Chapter 376: ေရႊပိုးမွ်င္မ်ား၏ ျခိမ္းေျခာက္မႈသူတို႔ကို ၀ိုင္းထားေသာ သိုင္းသမားမ်ားက သိပ္မမ်ားလွပါ။အေရအတြက္အားျဖင့္ ရွစ္ေယာက္တည္းသာျဖစ္သည္။သူတို႔ အားလံုးပင္ တိမ္တိုက္မ်ားၾကားေမ်ာလြင့္ေနေသာ နန္းေတာ္ၾကီးပံုသ႑န္ ေရႊခ်ည္ထိုးထားေသာ ၀တ္စံုမ်ားကို ၀တ္ဆင္ထားၾကသည္။ရွစ္ေယာက္စလံုးပင္ နုပ်ိဳၾကျပီး အသက္ ႏွစ္ဆယ္မွ သံုးဆယ္ၾကားသာရွိၾကေသးသည္။သို႔ေသာ္လည္း ေကာင္းကင္အဆင့္က သံုးေယာက္ျဖစ္ျပီး က်န္လူမ်ားအားလံုး နီဗားနား ဒုတိယအဆင့္ တတိယအဆင့္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။သိုင္းသမားရွစ္ေယာက္၏ ေခါင္းေဆာင္က ေငြေရာင္ဆံပင္တိုတိုရွိသည္။သူတို႔အားလံုးပင္ ေျဖာင့္မတ္ေသာကိုယ္ဟန္ျဖင့္ အားအင္ျပည့္ျဖိဳးလန္းဆန္းေနၾကသည္။ထိုလူက ေရာက္လာသည္ႏွင့္ နားၾကားျပင္းကပ္စရာအသံျဖင့္ ေအာ္ဟစ္ရယ္ေမာေနသည္။သူက အိုင္ရာႏွင့္က်ိယီကို ရမၼက္ျပင္းျပစြာ ၾကည့္လွ်က္ရွိသည္။က်န္သိုင္းသမားခုႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ရွီယန္တို႔အုပ္စုကို ရန္လိုစြာ ၾကည့္ေနၾကသည္။အိုင္ရာႏွင့္ က်ိယီတို႔၏ မ်က္ႏွာလွလွေလးမ်ားတြင္ စိုးရိမ္ပူပန္မႈမ်ား ထြက္ေပၚလာသည္။သူမတို႔က အရင္လို မတည္ျငိမ္နိုင္ေတာ့ပါ။ ေဘာ့ကေတာ့ သိသိသာသာပင္ ေၾကာက္လန္႔တုန္လႈပ္ေနျပီျဖစ္သည္။ေလာင္လီႏွင့္ ေလာင္လြန္တို႔သည္လည္း မ်က္ႏွာမေကာင္းၾကပါ။သူတို႔က ပတ္၀န္းက်င္ကို က်ီးကန္းေတာင္းေမွာက္ ၾကည့္ရွႈေနရင္း လြတ္လမ္းကို ရွာေဖြေနၾကဟန္တူသည္။ဒီသိုင္းသမားရွစ္ေယာက္အုပ္စုသည္ ရွီယန္တို႔ဘက္ထက္ သိသိသာသာ အားေကာင္းပါသည္။ေကာင္းကင္အဆင့္သံုးေယာက္၏ မ်က္လံုးမ်ားမွ ထက္ရွေသာ အလင္းမ်ား ျဖာထြက္ေနၾကသည္။ေမာက္မာျပီး အညွာအတာကင္းမဲ့ဟန္ အမူအယာမ်ားေၾကာင့္ ေလွ်ာ့မတြက္သင့္သူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း သိသာေစသည္။ရွီယန္က ထိုသုိင္းသမားမ်ား၏ သြင္ျပင္မ်ားႏွင့္ အိုင္ရာတို႔၏ အမူအယာမ်ားကို ၾကည့္ရသေလာက္ ထိုသိုင္းသမားရွစ္ေယာက္သည္ အားေကာင္းေသာ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုမွျဖစ္မည္ကို ခန္႔မွန္းမိသည္။အိုင္ရာႏွင့္ က်ိယီတို႔ ကပ္ေဘးဆိုက္ျပီျဖစ္ဟန္တူ၏။တိုက္ပြဲက ေရွာင္လႊဲလို႔ မရေတာ့ျပီမွန္း ရွီယန္ သိလိုက္ေသာေၾကာင့္ စိတ္တို႔က နိုးၾကားျဖတ္လတ္လာသည္။"နိုုင္းက်ီ...