"I'll Never Go"
It's been four months since I left this industry even just for a while. Opportunity comes but I still refused it. Why? There is a big reason behind it. Two weeks ago, I am the happiest guy but now I'm the pathetic one. I've been missing that person so much. I badly want to visit her but she keeps on avoiding me.
"Moe? Are you ok?"
"Yeah..trying to be Ok."
"Nakausap mo na siya?"
Umiling ako. "Ayaw niya."
"Give her some time."
"I already gave her enough time but still...she's mad."
Narinig ko na tumawa siya. "Come on! What do you expect? Matuwa siya? Mag paparty siya? Moe, try to understand her."
"Ano pa bang ginagawa ko? Diba iniintindi siya? Kaya nga heto ako at naghihintay na maging maayos ang lahat."
"Yes. Tama naman yung ginagawa mo pero mas may madaling paraan."
"And that is..?"
"Ipaintindi mo sakanya lahat Moe. Yun ang kailangan niya. Explanation mo."
"You're telling me na sabihin ang rason sa likod ng decision ko?"
"Yes. Yun lang ang inaantay niya."
Napaisip ako. "What if hindi mag work? Paano kung pagkatapos ko mag explain hindi siya maniwala? O kaya mas magalit pa siya sakin?"
Natawa siya. "Wag nega. She's a very strong woman. Maiintindihan ka nun. Tsaka anong hindi mag wowork? Isang tingin mo lang sakanya bibigay agad yun. Don't tell me naubusan na ng damoves ang isang Elmo Magalona? Mukhang hindi kapanipaniwala kita mo oh naloko mo siya. Haha!"
I laughed because of that compliment. "Thank you for that compliment and for the record hindi ko siya naloko talagang matindi lang ang charms ko."
"Charms your face! Haha. Go now talk to her."
Tumango ako. "Yeah I will."
"Good luck with that Baby boy."
"Yeah, thanks Frencheska."
"Shut up Moses!"
"Hahaha! Goodbye for now, kailangan ko munang puntahan yung bestfriend mong mas lalaki pa sakin."
"Hahaha! Yeah right! Goodbye."
End call. That girl, she's our savior. Kailangan ko ng umalis at paghandaan ang damoves ko sakanya.
OPERATION: Bati na tayo please!
"Where are you going Moses?"
"Novaliches Mom."
Ngumiti sakin si Mama. Alam ko na kahit hindi ko na sabihin sakanya ang buong detalye alam kong maiintindihan niya.
"Good luck Son."
"Thanks Mom." I kissed her forehead.
Umalis na ko at nakatingin ako sa bintana hawak hawak ang isang cellphone ko. Tiningnan at binasa ko ang mga old messages dun.
"Ok naman siya, I mean she's trying to be ok. Ayaw naman kasing niyang maapektuhan ang trabaho at pag-aaral niya. At kapag siya nalang mag-isa? Ayun nakatulala lang at bigla nalang umiiyak." - Tita Marivic
The moment na nabasa ko na umiiyak siya, gusto kong ilapit ang condo ko sa bahay niya. Halos gusto kong tumakbo papunta sakanya at yakapin siya pero pinigilan nila ako dahil masyado pa daw maaga. Masakit pa sakanya.
