DÜŞLER AĞIDI

☾ BÖLÜM 26 ☽

26. BÖLÜM
❝GÖNÜL❞

Elfida benden habersiz benim gelin geldiğim konağı bulmuş, söylediğinden daha erken gelerek bana sürpriz yapmıştı. Yanlış Elfidacığım asıl birazdan öğreneceklerin sana sürpriz olacaktı...

"İnanmıyorum sana! Beni nasıl buldun?" dediğimde sesimden dökülen şaşkınlık elle tutulur gibyidi.

"Mardin sandığım kadar karışık değilmiş, kime sorsam seni biliyor! Kızım bu kadar ünlü müydün sen?" dedi Elfida hayret içeren bir ifadeyle.

"Hani yarın gelecektin?" derken kaşlarımı çatmıştım. Bana yarın sabaha bilet aldığını söylemişti hatta onu ben almaya gidecektim. Bütün bu konuşmayı da bir hastanenin acilinde yapmayı planlıyordum çünkü Elfida kesinlikle bir kriz geçirecekti.

"Haspam." dedi bakışları beni alayla süzdüğünde özlediğim kelimesini çok geçmeden kullandı. "Sevineceği yerde bir de hesap soruyor. Biricik arkadaşıma sürpriz yapıyorum bir de hesap soruyor."

"Hayır canım çok şaşırdım ondan... yoksa çok sevindim." dedim durumu toparlamaya çalışırken şaşırdığım kadar da sevinmiştim.

"Beni görünce betin benzin attı ruh görmüş gibi oldun!"

"Nasıl buldun burayı? Babamlarla mı görüştün? Teyzem mi söyledi sana?"

"Of sensizliğe dayanamadım dedim geleyim nasıl olsa sora sora Bağdat bulunurmuş. Uçaktan indikten sonra merkeze geçtim. Dedim Alakan'ları tanıyor musunuz, evet dediler, ben onların kızı Marin Alakan'ı arıyorum dedim. Milan konağında olduğunu söylediler, artık burada mı yaşıyorsun? Kızım senin soyadın Alakan değil miydi?" dediğinde Elfida'nın çatlak biri olduğunu biliyordum da bu kadarda olacağını tahmin edemiyordum.

"Niye sana Marin Milan diyorlardı?" dedi benim sessizliğimin karşısında aklındaki senaryolara bir yenisi daha ekleniyordu. "Bana bak yoksa burada kendine sahte kimlik arayan birilerini mi buldun?"

"Önce bir nefes al... şöyle baya bir derin." dedim ona yaklaştığımda kolundan tuttum. "Anlatacağım sana her şeyi sadece sakin olmanı istiyorum ve duyacaklarına asla çok fazla tepki verme."

"Marin," diyen Karan'ın sesini işittim. "kapıda neden dikiliyorsun?" Bakışlarım yukarıya kalkarken Elfida da benimle beraber dönmüştü.

"Karan..." dedim sesim fısıltı gibi çıkarken.

"Marin... bu adam?" dedi Elfida. Aniden bana döndüğünde hareleri şaşkınlıkla genişledi. Karan Milan'ı tanımıştı. Taylan ve Cenk uzun uzun üstüne konuşmuştu. "Hadi canım sen de!"

Kulağıma doğru konuştuğunda bakışlarını Karan'dan ayırmıyordu. "Kızım bu adam gece kulübündeki adam değil mi? Mekanın sahibi? Cenk bana senin başının belada olduğunu söylemişti yoksa bu adamdan mı bahsediyordu?"

"Elfida...'' dedim ortamdaki oluşmak üzere olan gerginliği azaltmak için. ''Bu Karan Milan."

"Biliyorum kim olduğunu!" dedi Elfida.

"Karan bu da en yakın arkadaşım Elfida.'' derken ikisini birbirine tanıtmaya çalışıyordum. ''İstanbuldan benim için gelmiş."