MER | Paranormal Roman

66. Bölüm: Batı Orman Planı

"Evet... son kez soruyorum. Bu çılgınlığı yapmak istediğimizden hepimiz eminiz, değil mi?" 

Jane, her kelimesini durumun ciddiyetine ağır ağır yansıttıktan sonra başını hemen arkasında konuşlanan Michelle ve Kimberly'e çevirdi. 

"Üçümüzün de bildiği gibi Jane," diye cevapladı Kimberly kendinden emin, dik duruşu ve keskin bakışlarıyla, "yaşamın tüm okları bizi kaçınılmaz olana yönlendiriyor." 

"Kör noktada da olsak fenerin ışığını görebilirler, acele edelim." diye destekledi Michelle Kimberlyi'i. Jane ise dostlarının kararlı yanıtlarıyla sorusunun karşılığını fazlasıyla aldığını düşündü ve gülümseyerek Batı Orman'a açılan dar geçitten ilerleyecekleri ilk adımı attı.

...

Batı Orman, seneler içinde Sarabandeliler adına bir kasaba efsanesinden ibaret kalmışken, gözü pek onlarca çocuk için düzinelerce olasılığa ev sahibi olmuştu. Jane, Michelle ve Kimberly ise diğerlerinden birtakım temel noktalarda farklıydı; olabildiğine sakin, gözlemci ve araştırmacılardı: Jane'in dikkati ve gözlemciliği, Kimberly'nin cesareti ve Michelle'nin araştırmacılığı Batı Orman'a erişim için ihtiyaç duydukları tüm özellikleri birbirlerinde bulmalarını sağlamıştı. Nitekim kasabalıların her senenin kış ve yaz tatillerinde ortaya çıkan Batı Orman'ı keşfetme dürtüleri, ailelerin setlerin çevresinde sürekli nöbet tutmasını zorunlu kılıyordu. Kasabalı çocuklar zekiydi; duvarların ötesine geçmek için denemedikleri yol kalmamış, ailelerini gafil avlamak için ellerinden geleni yapmış, hatta upuzun duvarı tırmanmak için canlarını bile tehlikeye atmışlardı. Fakat boşa çabaların tek faydası üç kafadaraydı; Batı Orman'a nasıl girecekleri haricinde tüm planları hazırdı. 

Uzun soluklu bir planın ilk aşamasını tamamlayıp Batı Orman hakkında ailelerine hiçbir soruda bulunmamışlardı. Öyle ki, hem aileleri hem de diğer gençlerin ebeveynleri, onları kasabanın örnek insanları olarak görüyor, hatta birçok kez -evleri Batı Orman'a yakın olduğundan- riskli bölgelerde bulunmalarını ve herhangi bir firar girişiminde Stephen'a danışmalarını rica ediyorlardı. Kısa bir görüşmenin ardından Jane, yaşanan gelişmenin kusursuz bir armağan olduğunu belirtip Batı Orman'a giriş için yaşanan son engelin de kalktığını eklemişti. Haklıydı, bu süreçte Batı Orman'a girmeyi akıllarından geçirmeyerek güvenlerini de katlamış olacaklardı. 

Arzuları birer birer gerçekleşirken, yaşam rüzgarının bilinçli esintisini enselerinde hissediyorlardı; Batı Orman'a geçiş kapısını bulabilirlerse, cesaretlerini yitirmeksizin ilerlemekten başka bir yol kalmayacaktı. Üçünün de ortak fikri, set çekilen ormanın mutlaka bir girişi olması gerektiğiydi; kilitli her kapının bir anahtarı mutlaka olmalıydı.

İki yoğun haftanın sonunda, bir pazar sabahı Kimberly güçlü hislerle yataktan kalkmış, dostları ile Stephen'in evine yakın bir bölgede buluşup kimseye görünmeden kasabanın en kuzey batısına doğru ilerlemiş ve onlara hislerini aktarmıştı. Jane ve Michelle, Kimberly'nin aniden doğan hislerinin mucizevi bir şekilde gerçekleştiğine birkaç kez şahit olduklarından, yüzlerine bürünen şaşkınlık ve gözlerinde parıldayan umutla geçidi aramaya başlamışlardı. Kimberly'nin dürtüleri, ilerledikleri yolda yer alan duvar ile evin bitişiğindeki alanda yoğunlaşmıştı. Sezgilerinde haklıydı; ev ve duvar bitişikti, ancak garip bir detay vardı ve evin konumundan dolayı dışarıdan hiçbir farklılık görünmüyordu. Sarabande'nin doğasına aykırı detay, ev ve duvarın arasında duvar ile aynı renge boyanan ve aynı uzunluğa sahip, ahşaptan yapılmış dikdörtgen bir nesneydi.