ဒါဘာလုပ္တာလဲ"အိုင္ရာက မ်က္လံုးမ်ား က်ဥ္းေျမာင္းကာ ေမးလုိက္သည္။သူမ၏ စြမ္းအင္မ်ားကိုလည္း တိတ္တဆိတ္စုစည္းထားလိုက္ရင္း ထို ေခါင္းေဆာင္လူငယ္ကိုၾကည့္ကာ"ငါတို႔ တိုက္ခိုက္ေရး အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ သုခနန္းေတာ္က ရန္ညွိဳးမရွိခဲ့ဖူးပါဘူး...နင္က ငါတို႔ကို ဘာျဖစ္လို႔ ၀ိုင္းထားတာလဲ...အက်ိဳးဆက္ကို တာ၀န္ယူနိုင္လား...စစ္ပြဲအတြက္ အသင့္ျဖစ္ျပီလား....""ဟားဟားဟား..."ထို ေခါင္းေဆာင္လူငယ္ေလးက က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္ဟစ္ရယ္ေမာသည္။သူက အိုင္ရာ၏ ျခိမ္းေျခာက္မႈကို ဂရုမစိုက္သည္မွာ သိသာပါသည္။"ငါတို႔က ျမင့္ျမတ္ရာနယ္ေျမမွာဆိုရင္ေတာ့ ငါ နင့္ကို အခက္ေတြ႕ေအာင္ မလုပ္ပါဘူး...ဒါေပမဲ့ ဒါက သံလိုက္ျမဴအေမွာင္ထုေလ... ဘာစည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမွမရွိဘူး...နင့္မွာသာ အင္အား လံုလံုေလာက္ေလာက္ ပါလာရင္ နင္လည္းငါ့ကို ၾကင္နာေနမွာမဟုတ္ပါဘူး...ဟားဟားဟား..."ထိုစကားၾကားေသာအခါ အိုင္ရာ့ မ်က္ႏွာေလးက မည္းေမွာင္သြားသည္။"နင္က တကယ္ တိုက္ပြဲျဖစ္ခ်င္တာလား""ဒီလိုလဲမဟုတ္ပါဘူး...ဟဲဟဲဟဲ..."နိုင္းက်ီက အဓိပၸါယ္ပါပါျပံဳးလိုက္ရင္း အျခားေကာင္းကင္အဆင့္ႏွစ္ေယာက္ကို မ်က္ရိပ္ျပလိုက္သည္။သူက ျပံဳးခ်ိဳစြာျဖင့္"အိုင္ရာ...နင္ကလည္း အျဖဴေရာင္အင္ပါရာ ျမိဳ႕ေတာ္ နန္းေတာ္ရွင္ရဲ့ သမီးတစ္ေယာက္ပဲ...ငါကလည္း သုခနန္းေတာ္မွာ လႊမ္းမိုးနိုင္စြမ္းရွိသူတစ္ေယာက္ပဲေလ...နင္ငါ့ကို လက္ထပ္မယ္လို႔သာ ကတိေပးလိုက္...ငါနင္တို႔အဖြဲ႔ကို ခ်မ္းသာေပးလိုက္မယ္...ျပီးေတာ့ ဒီသံလိုက္ျမဴအေမွာင္ထုထဲမွာလည္း ငါတို႔ ႏွစ္ဖြဲြ႔ေပါင္းျပီး လႈပ္ရွားၾကတာေပါ့...ဘယ္လိုလဲ""အိမ္မက္မက္ေနလိုက္..."အိုင္ရာက တင္းမာစြာပင္တံု႔ျပန္သည္။"မင္းကိုယ္တိုင္ ငါ့ကို ဖိအားေပးမွေတာ့..."နိုင္းက်ီ၏ မ်က္ႏွာမွ အျပံဳးက ေပ်ာက္ကြယ္သြားျပီျဖစ္သည္။သူ႔မ်က္လံုးမ်ားက ေအးစက္လာျပီးေနာက္"အိုင္ရာ...မင္းဟာ အျဖဴေရာင္ အင္ပါယာျမိဳ႕ေတာ္မွာ ေတာ္၀င္မ်ိဳးႏြယ္ဆိုေပမဲ့ သံလုိက္ျမဴအေမွာင္ထုမွာေတာ့ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး...