"Sine"
Tumingin ako sa orasan ko. Tanghali na pala. Napailing nalang ako. Bakit ba kasi ang bagal ng oras? Kung pwede lang pabilisin yung oras edi sana magkasama na kami ngayon.
"What's with the face?"
"Ohh. Ikaw pala. What are you doing here?"
"Hmm. Hang-out lang. Why? You don't want me here? You want me to leave na?"
Bahagya akong napatawa. "Cut drama okay? Haha."
Natawa siya. "I should be the one telling you that. Will you cut that kind of drama? Di kasi bagay sayo."
"Haha. Being dramatic helps a person sometimes. You know, just to release the pain inside?"
"Hahaha! So dramatic Moe! Yuck."
Napailing nalang ako. "I'm not dramatic, I'm just..inlove."
Napatigil siya sa pagtawa. Naging seryoso ang mukha niya. Tumingin siya sakin.
"To that person?"
Tumingin ako sakanya. Binigyan ko siya ng isang matipid na ngiti.
"Yes."
Nakita ko na unti unting umukit ang ngiti sa labi niya.
"I see. Siya parin pala talaga noh? Hindi na ata siya maaalis sa puso mo eh. True love na ba yan?" Biro niya.
"Yeah."
"You really love that girl huh? Why? She hurt you before, don't you remember? The pain she caused you?"
Napatango ako. "Come to think of it..she's hurting more than I am. Noong time na ako yung nasaktan niya, aware naman ako dun. But now? Sa sitwasyon namin? Luging lugi siya kasi kahit anong oras pwede ko siyang masaktan. Na bawat oras nasasaktan ko siya. Na bawat salita na lalabas sa bibig ko pwede ko siyang masaktan."
"Quits lang kayo. Nasaktan ka at nasaktan mo siya."
"Hindi naman ako gumaganti. And correction. Nasasaktan ko siya. Hangga't hindi natatapos ito, patuloy ko siyang masasaktan. At hindi ko naman siya ginagantihan dahil nasaktan niya ko. Magkaiba ang noon at ngayon."
Nagkaroon ng katahimikan sa aming dalawa.
"So kelan mo tatapusin ang drama niyo? Kung mahal mo siya, bigyan mo siya ng kasiguraduhan sa relasyon niyo. Malay mo sa sobrang sakit na nararamdaman niya, sumuko na siya."
Alam ko naman yun. Aware din naman ako sa pwede niyang maramdaman. At alam ko din na may malaking chance na mangyari yun. Ang sukuan niya ko.
"Kung mangyayari yun, so be it."
"You told me you love her? Siya nga ang dahilan ng break up natin diba? Now, sasabihin mo so be it? Hahayaan mo siya? I-lelet go mo siya?"
"Chill. Wag kang manigaw dyan. Kaya ko lang naman nasabi yun kasi.."
"What?"
Tumingin ako sa ibang direksyon.
"Kasi kahit sumuko na siya..hinding hindi ko siya susukuan."
Napakunot noo siya. Napangiti nalang ako. Alam ko mahirap intindihin. Lalo na sa sitwasyon namin.
"Okay lang kung hindi mo naintindihan."
"You're saying that you will never ever let her go? Kahit pa sukuan ka na niya?"
Tumango ako. "Exactly my point."
"Bilib na ko sayo. Tinamaan ka talaga sakanya."
"She's different that's why I love her."
Tumanyo siya. Tumingin siya sa cellphone niya.
