Chapter 392: ေနရာဖယ္ခိုင္းျခင္း"ဘာ..."ရွီယန္ အံ့အားသင့္သြားျပီး ခ်က္ျခင္းေမးလိုက္သည္။"ဘာျဖစ္လို႔လဲ""ဒီမွာ ငါတို႔ ကို အင္အား ျပန္လည္ျဖည့္တင္းေပးနိုင္မယ့္ စြမ္အင္ေတြရွိေနတယ္...ေအးစိမ့္ေရခဲမီးလွ်ံႏွင့္ ေျမကမၻာမီးလွ်ံက တူညီေသာ အခ်က္အလက္ကို ေပးပို႔ၾကသည္။ရွီယန္႔မ်က္ႏွာတြင္ ၀မ္းသာသြားေသာအရိပ္အေယာင္တစ္ခ်က္ ျဖစ္ေပၚလာသည္။သူက ဘာမွ ထပ္မေမးေတာ့ပဲ ေသြးႏြယ္ရွင္လက္စြပ္ထံ စိတ္ျဖင့္ ဆက္သြယ္လိုက္သည္။ယခု အေျခအေနကို ခြင့္ျပဳေပးရန္ ေတာင္းဆိုလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ေသြးႏြယ္ရွင္လက္စြပ္မွ အနီေရာင္ႏွင့္ အျပာေရာင္မီးေတာက္ႏွစ္ခု ပ်ံသန္းထြက္ေပၚလာၾကေလသည္။ေသြးႏြယ္ရွင္လက္စြပ္က လႊတ္ေပးလိုက္သည္ႏွင့္ ေျမကမၻာမီးလွ်ံႏွင့္ ေအးစိမ့္ေရခဲမီးလွ်ံတို႔သည္ ဦးတည္ရာ ႏွစ္ခုခြဲကာ ပ်ံသန္းသြားၾကသည္။ေအးစိမ့္ေရခဲမီးလွ်ံက ေရခဲမ်ား ဖံုးလႊမ္းေနေသာပင္လယ္လိပ္သ႑န္ ေတာင္ၾကီးဆီိသို႔ ဦးတည္ပ်ံသန္းသြားျပီး ေျမကမၻာမီးလွ်ံကေတာ့ အနီေရာင္ မီးငွက္သ႑န္ ေတာင္ၾကီးဆီသို႔ ဦးတည္ပ်ံသန္းသြားသည္။မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္းမွာပင္ ၄င္းတို႔က ေတာင္ေျခသို႔ ေရာက္ရွိသြားၾကျပီျဖစ္သည္။ေရွးေဟာင္းျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးထဲသို႔ ၀င္ေရာက္လာေနေသာ မိုးၾကိဳး၊မုန္တိုင္း၊မီးလွ်ံႏွင့္ ေရခဲတို႔သည္ ထို ေကာင္းကင္မီးလွ်ံႏွစ္ခုအေပၚ သက္ေရာက္ျခင္းမရွိဟန္တူသည္။၄င္းတို႔၏ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ မည္သည့္အတားအဆီးမွ် မၾကံဳေတြ႕ရသည္ကို ျမင္ရသည္။ေအးစိမ့္ေရခဲမီးလွ်ံႏွင့္ ေျမကမၻာမီးလွ်ံတို႔ ပင္လယ္လိပ္ ေတာင္ၾကီးႏွင့္ မီးငွက္ေတာင္ၾကီးထဲသို႔ ၀င္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွ ရွီယန္ ေက်နပ္သြားသည္။ထိုေတာင္ၾကီးမ်ားထံမွ သဘာ၀စြမ္းအင္မ်ားက သူ႔ေကာင္ေတြ၏ စြမ္းအင္ကို အျပည့္အ၀ ျပန္လည္ျဖည့္တင္းေပးနုိင္လိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္မိသည္။ေကာင္းကင္မီးလွ်ံႏွစ္မ်ိဳးတုိ႔အတြက္ အက်ိဳးရွိသြားသည္ကို ျမင္ရေသာအခါ ရွီယန္က ဒီ သံလုိက္ျမဴအေမွာင္ထုအတြင္း ၀င္ေရာက္ခဲ့မိသည္မွာ မွန္ကန္ေသာ ေရြးခ်ယ္မႈျဖစ္ေၾကာင္း ခံစားလိုက္မိသည္။ဆြဲငင္အားနယ္ပယ္ထဲတြင္ ပုန္းကြယ္ေနရင္း ရွီယန္က ျမိဳ႕လယ္ေခါင္သို႔ ၀င္ေရာက္ရန္ အလွ်င္မလိုပါေခ်။ခပ္လွမ္းလွမ္းမွပင္ လွည့္ပတ္ၾကည့္ရႈေနရင္း လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ရွိ အေလာင္းေကာင္မ်ားကို သိမ္းယူကာ ရသမွ် ေအာ္ရာတို႔ကို စုပ္ယူေနသည္။ေငြေရာင္ ေရကန္၏ နံေဘးတြင္...ထက္ရွေသာ အလင္းေရာင္မ်ား ၾကမ္းတမ္းစြာ ထြက္ေပၚေနသည္။သံလုိက္ျမဴအေမွာင္ထုကို ျဖတ္သန္းျပီး သီးသန္႔နယ္ေျမထဲ ၀င္ေရာက္လာနိုင္ေသာ သုိင္းသမားမ်ား၏ အင္အားသည္ အားနည္းသည့္အထဲတြင္ မပါ၀င္ပါ။သူတို႔တြင္ ကိုယ္ပိုင္ ေမွာ္ရတနာမ်ား ေသခ်ာေပါက္ ရွိေနၾကပါသည္။သူတို႔ ထုတ္ေဖာ္အသံုးျပဳတိုက္ခိုက္ၾကေသာ သိုင္းပညာရပ္မ်ားသည္လည္း အဆင့္အတန္းျမင့္မားၾကသည္။ေရကန္ၾကီးကို ဗဟိုျပဳကာ အတန္ၾကာ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ပြားေနျပီးေနာက္ေနရာလု လူသတ္ပြဲၾကီးက ခတၱျငိမ္သက္သြားသည္။သိုင္းသမားအုပ္စုမ်ားကေတာ့ ေရကန္ပတ္၀န္းက်င္တြင္ ၀ိုင္းေနၾကဆဲျဖစ္သည္။လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ အဖြဲ႔ ကိုးဖြဲ႔က ေရကန္ကို သိမ္းပိုက္ထားသည္။အားလံုးေပါင္း လူ ခုႏွစ္ဆယ္ ရွစ္ဆယ္ခန္႔ ရွိသည္။အဖြဲ႔တစ္ခုခ်င္းစီသည္ အနည္းငယ္စီ ခြာရပ္ေနၾကသည္။ထို ေရကန္ထဲရွိ အဖြဲ႔မ်ားသည္ လွ်ိဳ႕၀ွက္လက္နက္မ်ား ေမွာ္ရတနာမ်ားကို ထုတ္ကိုင္ထားၾကျပီး ေရကန္ ပတ္၀န္းက်င္ရွိလူမ်ားကို ေအးစက္စက္ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကသည္။ေရကန္အလယ္ပိုင္းရွိ အဖြဲ႔သံုးဖြဲ႔တြင္ေတာ့ ေကာင္းကင္ တတိယအဆင့္ သိုင္းသမားႏွစ္ေယာက္စီခန္႔ ပါ၀င္ေနသည္။ထိုလူမ်ားသည္ ယခုအခါတြင္ေတာ့ သူတို႔၏ အရွိန္အ၀ါမ်ားကို ဖံုးကြယ္ထားျခင္းမရွိေတာ့ပါ။သူတို႔ အုပ္စု သံုးစုက ေအးေအးေဆးေဆး ထိုင္ကာအနားယူေနၾကေသာ္လည္း၄င္းတို႔၏ အားေကာင္းေသာ အရွိန္အ၀ါမ်ားက သိသိသာသာ ထိုးထြက္ေနၾကသည္။ေရကန္အျပင္ဘက္ရွိ က်ားေခ်ာင္းေခ်ာင္းေနၾကေသာ အဖြဲ႔မ်ားကို ၄င္းတို႔ ခြန္အားျဖင့္ ဖိႏွိပ္ထားခ်င္ဟန္တူ၏။ထို ေရကန္အလယ္ေခါင္ရွိ အဖြဲ႔သံုးဖြဲ႔သည္ သိသိသာသာပင္ ဒီ ေရွးေဟာင္းျမိဳ႕ေတာ္ထဲရွိ အင္အားအၾကီးဆံုးမ်ားျဖစ္ၾကသည္။သူတို႔က အေကာင္းဆံုး ေနရာကို သိမ္းပိုက္ထားၾကျခင္းျဖစ္သည္။အျခား ေျခာက္ဖြဲ႔ကေတာ့ ေရကန္ အစြန္ ပတ္ပတ္လည္တြင္ ေနရာရယူထားၾကျခင္းျဖစ္သည္။ထိုအဖြဲ႔ တစ္ဖြဲ႔ခ်င္းစီတြင္ေတာ့ ေကာင္းကင္ ဒုတိယအဆင့္ သိုင္းသမားမ်ားပါ၀င္ၾကသည္။၄င္းတို႔က ေမွာ္ရတနာမ်ား လက္နက္မ်ားကို ထုတ္ဆြဲကိုင္ဆာင္ထားၾကသည္။ထို ေျခာက္ဖြဲ႔ထဲမွ သံုးဖြဲ႔ကသာ ေရကန္အျပင္ဘက္ရွိ သိုင္းသမားမ်ား၏ တိုက္ခိုက္မႈကို ရင္ဆိုင္ေနရျခင္းျဖစ္သည္။ထိုသံုးဖြဲ႔ထံတြင္ ေကာင္းကင္ ဒုတိယအဆင့္ သိုင္းသမား တစ္ေယာက္စီသာ ပါ၀င္သည္။ထို႔ေၾကာင့္ ေရကန္ထဲတြင္ သူတို႔က အားအနည္းဆံုးျဖစ္ေနသည္။ထို႔ေၾကာင့္လည္း ေရကန္အျပင္ဘက္ရွိ သိုင္းသမားမ်ားက ထိုသံုးဖြဲ႔ကိုသာ အဓိက ဦးတည္တိုက္ခိုက္ေနၾကျပီး သူတို႔၏ ေနရာကို လုယူလိုၾကျခင္းျဖစ္သည္။သို႔ေသာ္လည္း ထိုအဖြဲ႔သံုးဖြဲ႔က ၄င္းတို႔၏ ေမွာ္ရတနာမ်ား ခြန္အားမ်ားကို အစြမ္းကုန္ ထုတ္သံုးကာ ေနရာလာလုေသာ သိုင္းသမားမ်ားကို သတ္ျဖတ္လိုက္နိုင္သည္။ထို႔ေၾကာင့္ ေရကန္အျပင္ရွိ အျခားအဖြဲ႔မ်ား ေနာက္တြန္႔သြားၾကျခင္းျဖစ္သည္။အျခားသံုးဖြဲ႔ကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး အားေကာင္းဟန္ရွိေသာ္လည္း သူတို႔က ေရကန္အလယ္ရွိ ေကာင္းကင္ တတိယအဆင့္ သိုင္းသမားမ်ားပါ၀င္ေသာ အုပ္စုသံုးစုကဲ့သို႔ ေအးေအးေဆးေဆး ထိုင္မေနနိုင္ပါ။သူတို႔အားလံုးပင္ လက္နက္မ်ိဳးစံု စြဲကိုင္ထားၾကျပီး အသင့္အေနအထားျဖင့္ ရပ္ေစာင့္ေနၾကပါသည္။သုခနန္းေတာ္ သိုင္းသမားအုပ္စုက ထိုအထဲတြင္ ပါ၀င္သည္။နိုင္းက်ီႏွင့္ အျခားအဖြဲ႔ခြဲေခါင္းေဆာင္ နိုင္းလီလဲ အတူရွိေနသည္။ေကာင္းကင္အဆင့္ သိုင္းသမားႏွစ္ေယာက္၊နီဗားနား အဆင့္ သိုင္းသမား ငါးေယာက္ႏွင့္အတူ ရပ္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ေအးစက္ေသာ မ်က္ႏွာမ်ားျဖင့္ အလင္းေရာင္မ်ား ထြက္ေပၚေနေသာ ေမွာ္ရတနာအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို အသင့္ျပင္ထားၾကသည္။၄င္းတို႔က အခ်ိန္မေရြး အားအင္အျပည့္ တိုက္ခိုက္နိုင္ေၾကာင္း