ဟားဟားဟား...မင္းက ငါ့ ကမ္းလွမ္းမႈကို ပယ္ခ်မွေတာ့ ငါက အတင္းအၾကပ္လက္ခံလာေအာင္လုပ္ရံုပဲရွိေတာ့တာေပါ့"ေျပာျပီးသည္ႏွင့္ နိုင္းက်ီက ေအးစက္ေသာေလသံျဖင့္"မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ကို ခ်န္ထား က်န္တဲ့ေကာင္ေတြ အကုန္သတ္"အမိန္႔ေပးလိုက္သည္ႏွင့္ သုခဘံုနန္းေတာ္ သိုင္းသမားခုႏွစ္ေယာက္သည္ သံေသးသံေၾကာင္မ်ားျဖင့္ ေအာ္ဟစ္ကာ လႈပ္ရွားလာၾကေလေတာ့သည္။နိုင္းက်ီ၏ ေဘးမွ ေကာင္းကင္အဆင့္ သိုင္းသမားႏွစ္ေယာက္က အိုင္ရာႏွင့္ က်ိယီထံ တဟုန္ထိုး ေျပး၀င္သြားၾကသည္။က်န္ နီဗားနားအဆင့္ သိုင္းသမားမ်ားကေတာ့ ျဖန္႔က်က္ကာ ရွီယန္၊ ေဘာ့၊ ေလာင္လီႏွင့္ ေလာင္လြန္တို႔ကို တိုက္ခိုက္လာၾကျပီျဖစ္သည္။ထို သုခနန္းေတာ္ သိုင္းသမားမ်ားသည္ တူညီေသာ ေရႊေရာင္၀တ္စံုမ်ားျဖင့္ ျမင့္မားေသာ အဆင့္မ်ားရွိၾကကာ အလြန္ေကာင္းမြန္ေသာ သိုေလွာင္လက္စြပ္မ်ား ၀တ္ဆင္ထားၾကသည္။သူတို႔က ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ျပီး အင္အားၾကီးမားေသာ အဖြဲ႔အစည္း ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ပိန္ပါးပါး ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ နီဗားနား တတိယအဆင့္ သိုင္းသမားတစ္ေယာက္သည္ ရွီယန္႔ထံ ခုန္၀င္လာသည္။သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆန္႔တန္းလုိက္ေသာအခါ ထူးဆန္းစြာပင္ ေဖာင္းကားလာၾကသည္။သူ၏ လက္ဖ၀ါးတြင္ ေရႊေရာင္အလင္းမ်ား တလက္လက္ထလာေလသည္။ကီစုစည္းမႈအခ်ိဳ႕ သူ႔ လက္ႏွစ္ဖက္တြင္ စုေ၀းလာသည္။သူ႔လက္မ်ားက ၾကည့္ရဆိုးေလာက္ေအာင္ပင္ ေဖာင္းကားလာၾကသည္။သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆန္႔ထုတ္လိုက္ေသာအခါ လက္ဖ၀ါးႏွစ္ဖက္မွ ေရႊေရာင္ ပိုးခ်ည္မွ်င္မ်ား တိုးထြက္လာၾကသည္။၄င္းတို႔က အလြန္ထက္ရွေသာ အရွိန္အ၀ါရွိျပီး သံမဏိအပ္မွ်င္မ်ားသဖြယ္ ရွီယန္႔ထံ တိုး၀င္လာသည္။"ရႊီး..."