Limon Çiçekleriii

Limon Çiçekleri 62. Bölüm

Beş hafta kadar sonra Lale, Mersin'deki ofiste kulağında telefon, önünde saatlerdir açık dizüstü bir bilgisayarla abisiyle babasının bunca zaman sonra ilk defa kendi başına yürütmesine izin verdikleri bir operasyonu tamamlamaya çalışıyordu. Önceden ithalat-ihracat işinde bu kadar abartılacak bir şey olmadığını düşünür, babasıyla çalışmaya başladığında olayı birkaç gün içinde kavrayıp ipleri eline alacağını zannederdi. Ama işler hiç de umduğu gibi gitmemişti. İlk olarak bu işin sandığı kadar kolay olmadığını bizzat yaşayarak görmek durumunda kalmıştı. Bir yerden alınan mal başka bir yere teslim edilene kadar tamamlanması gereken onlarca prosedür vardı. Ama bütün bu prosedürlerden daha zor ve çetrefilli olanı, babasıyla birlikte çalışmaktı!

Aslında Lale ona da hak vermiyor değildi. Babasıyla yaptıkları ve hatırladıkça resmen saç diplerine kadar kızaracak kadar utandığı o telefon konuşmasından sonra gerçekten Paris'te beş gün daha kalmıştı. Ama babasının sandığı gibi tek başına değil, Batu'yla! İlk iki günkü aşk kelebeği halleri, Batu'nun Stelle va Gabriel'le tanışmak için tutturmaya başlamasıyla son bulmuştu. Lale onun bunu neden istediğini tahmin edebiliyordu, zaten Batu da açık açık söylemekten çekinmiyordu. Kendisi askerdeyken sevgilisine başka birini ayarlamaya cüret edecek kadar densiz olan bu iki geri zekalıyla tanışıp onlara ağzının payını vermek istediğini kendi ağzıyla söylüyordu. Lale ise bu konunun yeniden açılmasından inanılmaz rahatsız oluyor, devamlı Batu'yu geçiştirmeye çalışıyordu ama şimdiye kadar öğrenmesi gerekiyordu ki bu hiç de öyle kolay bir şey değildi. Batu iki gün boyunca neden kendisini arkadaşlarıyla tanıştırmak istemediğini sorgulamaktan girmiş, o iki münasebetsize bir çift laf etmeden Türkiye'ye dönmeyeceğinden çıkmış, bütün çabalarına rağmen bu konuyu kapatmayarak resmen başının etini yemişti. Sonunda bu yüzden Louvre Müzesi'ni gezerken birdenbire aralarında kopan şiddetli kavga, birbirlerine tek kelime etmeden eve dönmeleriyle devam edip evde yine şiddetli bir sevişmeyle son bulunca Lale istemeyerek de olsa Batu'yu onlarla tanıştırmak için bir yemek ayarlamak için kolları sıvamıştı. Neyse ki korktuğu olmamıştı. Nerede olurlarsa olsunlar Lale'ye dokunmadan duramadığı için ellerini üzerinden çekmemek için mutlaka bir bahane bulan ve bunu Paris'te olmalarının verdiği rahatlıkla iyice abartan Batu, yemek boyunca gerçekten de ellerini Lale'nin üzerinden bir an bile çekmemiş, Stella ve Gabriel'e vermek istediği mesajı sözleriyle değil de Lale'ye bakışları ve dokunuşlarıyla vermeyi tercih etmişti. Masanın altından bacaklarını okşayıp durmuş, tüm itirazlarına rağmen yemeğin yarısı boyunca onu kucağında oturtmuş, sanki yanlarında başka kimse yokmuş da baş başalarmış gibi yemeğini kendi elleriyle yedirmek için ısrar etmiş, bütün bunların arasına sıkıştırdığı küçük öpücükler ve dokunuşlarla Lale'yi bir an boş bırakmamıştı. Ama başarılı da olmuştu, yemeğin sonunda Stella Lale'nin kulağına eğilmiş, Türkiye'de bıraktığı ve kendisine 'bir araya gelmemiz imkansız' diye özetleyerek anlattığı sevgilisini hafife alarak onu başkalarıyla tanıştırmaya çalıştığı için özür dilemişti. Gabriel de buna benzer cümleleri Batu'nun yüzüne söyleyince Batu zevkten dört köşe olmuştu!

Sonrasında ise Lale'nin hala nasıl olduğunu anlamadığı bir şekilde kendilerini Barcelona'da bulmuşlardı. Evet nasıl olduğunu anlamıyordu ama galiba hatırladığı kadarıyla Batu, hazır ellerinde vize varken bir-iki günlüğüne Barcelona'ya gitmelerini teklif etmiş, master sayesinde iki senesini geçirdiği şehri ona gezdirmek istediğini söylemişti. Lale'nin önceden orayı gördüğünü biliyordu ama "Bir kez de beraber gidelim. Nolur." Diyerek gözlerinin içine bakarak Lale'nin kafasını karıştırıyordu! Çünkü babasının kendisini öldüreceğini söyleyerek her zamanki gibi bu teklifi direk reddetmesinin pek bir anlamı olmamıştı, Batu bir şekilde onu yine ikna etmeyi başarmıştı. En son anımsadığı Batu'ya laf anlatmaya çalıştığı sırada yatağa oturduklarıydı. Sonrası kendiliğinden gelmişti.