195
အခန်း ၁၉၅ ။ အနည်းငယ်မတူညီသော ဂျပုလေး
ကြမ်းပြင်ပေါ်က မိန်းကလေးက တန့်သွားပြီး မျက်လုံးပြူးသွားတယ်။ သူမက ဘယ်ကနေ ပေါ်လာမှန်းမသိတဲ့ ရှန်းရင်ကို တန်းတန်းမတ်မတ်ကြည့်နေတယ်။ သူမက မျက်ရည်တွေကို မထိန်းနိုင်တော့သလိုမျိုး ကြည်လင်နေတဲ့မျက်ဝန်းတွေက ချက်ချင်း မျက်ရည်ဝဲတက်လာလေရဲ့။ သူမက စတင်ငိုကြွေးတော့တယ်။
ရှန်းရင်က ထခုန်မိလိုက်တယ်။
"ဘာလို့ငိုနေရတာတုံး"
"ဝါး... ကောင်းကင်... ကောင်းကင်နတ်ဘုရား၊ ဂိုဏ်းချုပ်..." သူမက ရှန်းရင်ပေါ် ခုန်အုပ်ပြီး ပေါင်ကို ဖက်ထားတော့တယ်။ အရင်ကထက်တောင် ပိုပြီးအသည်းအသန်ငိုကြွေးနေတယ်။
"ဂိုဏ်းချုပ် ကျွန်မကိုမှတ်မိတယ်ပေါ့... တကယ်မှတ်မိတာပဲ... ဝါး" ရှန်းရင်က သူမဘယ်သူလဲဆိုတာ သိတယ်တဲ့လေ လုံးဝ အခုပုံစံက ပြောင်းလဲနေတာတောင် - သူမက လုံးဝတခြားလူတစ်ယောက် ဖြစ်နေခဲ့တာလေ။ ဒါတောင် သူမဘယ်သူလဲဆိုတာ ချက်ချင်းသိခဲ့တယ်
အာ...။
ရှန်းရင်က နှုတ်ခမ်းစေ့လိုက်တယ်။ ကြမ်းပြင်ပေါ်က ကလေးမက သူမကို အမွှေးတိုင်ဆည်းကပ်ချင်လို့ တစ်ပိုင်းသေတော့မဲ့ပုံစံနဲ့ ကြည့်နေတာကိုး။ မမှတ်မို့ကမှ ခက်ဦးမယ်။
"မငိုနဲ့တော့" ရှန်းရင် သူမပေါင်ကနေ ခါထုတ်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်ပေမဲ့ ခြေသလုံးလှုပ်မရ။ အဲဒါကြောင့် ကလေးတွေက စိတ်ရှုပ်စရာကောင်းတယ်လို့ သူမ အမြဲတွေးခဲ့တာ - သူတို့တွေက ကြီးလာတာတောင် အလုပ်ရှုပ်တုန်းပဲ။
"ဟုတ်ကဲ့ ဂိုဏ်းချုပ်" သူမ ခေါင်းညိတ်ပြပေမဲ့ မျက်ရည်တွေ မရပ်တော့ဘူး။
"ရှင်ပဲ" ဟွေ့လင်က အံ့အားသင့်သွားပြီး ရှုပ်ထွေးနေတဲ့အမူအရာပေါ်လာတယ်။
"ရှင် ဒီကိုဘယ်လိုဝင်လာတာလဲ"
ရှန်းရင် ဟွေ့လင်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။ သူမ ပြန်ဖြေမလို့ရှိသေး ဘေးပတ်လည်က မသေမျိုးချီတွေက ပေါက်ကွဲထွက်လာတယ်။ သူမ အားပြင်းတဲ့လေထုကို ခံစားလိုက်ရတယ်။ ရှင်းဟန်က သူ့ရေခဲဓားကိုဆွဲထုတ်ပြီး သူမဆီ ဦးတည်လာရင်း နောက်ဆုတ်သွားအောင်လုပ်ဖို့ ပြင်နေတယ်။
YOU ARE READING
ပျင်းနေပြန်တဲ့ကိုယ့်ဆရာ (ဘာသာပြန်)
Humorအကျဉ်းချုပ် တစ်လောကလုံးမှာ ယိချင်းသာလျှင် အတော်ဆုံးသော ဓားသိုင်း ကျင့်ကြံသူဟု လူတိုင်းက ဆိုကြသည်။ တုနှိုင်းမဲ့ဓားသိုင်းပညာနှင့်၊ မည်သူမျှ မကျော်လွန်နိုင်သော အတွင်းအားအရာကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူ။ အောက်ဘုံ၌ ကျင့်ကြံခြင်းအရာမှာပင် ဖြစ်စေ၊ အထက်ဘုံ၏ နတ်ပြည်ဆ...
