DÜŞLER AĞIDI

☾ BÖLÜM 32 ☽

32. BÖLÜM
❝DÜĞÜN❞

"Çok heyecanlıyım..." diye mırıldandığımda uyandığımdan beri sayıkladığım tek şey buydu. Dünyada tek evlenen insan benmişim gibi davranmaktan kendimi alamıyordum. Bu defterin kapandığını düşünürken aslında hiç açmamışım. Benim dışımda birisi benim için çabalıyor, bana değer veriyor, beni düşünüyordu. Bu sayfaları Karan Jan Milan'la birlikte açacaktım.

Yüreğimin sızısı, yüreğimin ilk ve son aşkı olmak üzereydi.

"Kalbim duracak sanki!"

"Sakin ol... sakin ol! Bak ben daha çok panik oluyorum." dedi Elfida. Berivan ile ikisi heyecanımı bastırmaya çalışıyorlardı ama daha çok yükselttiklerinin farkında değillerdi.

"Marin yenge... ben geldim." diyen Zühre odanın içerisinde girdiğinde aniden gülümsemiştim. Bu iki kızdan daha sessiz olan Zühre'nin gelmesine sevinmiştim.

"Zühreciğim hoş geldin." dedim kapının eşiğinden geçtiğinden artık kız kardeşim gibi olan kızı sıcak bir tavırla kucakladım.

"Ablacığım gelmene sevindim." dedi Berivan da kardeşini görünce benim gibi sıkıca sardı.

"Eşyalarını getirdim yenge erkek tarafıyım ama bugün tüm gün yanında olmak istiyorum." dedi Zühre düğün için erkenden kalkmış hazırlanmış Alakan konağına gelmişti.

"Kızlar... iyi ki yanımdasınız ne kadar teşekkür etsem az!" dedim minnetle karşımdaki kızlara bakarken tek başıma kıydığım nikahımla düğünümde yanımda bir sürü insan vardı.

"Yani düğün abimin düğünü ama bizim tarafımız belli güzelim!" dedi Berivan sıcak bir tavırla konuştu. Yengemden öte bana süreçte çok güzel arkadaşlık etmişti. Abime beni onunla daha önce tanıştırmadığı için çok kızgındım. Milan konağı çocuklarını gerçekten çok güzel yetiştirmişti. Her biri farklı özelliklerde olsa da tek ortak yanları sıcak ve samimi olmalarıydı.

Kapı tıklatıldı. "Hanımım gelebilir miyim?" dedi Havin'in sesini işittiğimde içeriye girmesini söyledim. Elinde bir sürü eşyalarla gördüğümde yanına doğru gittim. "Bunları Karan ağam benimle savdı. İçinde gelinliğiniz varmış." dedi. Beyaz kılıfla korunan gelinliği elime aldığımda avuçlarımın arasından alınmasıyla bir olmuştu. Kaşlarımı çatıp Elfida'ya döndüm.

"Dur hemen açmayalım bir şey olmasın. Saçların makyajın tamamlansın en son giyersin." dedi askılı kılıfı alıp yüksek olan giysi dolabının dışında astı.

"Çatlarım ben Elfida! Ya boyuma posuma göre değilse! Ben deliyim bu benden daha deli gelinin görmediği gelinlik mi olurmuş!" dedim hayretler içerisinde konuşurken Karan'ın yaptığı kesinlikle çılgınlıktı.

"Tam sana göre..." dedi Elfida gelip güven verircesine ellerimi tuttuğunda gözlerindeki ifadeyi anlayamamıştım. "Ben biraz farkında olmadan yardım etmiş olabilirim!"

"Ne? Nasıl?" dedim çatık olan kaşlarım iyice çatıldı.

"Bana senin boyunu kilonu bedenini her şeyini sordu eniştem! Tam sana göre dikildi özel olarak..." dediğinde irileşen gözlerle ona bakarken kaşlarım hayret verici bir ifadeye yukarıya kalkmıştı. Gelinlik konusunda Elfida'dan mı yardım almıştı yani?

"Elfida, o sana beni sorarken nasıl koşa koşa gelip bana yetiştirmezsin!" dedim şaşkınlığım sesime de yansımıştı.

"Benim saf anıma denk geldi galiba, bir şeyler alacağını anlamıştım gerçekten sürpriz olsun diye söylemedim ama gelinlik hiç aklıma gelmedi!"