သိသာထင္ရွားေစသည္။အိုင္ရာတို႔ ခ်ီေရွာင္းတို႔ အုပ္စုသည္လည္း ေရကန္၏ ျပင္ပဧရိယာတြင္ ရပ္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။သူတို႔က အဓိက ဧရိယာအတြင္းသို႔ မ၀င္ရဲၾကပါ။ေတာက္ေလွ်ာက္ျဖစ္ပြားေနေသာ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ တိုက္ပြဲမ်ားထဲ မပါ၀င္လိုၾကပါ။ေရကန္ ပတ္ပတ္လည္တြင္ ေလာေလာလတ္လတ္ေသဆံုးသြားေသာ သိုင္းသမားအေလာင္း ဆယ္ေလာင္းမက ရွိေနသည္။ျပီးခဲ့ေသာ ေနရာလုပြဲတြင္ အသတ္ခံလိုက္ရျခင္းျဖစ္ျပီး ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ စီးက်ေနၾကဆဲပင္ျဖစ္သည္။ေရကန္ပတ္၀န္းက်င္တြင္ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ တိုက္ပြဲမ်ား ထပ္မံျဖစ္ပြားလာျပန္သည္။အခ်ိဳ႕အဖြဲ႔မ်ားက အနိုင္ရရွိသြားၾကျပီး ေရကန္ထဲရွိ အားအနည္းဆံုး အဖြဲ႔မ်ားေနရာတြင္ ၀င္ယူသြားၾကသည္။ေသြးသံရဲရဲအေလာင္းမ်ား ထပ္တိုးလာျပန္သည္။အသစ္ ၀င္ေရာက္လာၾကေသာ အဖြဲ႔မ်ားသည္ ဖိနပ္ပင္ ေရေကာင္းေကာင္း မစိုေသးမီ ၄င္းတို႔ေနရာကို စိန္ေခၚလိုသူမ်ားႏွင့္ အသည္းအသန္ တိုက္ခိုက္ၾကရျပန္သည္။ေသျခင္းတရားသည္ ေရကန္ပတ္၀န္းက်င္တြင္ ေပ်ာ္ျမဴးလွ်က္ရွိသည္။နိုင္းက်ီတို႔ အုပ္စုသည္ က်ိယီႏွင့္ အိုင္ရာတို႔ကို ျမင္သည္။သို႔ေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္တြင္ သူတို႔က ေရကန္ထဲမွ ထြက္ျပီး သူမတို႔ႏွင့္ မတိုက္ခိုက္လိုၾကပါ။ေကာင္မေလးမ်ားကို ေအးစက္ခက္ထန္စြာၾကည့္ေနၾကရင္း သူမတို႔ကိုသားရဲမ်ားက အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာဆုတ္ျဖဲသြားမည့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကသည္။"ရွီယန္ ဘာလို႔ ခုထိေရာက္မလာေသးတာလဲမသိဘူး"ဇူရွီက ေရကန္ပတ္၀န္းက်င္ရွိ တိုက္ပြဲမ်ားကိုၾကည့္ကာ ထိတ္လန္႔ေျခာက္ျခားေနဟန္တူသည္။"ဒီလူေတြအားလံုး ရူးေနၾကျပီ...ဒီအတိုင္းသာ ဆက္သြားေနမယ္ဆို သားရဲေတြ ေရာက္မလာခင္မွာပဲ ဒီလူေတြထဲက တစ္၀က္ေလာက္ ေသကုန္ၾကမွာပဲ""ရွီယန္က ဒီေလာက္ ယံုၾကည္မႈရွိေနမွေတာ့ သူဘာမွျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး...ဇူရွီ...သူ႔ကို စိတ္ပူမေနနဲ႔...