DÜŞLER AĞIDI

☾ BÖLÜM 69 ☽

69. BÖLÜM
❝HEDİYE❞

bölüm şarkısı;

kaan boşnak- bebeğim

Bakışlarım gülen bir yüze takıldığında onun omuzunda duran ele daha çok dikkat kesilmiştim. İkisinin birbiriyle gülüşerek konuşmasıyla beynimden vurulmuşa dönerken adım atmayı bırakmış öylece kalakalmıştım. Kocama doğru eğilip kulağına bir şeyler derken onun gülerek onaylamasına daha çok köpürmüştüm.

O kadını tanıyorum.

Onun neden canın fazlasıyla sıkılacak dediğini şimdi anlamıştım. Kocam haklıymış daha adım atalı dakika olmamışken canım fazlasıyla sıkılmıştı!

Kocamın yanındaki kadının burada ne işi vardı?

Karan omuzunda duran eli nazik bir tavırla indirdiğinde, yüzündeki gülümsemesini eksiltip bir şeyler demeye devam etti. Karşısındaki kadın eli indirmesine bozulmuş gibi dursa da aldırmadan kolunu uzun yüksek masaya yaslayıp kahkaha attığında sesi aramızdaki mesafeye rağmen kulak çınlatacak cinstendi.

O kadın, daha önce kocamla sarmaş dolaş bir şekilde fotoğrafları ortaya çıkmış Merve Hazide'den başkası değildi.

En son gördüğüm halinden baya bir uzak sarı saçları daha çok sarı, üzerinde oldukça cüretkar bir elbise varken herkesin gözü neredeyse onun üzerindeydi. Kadın mankendi zaten, fazla bir şey anlatmama gerek bile yoktu.

Karan'sız duramayan Merve. Cümlesinin öznesi Karan olan Merve. Karan'sız olamayan Merve. Tam olarak karşımdaydı.

Adımlarımı onlara atmak üzereyken Karan'ın elaya vurgun bakışları beni buldu. Bakışları beni görmesiyle irileşirken aşağıdan yukarıya doğru iki kere süzme ihtiyacı hissetmişti. Oturduğu yerden ayağa kalktığında aramızdaki mesafeyi kapatmak için hızlı adımlarla gelirken durduğum yerde sırtımı dikleştirdim.

"Bebeğim..." dedi tam karşımda durduğunda tek elini belime yerleştirip beni kendine doğru çekti.

Derin bir nefes alıp verdiğimde bakışlarımı onun gerisine çevirip güneş gibi parlayan saçlara sahip Merve Hazide'ye çevirdim. Aynı yerde oturduğunu görürken damarlarımdaki kandan akan kıskançlıkla bakışlarımı hızlıca Karan'a döndürdüm. "O kadının ne işi var burada? Merve Hazide'nin otelimizde ne işi var?"

Karan beni kimsenin görmemesi için önümde bariyer kurmuşken elini yüzüne yerleştirdi ve yavaşça sıvazladı. "Partner şirketlerden biri babasının şirketi..." dediğinde sıkıntı içerisinde konuştu.

"Peki bunu bana şimdi mi söylüyorsun?" dedim, sakin olmaya çalışmak o kadar zordu ki gözüm seğiriyordu. "Neden öğlen söylemedin ve neden partner şirketlerden birinin ona ait olduğunu ben bilmiyorum?"

Karan, beni yargılamadan önce dinleyen birisiydi gözümden önce senin dediğine inanırım ben demişti. Şimdi bağırıp çağırırsam onun bana yapmış olduğu davranışın tam tersini yaparsam işler daha çıkmaza girerdi. Önce kocamı dinleyecektim sonra bağırıp çağıracaktım. Onun yaptığı gibi.

Bakışları seğiren gözlerimde durduğunda burnumdan soluyan ifademle kelimelerini ağzından çıkarmakta zorlanıyor gibiydi. Karan beni çok iyi tanıyordu, çünkü ne derse söylediklerinden cımbızla laf alacaktım.