MER | Paranormal Roman

34. Bölüm: Cesaret

Courante'yi geçip Doğu Orman'ın girişindeki her zaman oturdukları kamelyaya doğru ilerledikten sonra onları bekleyen boyut kapısını aşarak kısa bir süre öncesine dek tahmin dahi edemeyecekleri sohbetler yaşayan ekip, böylesine yoğun bir sürecin içinde eş zamanlılığı tüm hücreleriyle deneyimlemiş, fakat her seferinde üzerlerinde tatlı bir şaşkınlık bırakan zeka dolu olayların farkındalığına yeni yeni varmaya başlamıştı. Stephen ile konuştukları konuların derinliğinin bir süre önce Sirius'un bulduğu defterle algılanmaya başlanması ve küçüklüğüne dek geçen zaman içinde ilk kez hatırladıkları anıların seneler sonra yapboz halısına eklenen eksik parçalar gibi oturması geçtikleri, ancak göremedikleri boyut kapısının hakkını vermelerini sağlamıştı. Ayrıca farkındalıklarının artması, Kimberly'nin sözlerini her geçen saatte daha ciddiye almalarını sağlarken defterde yazan tüyler ürpertici olaylardan her etkilendiklerinde kalplerinde onun sözleri yankılanıyordu.

Yaşam muhteşem bir öğretmendir, bunu daima hatırlamalıyız çocuklar. Bir bilginin ancak algılayabildiğimiz kadarını alabiliriz ve yeni bilgileri keşfetmek için onları koşulsuzca paylaşmalı, yani bardağımızı boşaltmalıyız. Ve onları sindirerek almalıyız ki hepsini tamamen kullanabilelim.

"İlerlemeye devam ettiklerinde," dedi Sirius konuya devam etmelerini istediklerini tahmin ederek, "arkadaşları ormanın ıssızlığını hayretler içinde fark etmeye devam etmiş. Ormana girdiklerinde yaşadığı his, bir kayığın ipi çekilerek kıyıdan uzaklaşıp uçsuz bucaksız denize açılması gibiymiş ve bilinmeyene doğru kürek çektikçe hisleri çok daha yoğunlaşmış. Yine de kontrolü asla kaybetmemiş, tıpkı büyükbabalar gibi... ve nihayet yapıların olduğu bölgeye varmışlar.

Arkadaşları hayatında hiç böyle güçlü bir enerjiyle karşılaşmadığını yeniden vurgulamış ve bunun heyecanı ile geçen gece girdikleri küçük yapıyı hızlıca kontrol etmek istemiş. Büyükbabalar ona hak vermiş; eskiler duyumları duyumlarla ya da bilgileri bilgilerle sınırlı bırakmak istemeyecek kadar cesur gerçekten. Her neyse, hep birlikte yapıya girmişler ve yoğun enerji kendini artık maddeye bürünecek kadar güçlü hissettirmeye başlamış. Geçen geceki histen farkı yokmuş, fakat arkadaşları olabildiğince tedirgin hissetmiş. Parantez açmak gerekirse çocuklar, defterde bu durumun sebebinin arkadaşlarının uzmanlığından, yani yoğunluğun ne olabileceği konusunda fikir sahibi olduğundan kaynaklanabileceği yazıyor."

"Tabii ki değiller, ama büyükbabamların geçen geceki ilerleyişi, cahil cesareti gibi bir şey olmalı." diye araya girdi Celestia. Bunu duyan Anthony kahkahalarla söze girdi:

"Biliyor musun, hiç tanımadığım biri büyükbabama cahil deseydi ona ağzının payını verirdim, ama düşününce yaptıkları söylediğin söze uyuyor. Hem bu durumun benzerlerini birçok kez bizler de yaşamışızdır, ama farkında değilizdir." Anthony'nin sözleri herkesin bir an için geçmişe yolculuğa çıkmasını sağladı; oluşan sessizliğin içinden Ophelia'nın dinlendirici sesi tezahür etti:

"Evet, bu tarz korkuları sürekli bilinmeyenden gelen duygular olarak ifade ederken madalyonun diğer yüzünü görmeyi es geçtim. Kesinlikle, bazen bilinenler ve tecrübe edilenler yeni olaylarda insana daha ürpertici gelebilir, tıpkı büyükbabaların arkadaşının yaşadığı gibi." önüne düşen saçını geri atarken devam etti, "Fakat unutmamamız gereken şu ki, tecrübeler kaos anında korkuyu kontrol edebilmeyi sağlar. Yani bilinenden doğan korkular kısa sürer, yerini durağanlık alır. Böyle insanlar her şey yolundaymış gibi davranırlar ve tüm baskılara rağmen kontrolü ellerinde tutmayı başarırlar." Üç saniyelik aranın ardından ekleme yapacağını belirtircesine öne doğruldu, "Ve bunu yalnızca tecrübeli insanlar yaşamaz. Yaşanmışlığı olmadan bilinmeyenin içine cesurca atlayabilirler, fakat yaptıklarını cahil cesareti olarak kabul ederken olayların merkezinde söz ettiğim şekilde davranıp kahraman olabilirler. Ben Sirius'un anlattıklarından büyükbabaların kahramanlık yaptıkları yorumunu çıkardım. Ouija Tahtası'nı almalarını buna örnek verebilirim."

