စုပုံသယ်ဆောင်လာပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းဝေ့ယမ်း တိုက်ခတ်နေတယ် ။

ယုပေါ်ယွင်က အုတ်ဂူရှေ့မှာရပ်နေပြီး အုတ်ဂူပေါ်က စာလုံးတွေကို ကြည်လင်ပြတ်သားစွာ မမြင်ရပေမယ့် သူ့‌အမေက ဒီအုတ်ဂူထဲမှာ ထာဝရလဲလျောင်းနေတယ်ဆိုတာ သိလေတယ် ။

သူက အချိန်အတန်ကြာအောင် တွေတွေကြီးရပ်နေပြီးနောက် ရှေ့ကိုနှစ်လှမ်းတိုးကာ အုတ်ဂူရှေ့မှာ ထိုင်ချလိုက်တယ် ။

" မား အဲ့ဒီမှာ အဆင်ပြေရဲ့လား ဟင် ??"

ယုပေါ်ယွင် တိုးသက်စွာ မေးလိုက်တယ် ။

ညနေခင်းလေညင်းလေးက သစ်ရွက်တွေကို လှုတ်ခတ်သွားစေပြီး တစ်စုံတစ်ရာကို နူးနူးညံ့ညံ့ ပြန်ဖြေလာသယောင် ။

" မား ထွက်သွားတာ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာခဲ့ပြီနော် .. ကျွန်တော့်ရဲ့ ပုံပန်းသွင်ပြင်ကိုရော မေ့သွားပြီလား "
ယုပေါ်ယွင် ယဲ့ယဲ့လေး ပြုံးလိုက်တယ် ။
" ကျွန်တော် တောင်းပန်ပါတယ်နော် .. ကျွန်တော် အလုပ်တွေရှုပ်နေခဲ့လို့ပါ .. မမျှော်လင့်ဘဲ ကလေးလေးလည်းရှိလာတော့ ကျွန်ဝောာ် မားကို လာမတွေ့နိုင်ခဲ့ဘူးဖြစ်သွားတယ် .. ဒါပေမယ့် စိတ်မပူပါနဲ့ ..ကျွန်တော် အခု ရောက်လာပြီလေ "

သူက လက်ဆန့်ထုတ်ပြီး အေးစက်နေတဲ့ အုတ်ဂူကို ထိကိုင်လိုက်တယ် ။

" မား ကြည့်ပါဦး ..ဒါ မားရဲ့ မြေးငယ်လေးလေ..သူ့နာမည်က ယွဲ့ယွဲ့ .. ရေစက်ပါလာတော့ သူ နဲ့ ကျွန်တော်က သားအဖဖြစ်ရုံတင်မကဘူး ..မွေးနေ့ မွေးရက်ကလည်း တစ်ရက်တည်းပဲ ..ဒါက တိုက်ဆိုင်မှုလို့ မား ပြောမှာလား .. သူ့ရဲ့ မျက်နှာသေးသေးလေးကို ကြည့်ပါဦး .. သူ့ရဲ့ လက်လေးတွေကလည်း ..........."