စူးရွေသာ ေလခြင္းသံမ်ားႏွင့္အတူ ထို ေရႊေရာင္ ပိုးခ်ည္မွ်င္မ်ားက ေနရာအႏွံ႔ ျဖန္႔က်က္သြားၾကသည္။ပိုမို ခ်ဲ႕ကားလာျပီး ပိုမိုသိပ္သည္းလာကာ ရွီယန္႔တစ္ကိုယ္လံုးကို လႊမ္းျခံဳရန္ ၾကိဳးစားလာသည္။ရွီယန္႔ မ်က္ႏွာက မေျပာင္းလဲပဲရွိေနဆဲျဖစ္သည္။သူ႔ႏွလံုးသားထံမွ ၾကယ္တာရာအလင္းအခ်ိဳ႕လင္းလက္လာသည္။ေကာင္းကင္ရွိ ၾကယ္တာရာမ်ား၏ ေရြ႕လ်ားမႈကို ႏွလံုးသြင္းလိုက္ခ်ိန္တြင္ သူ႔ခႏၶာကိုယ္က အျခားတစ္ဖက္သို႔ တည္ေနရာေရႊ႕ေျပာင္းသြားျပီျဖစ္သည္။ေရႊေရာင္ ပိုးခ်ည္မွ်င္မ်ားက ရွီယန္ ရပ္ေနခဲ့ေသာေနရာသို႔ တိုက္ရိုက္က်ဆင္းလာသည္။ေက်ာက္တံုးမ်ားသည္ တိုဟူးတံုးမ်ားလိုပင္ ျပတ္ထြက္ကုန္ေလသည္။"ေရႊပိုးမွ်င္..."ေအးစက္စက္ရယ္ေမာသံမ်ား ထြက္ေပၚလာသည္။ထို ေရႊေရာင္ ခ်ည္မွ်င္မ်ားသည္ လွ်ပ္စီးေၾကာင္းကဲ့သို႔ပင္ ရွီယန္ ေရႊ႕ေျပာင္းသြားရာေနရာသို႔ လိုက္ပါစီးဆင္းလာသည္။သုခနန္းေတာ္မွ သိုင္းသမားမ်ားသည္ ထူးျခားျပီး ေကာင္းမြန္ေသာ သီးသန္႔ သိုင္းပညာကို ေလ့က်င့္ၾကသည္။သူတို႔၏ လက္ဖ၀ါးမ်ားမွ ေရႊေရာင္ ပိုးခ်ည္မွ်င္မ်ားက ထက္ျမက္မႈ၊ ခိုင္ခန္႔မႈႏွင့္ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းမႈမ်ား ေပါင္းစပ္ပါ၀င္ေနျပီး အရာအားလံုးကို အပိုင္းပိုင္း ျဖတ္ေတာက္ပစ္နိုင္စြမ္းရွိဟန္တူသည္။အျခားသူမ်ား၏ အေျခအေနကိုလည္း ၾကည့္ရင္း အားလံုးပင္ ေရႊပိုးမွ်င္မ်ား၏ ျခိမ္းေျခာက္မႈေအာက္က်ေရာက္ေနၾကသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ဘယ္သူကမွ ေရႊပိုးမွ်င္မ်ားကို အနီးကပ္ ရင္မဆိုင္ရဲၾကေခ်။ေရႊေရာင္ ပိုးခ်ည္မွ်င္မ်ား တိုး၀င္လာသည္ကို ေတြ႕သည္ႏွင့္ အိုင္ရာတို႔အုပ္စုသည္ တကြဲတျပား ခုန္ပ်ံေရွာင္တိမ္းလိုက္ၾကရသည္။သူတို႔က ေရႊပိုးမွ်င္မ်ား၏ ထက္ျမက္မႈကို နားလည္ထားၾကဟန္တူသည္။နိုင္းက်ီကေတာ့ ခံစားခ်က္ကင္းမဲ့စြာပင္ မတ္တပ္ရပ္ေနဆဲျဖစ္သည္။သူက အျခားသူမ်ားကို ဂရုမစိုက္ပါ။သူ၏ ရမၼက္ထန္ေသာ မ်က္လံုးမ်ားက အိုင္ရာႏွင့္ က်ိယီတို႔၏ ခႏၶာကိုယ္ေလးမ်ားအေပၚတြင္သာ ရစ္၀ဲေနသည္။သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ အဖမ္းခံရမည့္အခ်ိန္ကိုသာ ေစာင့္ဆိုင္းေနဟန္တူ၏။သူမတို႔ႏွင့္ ဘယ္လိုေပ်ာ္ပါးရမလဲပင္ စဥ္းစားေနျပီးျဖစ္ဟန္တူသည္။ရွီယန္က သုခနန္းေတာ္ေရာ တုိက္ခိုက္ေရး အဖြဲ႔အစည္းကိုေရာ မၾကားဖူးပါ...