Ophelia'nın görüşü başta Anthony olmak üzere herkesin kafasındaki soru işaretlerini ortadan kaldırmaya yetmişti. Korku ve cesaret ile ilgili kurdukları kısa fakat düşünce katmanları açan sohbetleri Sirius'un zihninde büyükbabasının korkusunu nüksettirdi:

Celestia'nın sözleri ses tellerinden değil, kalbinin tam merkezinden tüm kozmosun hissedeceği kadar güçlü bir tonda yayılmış; Anthony ve Ophelia'nın yarım saat öncesinde sorduğu sorulardaki tüm ciddiyet hükmünü yitirmiş; Raphael'in bile derinliklerinde tezahür eden Batı Orman merakı ışık hızında yüzeye çıkmıştı. Sirius Celestia'nın önlenemez merakının sonlanmayacağını anlarcasına Anthony'nin yanına doğru yürüdü ve büyükbabası ile Celestia'yı karşı karşıya bıraktı. Stephen kendini en rahat hissettiği sırada böyle bir tepkiyle karşılaşmaya ihtimal dahi vermezken, bir anda kendini soruyu yanıtlamak zorunda hissetti ve o an ayakları yere sağlam basmadığından hisleri mantığına karşı baskın çıkarak pes etti.

Gençleri yanıtlamaya hazırlanırken kendisini ister istemez bildiklerinin kaynağı olan anılara geri getirerek bedeninin geçmişte verdiği tepkileri tam anlamıyla yeniden yaşamasına fırsat tanıdı: gözleri yüzünün gerim gerim gerilmesiyle birlikte kapanırcasına geri çekildi, kulak tüyleri yerinden çıkacak kadar ürperdi ve nefesi tamamen kontrolden çıkarak gözünde canlanan görüntülerin içinde kayboldu; o, artık bambaşka bir boyuttaydı. Gözyaşları titreyerek yanaklarından çenesine doğru düşerken sağ elinin işaret parmağını yolun Batı Orman'a bakan ucuna doğru güçlükle kaldırdı.

"Doğaüstü... korkunç... bu mümkün değil! HAYIR, BU MÜMKÜN DEĞİL!"  

Tamamen o anda bütünleşip donakalan Sirius sabırsızlanan Celestia'nın ve ardından Raphael ile Anthony'nin ruh çağırma seansını anlatmaya devam etmesi ve kendine gelmesi için seslenmeleri ile sıçrayarak kendine geldi: "Kusura bakmayın çocuklar, aklıma geçen gece büyükbabamın verdiği tepki geldi."

Anthony Sirius'a hak verircesine elini omzuna yeniden koydu: "Ah dostum, bir de bize sor. Böyle bir şoku yaşayacağımızı hiç tahmin etmezdik, etkisinden zar zor kurtulduk. Neyse ki her şey yolunda." Sirius en yakın dostunun desteğini hissederek onu başıyla onaylarken herkese büyükbabasının ara sıra yaşadığı bu şoku tamamen olgunlukla karşılayamadığını, hüznünü içine attığını göstermiş oldu.

"Her şey yoluna girecek, ben güzel şeyler hissediyorum." diye devam etti Raphael sesindeki naiflik ve içtenlikle çevresini aydınlatarak, "Tesadüf olmayan ve zaman kavramını sorgulamamızı sağlayan olayların Stephen Amca için de güzel sonuçlar doğuracağına eminim." Dostlarının duygusal çıkışı ile Sirius kendini daha iyi hissetmişti, ancak dün gece yaşanan bu olayın ardından defterde geçen anılar kartların yeniden dağıtılmasına sebep olmuştu ve Ophelia bunun farkına hızlıca vardı:

"Stephen Amca'nın yaşadığı travmanın da kaynağına indiğimizi unutmamalıyız." Sirius'a tebessüm ederek yöneldi, "Kaldığımız yerden devam etmeye ne dersin?" 

Sirius ve Ophelia dahil herkes aynı fikirdeydi; araya kimse girmeden Sirius sözlerine devam etti:

"Bir anahtar..." Sirius sağ elini çenesine getirerek düşünceler içinde devam etti, "sol taraftaki hiçbir detaya rastlamadıkları odaya yeniden girdiklerinde odanın içinde ilk girişlerinden daha uzun süre kalmışlar. Defterde bunun sebebinin güçlü dürtüler olduğu yazıyor. Odada yeniden bir şey bulamadıklarını düşünüp koridora doğru yöneldiklerinde ise arkadaşları büyükbabalara seslenmiş."

"Anahtar..." diye mırıldandı Anthony.

"Evet. Bir anahtar. Hem de tek bir anahtar; çok şatafatlı ve benzersiz görünümlü." diye devam etti Sirius mırıldanarak, ardından sesini biraz yükseltti, "Dolabı kendine doğru çektiğinde anahtarın duvara asıldığını fark etmiş. Bu detayla birlikte hemen diğer odaya geçerek aynı hamleyi uygulamışlar, fakat orada bir anahtar ya da başka bir detay çıkmamış."

"Tahminimce yandaki büyük yapıyla ilgili bir anahtar olmalı." dedi Celestia kendinden emin bir şekilde öne atılarak. Sirius onu başıyla onaylayarak devam etti:

"Evet, fakat..." sesi kurmaya hazırlandığı cümlenin ağırlığı altında kaldı:

"Defterde... defterde son odaya girmek için ilerlerlerken hepsinin üstüne karabasan çöktüğü yazıyor!"