Chapter 290: နဂါးဦးခ်ိဳကလန္၊ မိစၦာသခင္ မာခ်ီက်ဲ
ဆီးႏွင္းမ်ား အဆက္မျပတ္က်ဆင္းေနသည္။
ခိုက္ခိုက္တုန္ေအာင္ ေအးစက္ေသာ ေလထုထဲတြင္ ႏွင့္ပြင့္ ႏွင္းလႊာမ်ား အလႊာလိုက္ အထပ္လိုက္ျဖင့္ ႏွင္းနဂါးေတာင္ထိပ္သည္ ႏွင့္၀တ္ရံုလႊာကို ျခံဳလႊမ္းထားသကဲ့သို႔ပင္ျဖစ္သည္။
ေတာင္ေျချမိဳ႕ထဲရွိ အိမ္မ်ားသည္လည္း ခပၳဴထူ ေရခဲလႊာမ်ား ဖံုးအုပ္ေနသည္။
အိမ္ေခါင္မိုးမ်ားတြင္ပင္ ရွည္လ်ားေသာ ေရခဲခြ်န္မ်ား ခိုတြဲေနျပီျဖစ္သည္။
ေလးထပ္ သစ္သားအိမ္ထဲတြင္
ဟုခ်င္းမန္သည္ ႏွင္းေျမေခြး သားေမႊးအေႏြးထည္ ထူထူကို ၀တ္ဆင္ထားသည္။
သူမက အလိုလိုပင္ လက္ဖ၀ါးႏွစ္ဖက္ကို ပြတ္သပ္ေနမိရင္း သက္ျပင္းခ်လိုက္ေသာအခါ ခံတြင္းမွ အခိုးအေငြ႕မ်ား အျပင္သို႔ တိုးထြက္လာသည္။
ရာသီဥတုကလဲ. ဘာျဖစ္လို႔ ျဗဳန္းစားၾကီး တအားေအးသြားတာလဲမသိဘူး
သစ္သားအိမ္ေလးတြင္ အခုေတာ့ လူသံုးေယာက္သာရွိေတာ့သည္။
ဖန္က်ိ၊ ဟုခ်င္းမန္ႏွင့္ ေခ်ာင္က်ီလန္း။
အ်ခားလူမ္ားေကတာ့ ရွီယန္၏ သေဘာတူညီခ်က္ျဖင့္ ဂူရွာအိုႏွင့္ ယုခ်င္တို႔က ေခၚေဆာင္သြားၾကျပီျဖစ္သည္။
ဖန္က်ိက သားေမႊးအေႏြးထည္ ကို ဆြဲေစ့လိုက္ရင္း ေတာင္ထိပ္သို႔ ေမာ့ၾကည့္ေနသည္။
သူက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ေနရင္းျဖင့္
မေန႔ညကမွ ကြ်န္းအပူခ်ိန္ဟာ အေၾကာင္းမရွိပဲ ေတာက္ေလွ်ာက္က်ဆင္းလာတာပဲဒါက သဘာ၀မက္ဘူး
အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ေခ်ာင္က်ီလန္း၏ မ်က္ႏွာေလးက ျပန္လည္တည္ျငိမ္ေနျပီျဖစ္သည္။
သူမက ေယာင္ေယာင္ေလး ျပံဳးလိုက္ရင္း
ဒါက ရွီယန္နဲ႔ ပတ္သက္ေနလိမ့္မယ္ပံုမွန္အတိုင္းဆို အပူခ်ိန္က ရုတ္တရက္ၾကီး ထုိးက်စရာအေၾကာင္းမရွိဘူးသူတို႔ ကြ်န္းေပၚမွာ ဘာလုပ္ေနၾကတာလဲမသိေပမဲ့ ထူးျခားတာ တစၡဳခု ျဖစ္လာေတာ့မွာေသခ်ာတယ္
အစၼ ေခ်ာင္နင္ ရွီယန္႔ကို တ်ခား နင္ေတြ႕ဖူးတဲ့လူေတြထက္ သာတယ္လို႔ တကယ္ထင္တာလား
ဟုခ်င္းမန္က သားေမႊးအေႏြးထည္၏ လည္ပင္ကို ဆြဲေထာင္လိုက္ရင္း ေမးသည္။
ယန္မိသားစုနဲ႔ ငါတို႔တစ္ေတြဟာ ရန္သူေတြျဖစ္ေနတုန္းပဲဆိုတာ နင္သိသားနဲ႔