ဒီေကာင္ေလးက သာမန္လူမဟုတ္ဘူး"ခ်ီေရွာင္း၏ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းႏွစ္ခုက တြန္႔ေကြးသြားၾကသည္။"ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာပဲ ဒီကေလးက နီဗားနား တတိယအဆင့္ကို ေရာက္သြားျပီ...ဒီေလာက္ ျမန္ေအာင္ ဘယ္လိုေတြမ်ား ေလ့က်င့္လုိက္တာလဲမသိဘူး...ညည္းကို တကယ့္ ပါရမီရွင္လို႔ ငါယူဆထားတာ ဒီေကာင္ေလးနဲ႔ယွဥ္ရင္ေတာ့ ...""ဇူရွီ...နင္ ေနာက္တစ္ခါ စြမ္းအင္ေလ့က်င့္ဖို႔ အေခ်ာင္ခိုရဲခိုၾကည့္..."ဇူခြားက သူ႔ေျမးမေလးကို ၾကိမ္းေမာင္းသည္။"ဘုန္း..."ဂမူးရွဴးထိုး ေျပး၀င္သြားေသာ သိုင္းသမားတစ္ေယာက္သည္ ေရကန္ထဲမွ အဆင့္ျမင့္ သိုင္းသမားတစ္ေယာက္၏ လက္ခ်က္မိသြားျခင္းျဖစ္သည္။သူ႔ခႏၶာကိုယ္က ထက္ျခမ္းကြဲသြားျပီး ေသြးစက္မ်ားက ေနရာအႏွံ႔ လြင့္စင္သြားၾကသည္။ခ်ီေရွာင္းက လက္ကို အသာအယာ ေ၀ွ႔ယမ္းလုိက္ရာ မီးခိုးေငြ႕မ်ား အလံုးလိုက္ ထြက္ေပၚလာျပီး သူတို႔ထံ ေရာက္ရွိလာမည့္ ေသြးစက္မ်ားကို ဖယ္ရွားသုတ္သင္သြားၾကသည္။"ေၾကာက္စရာပဲ...ဒီကလူေတြရဲ့ ခြန္အားဟာ ငါတို႔ Merchant တိုင္းျပည္ကလူေတြထက္ သာလြန္ၾကတယ္...ငါတို႔ ဒီကိုေရာက္လာဖို႔ ငါတို႔လူေတြ မနည္းမေနာ ဆံုးရွံဳးခဲ့ရတယ္..အခု ဒီေနရာမွာ အသတ္ခံၾကရရင္ေတာ့...အဓိပၸါယ္ကင္းမဲ့လြန္းလွပါတယ္"ဇူခြားက ၀မ္းနည္းစြာေျပာရင္း သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္။ဇူရွီကလည္း ေခါင္းညိတ္လိုက္ရင္း ေနာင္တရဟန္ျဖင့္"အဖိုးတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ဒီကို လာဖို႔ မစီစဥ္ခဲ့သင့္ဘူး...ေလာဘကိုသာ ထိန္းနိုင္ခဲ့ၾကရင္ ဒီေလာက္ လူေတြ အသက္ေပးရမွာမဟုတ္ဘူး"သူမ၏ စကားေၾကာင့္ ခ်ီေရွာင္းက သက္ျပင္းသာခ်လိုက္မိသည္။"ဟိုမွာ ရွီယန္..."အိုင္ရာက ရုတ္တရက္ ေအာ္ဟစ္လိုက္သည္။က်ိယီတို႔ ခ်ီေရွာင္းတို႔လည္း ကမန္းကတမ္း ေခါင္းေထာင္ၾကည့္ၾကသည္။ဧရာမ မီးခိုးေရာင္ေလဆင္ႏွာေမာင္းၾကီးတစ္ခုက အေ၀းမွ တျဖည္းျဖည္း ခ်ည္းကပ္လာေနသည္။ဒါဇင္ႏွင့္ခ်ီေသာ အေလာင္းေကာင္မ်ားက ေျခတြဲေလာင္း လက္တြဲေလာင္းျဖင့္ ေလဆင္ႏွာေမာင္းၾကီးထဲ ေမ်ာပါေနၾကသည္။ေလဆင္ႏွာေမာင္းၾကီး၏ ေနာက္ဖက္တြင္လည္း သားရဲၾကီး ဆယ္ေကာင္မက