Üçü de kapıyı mucizevi dokunuş eseri buldukları için birbirlerini sessizce, kıkırdaşarak kutladıktan hemen sonra ahşaptan engelin nasıl aşılacağını sorgulamaya başlamıştı. Çünkü engel, duvar ve evin kenarını adeta itercesine konuşlanmış, güçlü itişlerine rağmen kımıldamamıştı. Nihayet, kasabada bu geçidi bilen herhangi birinin olmasına karşın bölgeden uzaklaşmışlardı. 

Engeli zarar vermeden aşmaları gerekiyordu. Fakat sorularının yanıtı zihinlerinde bir ampul gibi parlamamış, en sonunda kasabalılara görünme riskine rağmen duvardan uzun bir sırıkla atlamayı dahi düşünmüşlerdi. Çözüm kısa süre içinde gelmişti: Sabunlu su! Fikir Michelle ile ortaya çıkmış, Jane ise sıkışan ahşap nesnenin kayganlaşarak çıkmama riskinin olduğunu savunmuş ve cismi nasıl yerine koyacaklarını düşünmelerini önermişti. Haklıydı; ahşaptan anahtarın kim tarafından, nasıl ve ne zaman konuşlandırıldığı dahi bilinmezken bu riski alamazlardı. O sırada Kimberly derin hüzne bürünmüş, bir fikri olduğunu dostlarına hissettirmişti. Michelle ve Jane'in ısrarlarının ardından Kimberly, meraklı bir çocuğun Batı Orman'a nasıl girilebileceğini keşfettiğini ve engeli nasıl aşabildiğini çözdüğünü, ama kendileri tarafından suçüstü yakalandığını Stephen'a söyleyebileceklerini belirtmişti. Böylelikle bloğu yerine takmalarına gerek kalmadan hem çıkışı rahatlıkla yapabilecekler hem de kendilerini aklayabileceklerdi. Bu fikrin zihninde canlanmasına üzülürken durumun gerçekleşmesinin etik olmayacağını eklemişti. Kimberly'nin sözlerine eklemesi yok hükmündeydi; gözleri parıldayan Jane ve Michelle, bu fikri gerçekleştirmek için kollarını çoktan sıvamıştı. 

Batı Orman'a açılan sondan bir önceki kapı, üç kafadarı gezegenin en şanslı insanları kılmıştı. Henüz ormanın büyülü dünyasına girme fikirleri yeni yeni oluştuğunda, Batı Orman hedeflerini gerçekleştirmek için yola çıkan on yaşlarındaki yedili arkadaş grubunda yardımseverliği ile tanınan Axel, ebeveynleri tarafından yakalanmasına rağmen dostlarını yok sayarak kendini aklı çıkarma fırsatının olmasına yerine sessiz kalmış ve bu durumdan, onu adeta kardeşi gibi gören Jane haberdar olmuştu. 

Axel, Batı Orman'ı ve ebeveynlerinin uyarılarını umursamayan bir çocuk olmasına rağmen herkese yardımcı olmak isteyen ve özellikle Jane, Michelle ve Kimberly'e hayranlığını daima dile getiren, yine de içine kapanıklığını yaşamına yansıtmayı eksik etmeyen bir çocuktu. Jane ve Michelle'ye göre ise Batı Orman planları için biçilmiş kaftandı; merhametli Sarabande halkı onu bağışlayacak ve ekibin girişiminden haberleri olmayacaktı. 

Nitekim öyle oldu; fikri ortaya çıkaran Kimberly'nin durumu etik görmemesine rağmen diğerlerinin Axel'i Doğu Orman'ın girişindeki kamelyaya davet etmeleri ve ardından Axel'in Kimberly'e üzülmemesi gerektiğini söyleyerek tekliflerini gerçekleştirecek olması, düğümün çözülmesini sağlamıştı. Geride tek bir engel vardı: Ahşap bloğu ortadan kaldırmak.