DÜŞLER AĞIDI

☾ BÖLÜM 37 ☽

37. BÖLÜM
❝KABUS❞

Güneşin yeni doğmasıyla birlikte yatak odamın kapısı çalınarak zorla da olsa gözlerimi aralamış, artık uyanmakta çok zorluk çekmediğim saatlere farklı biri tarafından uyandırılmamdan dolayı yataktan homurdanarak kalkmıştım.

Gelen kişinin Havin olduğu gördüğümde günler önce sipariş ettiğim çiçeklerin geldiğini haber etmişti. Getiren kişiler benim imzam olmadan teslim etmeyeceklerini söyledikleri için söylene söylene üzerimi giyinmiş uyumaya devam eden kocamın yanağından öpüp onu uyandırmadan odadan çıkmıştım.

Karan Milan, işlerin yoğunluğundan çalışma odasında sabaha kadar çalışmıştı. Gözünü birkaç saat önce kapattığını bildiğim için kahvaltıya kaldırmamış, işe de öğlene doğru gideceği için dinlenmesini istemiştim.

Çiçekleri teslim aldıktan sonra konak halkıyla birlikte kahvaltımı yapmıştım. Karan normalde Mardin halkına sabah namazını kıldırmak istercesine erkenden kalktığı için bu saate kadar uyuması bile mucizeydi. Bu da kocamın çok yorulduğuna bir işaretti. Merak etme kocacığım işe başladığımda bütün yorgunluğunu seve seve alacağım! Tabi alınırsam... alınmazsam da yirmidokuz harfi kaplayan planlarım vardı. A planı işe yaramazsa B planını hemen devreye sokacaktım şimdilik beklemekteydim.

Yatak odama çıktığımda kapıyı seslice açıp içeriye girdiğimde bu kadar ses çıkardığım için kendime kızdım. Karan hala uyuyordu. Sessiz adımlarla yanına gidip yatağın boş tarafına geçtiğimde yüzüne baktım. Koyu renkli saçları alnına dağılmış, biçimli kaşları çatılı bir halde uyuyordu. Benim yastığıma doğru yatmış yüzünün yarısı yastığa gömülüydü. Dudakları aralıydı ve duyamayacağım kadar bir şeyler mırıldanıyordu.

Ellerimi saçlarının arasına geçirdiğimde yavaşça geriye doğru yatırıp alnından uzaklaştırdım. Alnında ter damlacıkları vardı. Üzeri çıplak bir şekilde uyuyordu. Buna rağmen neden bu kadar sıcakladığını anlamamıştım. "Karan..." diye fısıldadım.

Dudaklarımı yanaklarına bastırıp hafif dokunuşlarla öptüm. Narince öperken şakağına doğru tırmanmış her bir adımda buse konduruyordum. Normalde en ufak hareketime uykusu aralan kocam şu an deliksiz bir şekilde uyumaya devam ediyordu.

"Şşş uyansana!" dedim öpmeme rağmen gözünü açmadığı için ellerimi omuzlarına koyup hafifçe sarstım. "Bana bak seni daha çok öpeyim diye mi uyumuş numarası yapıyorsun?"

"Deniz kızı..." dedi kısık bir sesle. Kaşları çatıldığında tenimin altındaki bedeni kasıldığını fark etmiştim. Kasları gerildi ve kafasını iyice yastığa gömdüğünde nefes alışverişleri sıklaşmıştı.

"Uyan hadi ne mırıldanıyorsun?" derken ağzının içinde bir şeyler diyordu ama benim duyamayacağım şekilde konuşuyordu. Göğüs kafesi hızla inip kalkıyordu.

"Gitme." dedi kuru çıkan sesiyle fısıldadı. "Hayır... hayır."

Alnındaki terleri daha çok arttığında sinirli yüzü üzgün bir hale döndü. Endişe içerisinde yüzünü avuçladığımda kulağına doğru seslendim. "Kabus görüyorsun Karan..."

"Uyan."

"Deniz kızı..."

"Karan Milan!" diye bağırdığımda kirpiklerini aralayıp gözünü açması bir olmuştu.

Çevik bir hareketle yataktan kalkıp yüzünde bulunan ellerimi çekip sırtımı soğuk çarşafa yasladığında üzerime çıktı. Bunlar saniyeler içerisinde olurken irileşen gözlerle ona baktığımda beni iyice yatağa bastırdı. Kemikli parmakları boynumu bulurken sıkıca sardığında burnundan soluyordu. Kızarmış gözleriyle elalarını göremezken koyulaşan bakışlarıyla sinirle bakıyordu. Uyanmıştı ama uyanmamış gibiydi. Boynumdaki parmaklarının baskısını arttırırken ellerimi bileğine yerleştirdim gözlerinin içine baktım.