မာန္ဖီကာ လိုက္ပါလာၾကသည္။၄င္းတို႔က အစြယ္မ်ား လက္သည္းမ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ရင္း ေအာ္ဟစ္ဟိန္းေဟာက္ေနၾကေသာ္လည္း ေလဆင္ႏွာေမာင္းၾကီးထဲသို႔ မ၀င္ရဲၾကမွန္း သိသာေနပါသည္။ေလဆင္ႏွာေမာင္းၾကီးထဲတြင္ေတာ့ ရွီယန္က ခံစားခ်က္ကင္းမဲ့ေသာ အမူအယာျဖင့္ ရွိေနသည္။သူ႔မ်က္ႏွာတြင္ ထူးဆန္းေသာ အျပံဳးတစ္ခု ျဖစ္ေပၚေနသည္။သားရဲၾကီးမ်ား လိုက္ပါလာၾကေသာ္လည္း သူက ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း စိုးစိမွ် ရွိဟန္မတူေခ်။"ငါ...ီးကြာ...ေနာက္ထပ္ စြမ္းအားရွင္တစ္ေယာက္ ထပ္ေရာက္လာျပန္ျပီ...""ငါတို႔ ဒီမွာ ေနရာရဖို႔အခြင့္အလမ္းကေတာ့ နည္းသထက္ နည္းလာေနျပီေပါ့""ဒီ ေခြးမသားက ဘယ္သူတုန္း...ငါ တစ္ခါမွလည္း မေတြ႕ဘူးပါလား""ၾကည့္ရတာ သက္တမ္းရင့္ အဖြဲ႔အစည္းၾကီး ခုႏွစ္ခုက မဟုတ္ဘူးနဲ႔တူတယ္""အဓိပၸါယ္မရွိတာ...သက္တမ္းရင့္ အဖြဲ႔အစည္း ခုႏွစ္ခုကမဟုတ္ရင္ သူက ဒီေလာက္ အားေကာင္းပါ့မလား"ေရကန္ပတ္၀န္းက်င္ရွိ သိုင္းသမားမ်ားသည္ ရွီယန္ႏွင့္ သူ၏ ေလဆင္ႏွာေမာင္းၾကီးကို သတိထားမိသြားၾကသည္။ေလဆင္ႏွာေမာင္းထဲတြင္ ေပါေလာေမ်ာေနၾကေသာ အေလာင္းေကာင္မ်ားသည္ပင္ ေျခာက္ျခားစရာ ေကာင္းလွျပီျဖစ္ျပီး သားရဲၾကီးမ်ားပင္ ေလဆင္ႏွာေမာင္းအနီး မကပ္ရဲသည္ကို ျမင္ရေသာအခါ ဘယ္သူမွ မေၾကာက္ပဲ မေနနိုင္ၾကေတာ့ပါ။ေပါေလာေမ်ာေနၾကေသာ ဒါဇင္ႏွင့္ခ်ီသည့္ အေလာင္းေကာင္မ်ားက သက္ေသပင္မဟုတ္ပါေလာ။ သားရဲၾကီးမ်ား၏ အျပဳအမူသည္လည္း ဒီျပႆနာကို ေျဖရွင္းဖို႔ လံုေလာက္ေနပါသည္။ရွီယန္သည္ နီဗားနား တတိယအဆင့္သာျဖစ္ေၾကာင္း သိျမင္နိုင္ၾကေသာ္လည္း ဘယ္သူမွ အထင္မေသးရဲၾကေတာ့ပါ။သူ ထုတ္ေဖာ္ျပသလာေသာ အရွိန္အ၀ါက လူအမ်ားအျပားကို ေျခာက္ျခားမႈမ်ား ယူေဆာင္လာေပးသည့္ႏွယ္ပင္ျဖစ္သည္။မီတာ တစ္ရာခန္႔ အကြာမွပင္ မီးခိုးေရာင္ ေလဆင္ႏွာေမာင္းၾကီးထဲတြင္ တြန္းတိုက္ေနၾကေသာ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ စြမ္းအင္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို သိျမင္နိုင္ပါသည္။ထို မီးခိုးေရာင္ ဧရာမ ေလဆင္ႏွာေမာင္းၾကီး၏ စြမ္းအင္ၾကီးမားမႈကို အားလံုးပင္ သတိထားမိၾကသည္။ရွီယန္က သူတို႔ဘက္သို႔ လာေနသည္ကို ျမင္ရေသာအခါ ေရကန္ျပင္ပရွိ သိုင္းသမားမ်ားသည္ အနည္းငယ္ တံု႔ဆိုင္းေနေသာ္လည္း အလွ်င္အျမန္ပင္ လမ္းဖယ္ေပးလုိက္ၾကသည္။သူတို႔က ရွီယန္႔ကို လမ္းပိတ္မထား၀ံ့ၾကပါ။ေရကန္အလယ္ေခါင္ရွိ အင္အားအၾကီးဆံုး အဖြဲ႔သံုးဖြဲ႔ပင္ ရွီယန္႔ကို သတိျပဳမိၾကသည္။ထိုု ေကာင္းကင္ တတိယအဆင့္ သိုင္းသမားမ်ား၏ မ်က္လံုးမ်ားက ရွီယန္႔အေပၚတြင္ က်ေရာက္ေနၾကသည္။နိုင္းက်ီ၏ မ်က္ႏွာက ရုတ္ခ်ည္း ေျပာင္းလဲသြားသည္။သူက ရွီယန္ ေလွ်ာက္လာေနသည္ကိုၾကည့္ရင္း"အဲ့ဒီေကာင္ပဲ..."သူ႔စကားေၾကာင့္ သုခနန္းေတာ္သိုင္းသမားတို႔၏ မ်က္လံုးမ်ားက အေရာင္ေတာက္လာၾကသည္။"လိတဲ့မွ...ငါတို႔ ေတာ့ ေနရာမရနိုင္ေတာ့ဘူးထင္တယ္...""ဒီေခြးမသားက အားေကာင္းလွေခ်လား...ဟို ေရကန္ထဲ ေရာက္ေနတဲ့ အဖြဲ႔ေျခာက္ဖြဲ႔ထဲက တစ္ဖြဲ႔ေတာ့ ကံဆိုးျပီပဲ""ဟုတ္တယ္...ဒီတစ္ၾကိမ္ေတာ့ ငါတို႔ ေသာက္က်ိဳးနည္းတာပဲ...ငါတို႔ ေရကန္ထဲကို ျမန္ျမန္ မ၀င္နိုင္ရင္ သားရဲေတြနဲ႔ ႏွစ္ပါးသြားရေတာ့မွာေသခ်ာတယ္""အခ်ိန္ယူျပီး အခြင့္အေရး ေစာင့္ရေအာင္...ခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ ဒီလဒကို ျဖတ္သန္းသြားခိုင္းလိုက္ဦး...မဟုတ္ရင္ သားရဲေတြမလာခင္ ေလဆင္ႏွာေမာင္းထဲ ေပါေလာေမ်ာသြားလိမ့္မယ္"ယခုအခ်ိန္တြင္ လူအားလံုးက ရက္စက္ ၾကမ္းၾကဳတ္ေနၾကေသာ္လည္း ကိုယ့္အသက္ကိုေတာ့ကိုယ္ ဂရုစိုက္ၾကရမည္ျဖစ္သည္။"ရွီယန္...ငါတို႔ ဒီမွာ..."ဇူရွီက လက္ကေလးကို ေ၀ွ႔ယမ္းျပသည္။သူမ၏ မ်က္ႏွာနုနုေလးတြင္ အေပ်ာ္မ်ား ဖံုးလႊမ္းသြားသည္။ရွီယန္က ပတ္၀န္းက်င္ရွိ သိုင္းသမားမ်ားကို ေအးစက္စက္ ႏွာေခါင္းရွံဳ႕ကာ ၾကည့္လိုက္ရင္း ဆြဲငင္အားနယ္ပယ္ကို ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းကာ ဇူရွီတို႔အုပ္စုထံေလွ်ာက္လွမ္းသြားလိုက္သည္။ရွီယန္က ဇူရွီတို႔ အုပ္စုထံသြားေနေသာအခါ ပတ္၀န္းက်င္ရွိ သိုင္းသမားမ်ားသည္ ၾကိတ္ကာ ဆဲဆိုလိုက္ၾကျပီး ခ်က္ျခင္းပင္ ေဘးသို႔ ေရွာင္ေပးလိုက္ၾကသည္။သူတို႔က ရွီယန္၏ မီးခိုးေရာင္ ေလဆင္ႏွာေမာင္းၾကီးကို ေၾကာက္ပါသည္။အားအေကာင္းဆံုး အဖြဲ႔ သံုးဖြဲ႔မွလူမ်ားသည္ပင္ နီးကပ္လာေသာ ရွီယန္႔ကိုၾကည့္ကာ ထိတ္လန္႔ေျခာက္ျခားမႈမ်ား သူတို႔မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ထြက္ေပၚလာၾကသည္။ဆြဲငင္အားနယ္ပယ္ၾကီးကို အနီးကပ္ ျမင္ၾကရေသာအခါ အတြင္းထဲတြင္ မျငိမ္မသက္ျဖစ္ေနၾကေသာ စြမ္းအင္မ်ား၏ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ အားအင္ကို ခံစားမိၾကသည္။ထို မီးခိုးေရာင္ေလဆင္ႏွာေမာင္းၾကီးထဲသို႔ က်ေရာက္သြားလွ်င္ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ပင္ ျပန္ထြက္လာနိုင္ဖို႔ ယံုၾကည္ခ်က္ မရွိၾကေပ။ရွီယန္ေနာက္မွ လိုက္ပါလာခဲ့ၾကေသာ သားရဲၾကီးမ်ားသည္ ေရကန္ျပင္ပရွိ အျခား သားရဲၾကီးမ်ားႏွင့္ေပါင္းမိသြားျပီျဖစ္သည္။သားရဲ အင္အားစုက တိုးပြားလာေသာ္လည္း ဒါက ၄င္းတို႔၏ အဓိက အင္အားစုမဟုတ္ေသးပါ။ျမိဳ႕အစြန္အဖ်ားတြင္ က်န္ရစ္ေနခဲ့ၾကေသာ အေကာင္မ်ားသည္လည္း ျမိဳ႕လယ္ေခါင္သို႔ခ်ည္းကပ္လာေနၾကျပီျဖစ္သည္။အေျခအေနက အႏၱရာယ္မ်ားသည္ထက္ မ်ားလာေနသည္။ရွီယန္က ေရကန္ေဘးသို႔ ေရာက္သည္ႏွင့္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္သြားသည္။သူက ေရကန္ထဲရွိ သိုင္းသမားအုပ္စု ကိုးစုတို႔ကို ေသခ်ာလိုက္ၾကည့္ေနသည္။ေရကန္ထဲမွ သိုင္းသမားမ်ားအားလံုး ရွီယန္၏ အၾကည့္ေအာက္တြင္ ရင္တိတ္ထိတ္ ခံစားၾကရသည္။ရွီယန္၏ မ်က္လံုးမ်ားက အုပ္စုတစ္ခုေပၚတြင္ ရပ္တန္႔သြားသည္။"မင္းတို႔ေကာင္ေတြ...."ရွီယန္က သုခနန္းေတာ္မွ နိုင္းက်ီတို႔အုပ္စုကို စူးရဲစြာ ၾကည့္ေနရင္း"မင္းတို႔ အျပင္ထြက္...ငါတို႔အတြက္ ခုခ်က္ျခင္း ေနရာဖယ္ေပး"နိုင္းက်ီ၏ မ်က္ႏွာက ေအးစက္သြားသည္။သူတို႔အုပ္စုထဲမွ သက္လတ္ပိုင္းအရြယ္ ေကာင္းကင္ဒုတိယအဆင့္ အဖိုးၾကီးတစ္ေယာက္၏ မ်က္ႏွာအမူအယာသည္လည္း ခ်က္ျခင္းေျပာင္းလဲသြားသည္။"အိုင္ရာနဲ႔ က်ိယီ...ဒီေကာင္ေတြက ငါတို႔ ပစ္မွတ္ပဲ"ရွီယန္က နိုင္းက်ီတို႔အုပ္စုကို ညႊန္ျပရင္းေျပာသည္။"ငါတို႔ အခ်ိန္သိပ္မရွိဘူး...သူတို႔ကို သတ္ျပီးရင္ ခနေလာက္ အနားယူရေအာင္"အိုင္ရာ၊က်ိယီ၊ ခ်ီေရွာင္းႏွင့္ က်န္လူမ်ားထံသို႔ ရွီယန္၏ ယံုၾကည္မႈက ကူးစက္သြားသည္။သူတို႔အားလံုးပင္ အားတက္သေရာ ေခါင္းညိတ္လိုက္ၾကေလသည္။
----- ----- ----- ----- ----- -----