သို႔ေသာ္လည္း အိုင္ရာႏွင့္ နိုင္းက်ီတို႔၏ စကားအသြားအလာအရ ႏွစ္ခုစလံုးပင္ ျမင့္ျမတ္ရာနယ္ေျမမွျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိလာသည္။ျပီးေတာ့ အလြန္ အားေကာင္းေသာအဖြဲ႔အစည္းမ်ားလည္း ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။အိုင္ရာႏွင့္ နိုင္းက်ီသည္ အလြန္ပင္ ငယ္ရြယ္ၾကေသးေသာ္လည္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုးက ေကာင္းကင္အဆင့္သို႔ပင္ ေရာက္ရွိေနၾကျပီးျဖစ္သည္။ထို႔ေၾကာင့္ ထုိအင္အားစုႏွစ္ခု၏ ေတာင့္တင္းမႈကို ရွီယန္ခန္႔မွန္းလို႔ရပါသည္။ေရႊပိုးမွ်င္မ်ားက သူတို႔၏ ဦးေခါင္းေပၚတြင္ ယွက္ျဖာေနၾကသည္။အလြန္ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းကာ အလြန္လဲ လွပေပသည္။သို႔ေသာ္လည္း အသက္ရွဴမွားေလာက္ေအာင္ပင္ ေၾကာက္စရာေကာင္းလွသည္။ေလထုထဲတြင္ တရႊီးရႊီးျမည္သံမ်ား ျဖစ္ေပၚလွ်က္ရွိသည္။ရွီယန္႔ကို ၀င္ေရာက္တိုက္ခိုက္ေသာ သိုင္းသမားသည္ သူ၏ ပထမတိုက္ကြက္ လြဲေခ်ာ္သြားေသာ္လည္း စုိးရိမ္ပူပန္ဟန္မရွိပါ။သူက သူ႔စြမ္းအင္ကို ဆက္လက္ထုတ္ေဖာ္ေနတုန္းပင္ျဖစ္သည္။ေရႊပိုးမွ်င္မ်ားသည္ သူ႔လက္ဖ၀ါးႏွစ္ဖက္မွ အဆက္မျပတ္ တိုးထြက္ေနၾကျပီး ပိုမို ရွည္လ်ားလာကာ ရွီယန္႔ေနာက္သို႔ အေလွ်ာ့မေပးပဲ ဆက္လက္လိုက္ပါလာသည္။ထို ေရႊေရာင္ ပိုးခ်ည္မွ်င္မ်ားတြင္ ၀ိညာဥ္အသိ ခပ္ပါးပါး ပါ၀င္ေနသည္။သုခနန္းေတာ္ သိုင္းသမားမ်ားသည္ သူတို႔၏ ၀ိညာဥ္အသိကို ထုိေရႊေရာင္ပိုးခ်ည္မွ်င္မ်ားတြင္ ေပါင္းစပ္ထားနိုင္ဟန္တူသည္။၄င္းတို႔က ပစ္မွတ္ကို မွတ္သားနိုင္စြမ္းရွိျပီး ရွီယန္ ဘယ္လိုပင္ ေရွာင္တိမ္းပါေသာ္လည္း ေရႊပိုးမွ်င္မ်ားက သူ႔ေနာက္သို႔ လိုက္ပါလာစျမဲျဖစ္သည္။ထို သိုင္းသမားမ်ား၏ လက္မ်ားသည္ ေဖာင္းကားေနၾကျပီး အလြန္ထက္ရွေသာ ေရႊေရာင္ပိုးမွ်င္မ်ားကို အဆက္မျပတ္ထုတ္လႊတ္နိုင္စြမ္းရွိၾကသည္။တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ သူတို႔၏ ေရႊေရာင္ ပိုးခ်ည္မွ်င္မ်ားသည္ ေကာင္းကင္တစ္ခြင္လံုးပင္ ဖံုးလႊမ္းလာျပီး ေရႊေရာင္မ်ား ျပိဳးျပိဳးပ်က္ပ်က္၀င္းလွ်က္ရွိသည္။"အား..."