DÜŞLER AĞIDI

☾ BÖLÜM 85 ☽

"Beni görene kadardı." dedi Karan, sert tavırları sesine de yansıyordu. "Seninle bakmıyormuş."

"Anladım." dedi Kris, kafasını olumlu anlamda salladı. Koyu bakışları beni bulduğunda, "Çok değişmişsin Marin." dedi gülümseyerek. Ona dişlerimi göstermeyecek şekilde gülümsedim. "İyi gördüm seni." derken bakışlarını benden alamıyordu. Hamile olmamı ya da evli olmamı beklemediğini belli etmişti. "Umarım iyisindir."

"İyiyim sağ ol, umarım sen de iyisindir." dedim, ona aynı şekilde saygıyla karşılık verirken ilişkimiz güzel bir şekilde sorun çıkarılmadan noktalanmıştı. "Kocam biraz yoğun günler geçiriyordu. Kris yoruyor dediler, saçını başını yolmaya gelmiştim kim o Kris diye şansa bak ki senmişsin. Kocamla derdin ve neden onu yoruyorsun!" diye çıkıştım bir anda. Aslında yoran bendim ama suçu ben hariç herkese atabilirdim, çünkü neden olmasın.

"Tanışıyormuşsunuz zaten, tanıştırmama gerek kalmadı." dedi Karan, beni iyice kendine çektiğinde Kris'ten uzaklaştırdı. "Kristopher'in de sunumu vardı." derken tehlike sinyalleri hâlâ çalıyordu. "Güzel karım sen odana geç, dinlen. Ben toplantı bitince gelirim."

Bana doğru yüzünü eğdiğinde kulağıma sadece benim duyabileceğim bir tonda fısıldadı. "Yoksa sikeceğim ben bunun belasını." dedi, öfke içerisinde. Elini karnıma koyduğunda, yavaşça okşayıp varlığını belli etti. "Bebeklerimiz babalarının şiddet uyguladığını görmesin, sakin bir adam olmaya çalışıyorum."

Bakışlarımı ona kaldırdığımda gözlerinin içine bakıp kedi bakışları attım. "Karan, lütfen bir şey yapma." dedim, kısık bir tonda.

Karan kafasını benim gibi yana yatırdı. "Ayıp ediyorsun ama güzelim." dedi yalancı bir sesle. "Mağara adamı mıyım ben?"

"Değilsin, değilsin tabii sevgilim." dedim, öyle olduğunu bilmeme rağmen aksini iddia ettim. Çünkü biliyordum ki Karan ilk fırsatta Kris'e kafa atacaktı. Kocam önüne gelene kafa atıyordu.

"Benimle tanıştığın gün doğmadın Marin," dediğinde kaşlarım havaya tırmanmış yüzümde şaşkınlık belirmişti. "Bana öyle söylemiştin değil mi? Öncesinde de bir hayatın vardı. Olabilir, her neyse eski de kaldı. Şimdi benimlesin, gerisinin bir önemi yok güzel karım."

Yüzüne birkaç saniye şaşkınlıkla baktığımda Kris'in varlığını ve onun meraklı bakışlarını umursamadan kocamın yüz ifadesini inceledim. Karan'dan böyle bir tepki beklemiyordum. Beni kelimenin tam anlamıyla afallatmıştı.

"Ateşin falan mı var acaba?" dedim, şaşkınlığım sesime de yansıdı. Elimi yüzüne yerleştirip parmaklarımı teninde gezdirirken vücut sıcaklığını ölçmeye çalıştım. "Bakayım... Yokmuş." derken iyi olduğundan emin olmak istiyordum. "Hasta hissetmiyorsun değil mi kendini?"

"Hayır..." dedi Karan, bu tavrımı beklemiyordu. "Neden?"

"Sen gerçekten mağara adamı değilsin." dediğimde uzanıp yanağını öptüm. Ben direkt Kris'e saldıracak sanıyordum. Belki de Karan'ı bu konuda yanlış tanımıştım. İçim rahatlarken Kris biraz ileri geri konuşsa da Karan sorun çıkarmamıştı. Hamile olduğum için stres altında kalmamı, beni bu haldeyken telaşa sokmak istemiyordu.

"Marin de katılsaydı toplantıya?" dedi Kris, amacının kötü olduğunu düşünmüyordum. En azından tanıdığım kadarıyla iyi bir insandı, bana karşı hiçbir yanlışı olmamıştı. "İkimizde hukuk okuduk. Onunda uzmanlık alanı, hem senden daha bilgili olduğuna eminim. Değerlendirmeyi o yapabilir bence sonuç olarak o da patronummuş."

"Bir süredir şirketten uzağım Kristopher." dedim onun aksine soğuk bir tonda mesafeli konuşuyordum. "Güncel durum hakkında en iyi bilgiyi sana Karan ve Mert Bey aktarır."