ေဘာ့၏ နာက်င္စြာ ေအာ္ဟစ္လိုက္သံ ထြက္ေပၚလာသည္။သူက ေရႊေရာင္ပိုးခ်ည္မွ်င္မ်ားကို ေရွာင္တိမ္းေနရင္း ေအာက္ပိုင္းကို သတိမထားမိခ်ိန္တြင္ ေရႊပိုးမွ်င္ တစ္ေထြးကို နင္းမိကာ ေျခဖ၀ါး ျပတ္ထြက္သြားျခင္းျဖစ္သည္။သူ႔ေျခေထာက္မွ ေသြးမ်ား ေရသြန္သလို စီးထြက္လာသည္။ေဘာ့က အဆက္မျပတ္ ျငီးညဴေအာ္ဟစ္ေနရင္း ေၾကာက္ရြံ႕တုန္လႈပ္စြာျဖင့္ က်ိယီထံလွမ္းၾကည့္သည္။သူမ၏ အကူအညီကို ေမွ်ာ္လင့္ေနမိျခင္းျဖစ္ဟန္တူ၏။က်ိယီ၏ လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ရွိ လက္ေကာက္ကြင္းမ်ားက ပ်ံ၀ဲေနၾကသည္။အခ်င္းခ်င္း ရိုက္ခတ္မိေသာအခါ ခ်ိဳလြင္ေသာအသံေလးမ်ား အဆက္မျပတ္ထြက္ေပၚေနသည္။ေတာက္ပေသာ အလင္းစက္ကြင္းမ်ားလည္း ပန္းမ်ားပြင့္သလို ဆက္တိုက္ျဖစ္ေပၚလွ်က္ရွိသည္။ထို အလင္းစက္ကြင္းမ်ားက သူမ၏ လွပေသာကိုယ္လံုးေလးကို လႊမ္းျခံဳကာ ေရႊပိုးမွ်င္မ်ား၏ တိုက္ခိုက္မႈမွ ကာကြယ္ေပးထားသည္။ေကာင္းကင္အဆင့္ သိုင္းသမားတစ္ေယာက္၏ေဖာင္းကားေနေသာ လက္မ်ားသည္ ေရႊရည္ေလာင္းထားသလို ၀င္းေျပာင္လွ်က္ရွိသည္။ ထိုလူ၏ လက္ဖ၀ါးမွ တိုးထြက္ေနေသာ ေရႊေရာင္ပိုးခ်ည္မွ်င္မ်ားက တြန္႔လိမ္လႈပ္ရွားကာ သူမ၏ ၀င္လမ္းထြက္လမ္းမ်ားကို ပိတ္ဆို႔ထားၾကသည္။သူမ၏ လွပေသာ ကိုယ္လံုးေလးသည္ က်ဥ္းၾကပ္စြာ လႈပ္ရွားေနရသည္။အင္းစက္ကြင္းမ်ားႏွင့္ ေရႊေရာင္ ပိုးခ်ည္မွ်င္မ်ားက ေရာေႏွာေနၾကျပီး ထိုေနရာတစ္၀ိုက္တြင္ အလြန္လင္းလက္စြာ ေတာက္ပေနၾကသည္။က်ိယီ၏ စြမ္းအင္က်င့္ၾကံမႈအဆင့္သည္ ျမင့္မားေသာ္လည္း ထိုမွ် ထူထပ္စြာ ပိတ္ဆီးထားေသာ ေရႊပိုးမွ်င္မ်ားအၾကားမွ ေဖာက္ထြက္မလာနိုင္ခဲ့ပါ။သူမက ေဘာ့ မခုခံနိုင္ေတာ့သည္ကို ျမင္ေတြ႕ေနရေသာ္လည္း သူ႔ထံသို႔ သြားေရာက္ကူညီနိုင္စြမ္းမရွိခဲ့ပါ။"ေရႊေရာင္ပိုးမွ်င္ ခြဲျဖာျခင္း"ေဘာ့ႏွင့္ တိုက္ခိုက္ေနသူ သိုင္းသမားက ေအးစက္စက္ ႏွာေခါင္းရွံဳ႕လိုက္သည္။သူ၏ ေဖာင္းကားေနေသာ လက္မ်ားအတြင္းမွာ ေရႊေရာင္ပိုးမွ်င္ အသစ္ ဆယ္ေခ်ာင္းခန္႔ အလြန္လွ်င္ျမန္စြာ တိုးထြက္သြားၾကသည္။အျခား ေရႊပိုးမွ်င္မ်ားက ေဘာ့၏ ထြက္ေပါက္ကို ပိတ္ဆို႔ထားလိုက္ေလသည္။ေရႊေရာင္အလင္းမ်ား ၀င္းလက္ေတာက္ပသြားျပီး ရွီယန္႔ မ်က္စိေရွ႕တြင္ ေဘာ့၏ ခႏၶာကိုယ္သည္ အသားတံုးမ်ားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားျပီျဖစ္သည္။ေဘာ့သည္ နီဗားနား တတိယအဆင့္ သိုင္းသမားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ္လည္း မေရွာင္တိမ္းနိုင္ခဲ့ပါ...ေရႊေရာင္ ပိုးၾကိဳးမွ်င္မ်ားသည္ သူ၏ အရိုးမ်ားကိုပါ တိတိရိရိ ျပတ္ထြက္သြားေစခဲ့ပါသည္။ေဘာ့၏ ေသဆံုးမႈတြင္ ေဘာ့ေနာက္ေက်ာမွ ေဖာက္ထြက္လာေသာ ေရႊပိုးမွ်င္မ်ားကို ရွီယန္ ျမင္ခဲ့ရသည္။ေလာင္လီႏွင့္ တိုက္ခိုက္ေနေသာ သိုင္းသမားသည္ ရုတ္တရက္ သူ႔ ခြန္အားကို ခြဲျဖာကာ ထို ပိုးၾကိဳးမွ်င္မ်ားကို ကူညီထိန္းခ်ဳပ္ေပးလိုက္သည္ကိုလည္း ရွီယန္ ျမင္ေတြ႕ရသည္။ထို ပူးေပါင္းတိုက္ခိုက္မႈက ေဘာ့ခႏၶာကိုယ္ကို အတံုးတံုး အတစ္တစ္ ျဖစ္သြားေစျခင္းျဖစ္သည္။ေမွာ္ဆန္ေသာ ပိုးၾကိဳးမွ်င္မ်ားက သုခနန္းေတာ္၏ သီးျခားသိုင္းပညာျဖစ္သည္။သူတို႔က ထို ေရႊပိုးမွ်င္ သိုင္းပညာကို ေလ့က်င့္လိုလွ်င္ သူတို႔က ခႏၶာကိုယ္ထဲတြင္ ေရႊပိုးမွ်င္ အေျမာက္အမ်ားစုေဆာင္းမိေအာင္ ၾကိဳးစားရပါသည္။ဘယ္လို စုေဆာင္းရသလဲဆိုေတာ့ ျမင့္ျမတ္ရာနယ္ေျမ၏ လွ်ိဳ႕၀ွက္ေဒသတစ္ခုတြင္ ေပါက္ဖြားရွင္သန္ေသာ ေရႊပိုးမွ်င္မ်ား ထုတ္လုပ္တတ္ေသာ ပိုးေကာင္မ်ားကို စားေသာက္ျခင္းျဖင့္ စုေဆာင္းရပါသည္။ေရႊပိုးေကာင္ အေျမာက္အမ်ား စားေသာက္ရပါသည္။ထို ေရႊပိုးခ်ည္မ်ားကို သူတို႔၏ ခႏၶာကိုယ္တြင္းသို႔ စုပ္ယူကာ က်င့္ၾကံအားထုတ္ရပါသည္။ထို လွ်ိဳ႕၀ွက္သိုင္းပညာကို က်င့္ၾကံေသာ သိုင္းသမားတိုင္းသည္ ေရႊေရာင္နည္းစနစ္ကို ေလ့က်င့္ရပါသည္။သူတို႔က ကိုယ္ပိုင္ သိုင္း၀ိညာဥ္ကိုေရာ ကီစုစည္းမႈကိုပါ ထို ေရႊပိုးမွ်င္မ်ားအတြက္ အားျဖည့္ေပးရသည္။သူတို႔၏ အေသြးအသားမ်ားႏွင့္ ေရာေႏွာရသည္။ေနာက္ဆံုး သူတို႔၏ ၀ိညာဥ္အသိႏွင့္ ေပါင္းစည္းနိုင္ေသာအခါတြင္မွ ေရႊေရာင္ပိုးမွ်င္မ်ားကို ထုတ္လႊတ္တိုက္ခိုက္နိုင္လာျခင္းျဖစ္ေလသည္။ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အပတ္တကုတ္ ၾကိဳးစားအားထုတ္ျပီးေနာက္တြင္ ေရႊေရာင္ပိုးခ်ည္မွ်င္မ်ားကို ထုတ္လႊတ္လာနိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။ထိုပိုးခ်ည္မွ်င္မ်ားသည္ သူတို႔၏ စိတ္ႏွင့္ ဆက္သြယ္ထားျပီး အလိုရွိသည့္အတိုင္း ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္လာေလသည္။ေရႊေရာင္နည္းစနစ္ကို က်င့္ၾကံေအာင္ျမင္သြားသူတိုင္းသည္ သုခနန္းေတာ္၏ ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆံုး သိုင္းသမားမ်ားျဖစ္လာၾကသည္။သုခနန္းေတာ္တြင္ ေရႊေရာင္နည္းစနစ္ကို က်င့္ၾကံၾကသူမ်ားသည္ အလြန္ရက္စက္ေသာ စိတ္ေနစိတ္ထားရွိၾကျပီး ေသမွာမေၾကာက္သူမ်ားသာျဖစ္သည္။အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ အခန္႔မသင့္လွ်င္ ေရႊေရာင္နည္းစနစ္ကို က်င့္ၾကံေနရင္း ေရႊပိုးမွ်င္မ်ားက သူတို႔ခႏၶာကိုယ္ကို ျဖတ္ေတာက္သြားနိုင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ထို႔ေၾကာင့္ အသက္ႏွင့္ ရင္းရဲသူမ်ားသာ ေလ့က်င့္ၾကေသာ နည္းစနစ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အရင္းအႏွီးၾကီးသလို အစြမ္းလဲ ထက္လွပါသည္။ေရႊေရာင္ ပိုးခ်ည္မွ်င္မ်ား ပစ္လႊတ္တိုက္ခိုက္လာနိုင္လွ်င္ေတာ့ ထိုသိုင္းသမားမ်ားသည္ အႏၱရာယ္အရွိဆံုး သိုင္းသမားမ်ားျဖစ္လာၾကသည္။ထို သိုင္းပညာကို ေဖာ္ထုတ္ျပီးတိုက္လိုက္လွ်င္ အားေကာင္းေသာ ခုခံကာကြယ္မႈ မရွိသူမ်ားသည္ ထို ၾကိဳးမွ်င္မ်ား၏ ထိုးေဖာက္မႈကို ခံနိုင္ရည္မရွိၾကပါ။အကာအကြယ္အားနည္းလွ်င္ အသားတံုးမ်ားျဖစ္သြားရမည္မွာ ေသခ်ာေလသည္။ေဘာ့သည္လည္း ခုခံကာကြယ္မႈပိုင္းတြင္ အားနည္းေလရာ ေျခေထာက္ျပတ္ျပီး ဟန္ခ်က္ပ်က္သြားသည္ႏွင့္ ေရႊေရာင္ပိုးခ်ည္မွ်င္မ်ားက သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို ေဖာက္ထြက္သြားျခင္းျဖစ္သည္။ထို ေရႊပိုးမွ်င္မ်ား ျဖန္႔ထြက္သြားေသာအခါ သူ႔ခႏၶာကိုယ္သည္လည္း အသားတံုးမ်ားအျဖစ္ ပိုင္းျဖတ္ျခင္းခံလိုက္ရေလသည္။သူ ေသသြားသည္ႏွင့္ သူ၏ ေအာ္ရာက ရွီယန္႔ထံ စီး၀င္လာသည္။ရွီယန္က ေရႊေရာင္ပိုးၾကိဳးမွ်င္မ်ားကို ေရွာင္တိမ္းေနေသာ္လည္း ေဘာ့ေသသြားသည္ကို ျမင္ေသာအခါ ေဘာ့ေသဆံုးရာအနီးသို႔ ေျခလွမ္းကြက္ ေရႊ႕လ်ားကာ ေရာက္ေအာင္သြားပါသည္။ေဘာ့ထံမွ နီဗားနားအဆင့္ ေအာ္ရာမ်ားကို သူ လက္လြတ္မခံနိုင္ပါ။ေဘာ့၏ ေအာ္ရာမ်ား စိမ့္၀င္ပ်ံ႕ႏွံ႔လာသည္ကို ခံစားရင္း ရွီယန္က ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုး ဖံုးလႊမ္းျခံဳေနေသာ ေရႊေရာင္ ပိုးခ်ည္မွ်င္မ်ားကို စိတ္ေအးေအးထားကာ လိုက္ၾကည့္ေနသည္။ရုတ္တရက္ ...သူ႔စိတ္ထဲတြင္ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ အစီအစဥ္တစ္ခု ေပါက္ဖြားလာေလသည္။
----- ------- ------- -------- ---------
